رژیم غذایی طولانی مدت: کربوهیدرات بیشتر، ناشتا و پروتئین کمتر
رژیم غذایی طولانی مدت: کربوهیدرات بیشتر، ناشتا و پروتئین کمتر
- محققان صدها مطالعه را برای شناسایی رژیمی که سلامت و طول عمر انسان را بهینه می کند، تجزیه و تحلیل کردند.
- آنها دریافتند که رژیم های غذایی کم پروتئین حیوانی و پر از محتوای پیچیده کربوهیدراتها که شامل دورههای روزهداری هستند، برای سلامت طولانیمدت و طول عمر مفید هستند.
- با این حال، محققان خاطرنشان میکنند که یافتههای آنها به سادگی پایهای برای درک درست میکند و در عمل، رژیمهای غذایی باید متناسب با نیازها و شرایط فردی باشد.
در حدود سال 440 قبل از میلاد، بقراط، پزشک یونانی گفت: “بگذارید غذا داروی شما باشد و داروی شما غذا باشد.”
اگرچه درمان غذا به عنوان دارو یک مفهوم بسیار بحث برانگیز است، بسیاری از مطالعات اخیر نشان داده اند که حکمت در این بیانیه و نحوه نظارت
با این حال، آنچه دقیقاً رژیم غذایی مطلوب را تشکیل می دهد بحث برانگیز است. شواهد رو به رشد نشان می دهد که رژیم غذایی بهینه ممکن است به تأثیر متقابل عوامل سلامتی از جمله سن، جنس و ژنتیک بستگی داشته باشد.
اخیراً، محققان صدها مطالعه تغذیه را از دیدگاه سلولی تا اپیدمیولوژیک بررسی کردند تا «الگوی تغذیهای مشترک» را برای طول عمر سالم شناسایی کنند.
آنها دریافتند که رژیم های غذایی شامل سطوح متوسط تا زیاد کربوهیدرات های تصفیه نشده، مصرف کم اما کافی پروتئین گیاهی و مصرف منظم ماهی با طول عمر و طول عمر طولانی مدت مرتبط هستند.
دکتر . والتر لونگو، استاد پیری شناسی و علوم زیستی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، و یکی از نویسندگان این مطالعه، به اخبار پزشکی امروز گفت:
«اول رژیم غذایی در اینجا به عنوان یک سبک زندگی تغذیه ای در نظر گرفته شده است و نه به عنوان یک “استراتژی کاهش وزن” اگرچه حفظ وزن سالم کلیدی است. همه جنبههای رژیم غذایی با سلامت طولانیمدت و طول عمر مرتبط است.”
“از دیدن این بررسی خوشحالم” دکتر. پانکاج کاپا، استاد پیری شناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، که در این مطالعه شرکت نداشت، به MNT گفت.
“به طور کلی وقتی کسی به رژیم غذایی طولانی مدت فکر می کند، اولین چیزی که به ذهن می رسد این است که چه چیزی را می توانیم به رژیم غذایی خود اضافه کنیم تا عمر طولانی تری داشته باشیم. این مقاله برای بالا بردن آگاهی از این موضوع مهم است که برجستهترین فواید مطالعات روی گونهها از محدود کردن رژیم غذایی یا روزهداری حاصل شده است.»
— دکتر پانکاج کاپا
این بررسی منتشر شده در مجله
برای این مطالعه، محققان صدها مطالعه را تجزیه و تحلیل کردند که تغذیه و تاخیر در پیری را در گونههای کوتاهمدت بررسی میکرد. ، مسیرهای پاسخ مواد مغذی، محدودیت کالری، ناشتا، و رژیم های غذایی با سطوح مختلف درشت مغذی و ترکیب، مانند رژیم کتو.
این مطالعات تغذیه و رژیم غذایی را از زوایای مختلف، از مطالعات سلولی و حیوانی گرفته تا بالینی و تحقیقات اپیدمیولوژیک به بررسی سبک زندگی افراد صد ساله.
در پایان، محققان دریافتند که “رژیم غذایی طول عمر” شامل موارد زیر است:
- یک رژیم غذایی گیاهی یا گیاهی سرشار از حبوبات و غلات کامل
- 30 درصد از کالری از چربی های گیاهی مانند آجیل و روغن زیتون
- رژیم غذایی با پروتئین کم اما کافی تا سن 65 سالگی و سپس مصرف پروتئین متوسط
- کم قند و کربوهیدرات های تصفیه شده
- بدون گوشت قرمز یا فرآوری شده
- محدود گوشت سفید
- 12 ساعت خوردن و 12 ساعت ناشتایی در روز
- حدود سه دوره از یک رژیم غذایی تقلید کننده روزه پنج روزه در سال
محققان همچنین خاطرنشان کردند که به جای هدف قرار دادن تعداد مشخصی کالری، رژیمهای غذایی باید حفظ BMI زیر 25 سال و میزان چربی بدن و توده بدون چربی بدن متناسب با جنس و سن را ایده آل نگه می دارد.
علاوه بر این، آنها نوشتند که رژیم غذایی باید با نیازهای فردی تطبیق داده شود. – به ویژه برای افراد بالای 65 سال – برای جلوگیری از سوءتغذیه. برای مثال، افراد بالای 65 سال ممکن است به دلیل رژیم غذایی کم پروتئین ضعیف شوند.
برای کسانی که مقاومت به انسولین یا چاقی، مصرف زیاد کربوهیدرات های پیچیده می تواند ضعف را در این گروه سنی و سایرین کاهش دهد. نوشت، زیرا انرژی را بدون افزایش انسولین و فعال کردن مسیرهای سیگنالینگ گلوکز فراهم می کند.
محققان همچنین دریافتند که روزهداری دورهای بین ۱۸ تا ۷۰ سالگی میتواند مقاومت به انسولین ایجاد شده توسط رژیم غذایی پرکالری را معکوس کند و فشار خون، کلسترول تام، و التهاب.
اخرین مطالعه از این یافته ها پشتیبانی می کند. این نشان داد که تغییر از یک رژیم غذایی معمولی غربی به رژیم غذایی غنی از حبوبات، غلات کامل و آجیل با کاهش گوشت قرمز و فرآوری شده، اگر از سن 60 سالگی شروع شود، با 8 سال طول عمر بیشتر مرتبط است.
محققان خاطرنشان کردند که رژیمهای غذایی حاوی محدودیت کالری و پروتئین، چه در گونههای کوتاهمدت و چه در مطالعات اپیدمیولوژیک، به طور مداوم مفید هستند. و آزمایشات بالینی بزرگ
آنها همچنین خاطرنشان کردند که پروتئین کم اما کافی، یا مصرف پروتئین توصیه شده با سطوح بالای مصرف حبوبات، می تواند با کاهش مصرف اسیدهای آمینه از جمله متیونین، طول عمر را افزایش دهد. متیونین با افزایش فعالیت در مسیرهای مختلف سلولی مرتبط با پیری مرتبط است.
وقتی از شما پرسیده شد که رژیم غذایی طول عمر چگونه ممکن است از دیدگاه بالینی برای سلامتی مفید باشد، کریستین کرک پاتریک، متخصص تغذیه ثبت شده در کلینیک کلیولند و مشاور شرکت دکتر لونگو، Prolon، به MNT گفت:
«رژیم غذایی عمدتاً گیاهی است که بر اساس سایر مطالعات مشابه، ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی.”
«رژیم های غذایی مبتنی بر گیاه نیز در مطالعات متعدد با سطوح التهاب پایین تر همراه بوده است. از آنجایی که التهاب پایه بسیاری از بیماریها است، ممکن است به عوامل طول عمر نیز کمک کند.
محققان نتیجه میگیرند که یافتههای آنها پایههای محکمی برای تحقیقات آینده در مورد توصیههای تغذیهای برای طول عمر سالم فراهم میکند.
وقتی از دکتر لونگو، دکتر کاپاهی و کرک پاتریک در مورد محدودیتهای مطالعه پرسیده شد، تأکید کردند که هیچ رویکرد «یک اندازه مناسب برای همه» وجود ندارد. آنها می گویند که رژیم غذایی مطلوب ممکن است به دلیل عواملی از جمله جنس، سن، ساختار ژنتیکی و هرگونه حساسیت و عدم تحمل، مانند عدم تحمل گلوتن، متفاوت باشد.
دکتر بنابراین، لونگو به افراد توصیه میکند قبل از اتخاذ یک رژیم غذایی جدید، به یک متخصص تغذیه مراجعه کنند.
کرک پاتریک اضافه کرد که بسیاری از بیمارانش هنگام ایجاد تغییرات رژیم غذایی برای اطمینان از پایداری طولانیمدت، به او مراجعه میکنند.