هفت راه برای کمک به افراد مبتلا به اضطراب

دانستن از نحوه عملکرد اضطراب می تواند به شما کمک کند تا بهتر از عزیزان حمایت کنید بدون اینکه به طور ناخواسته اضطراب آنها را بدتر کنید.

وقتی در سال 2001 برای اولین بار به خانه همسرم (اکنون) نقل مکان کردم، او نمی‌خواست نام من را در پیام تبریک دستگاه منشی ما بنویسد. به دلیل فاصله سنی زیاد و رابطه همجنس‌گرایان، او به‌طور موجهی نگران بود که والدینش نسبت به نقل مکان من چه واکنشی نشان دهند. بنابراین او آن را برای چندین ماه از آنها نگاه داشت. گرچه برای او و موقعیتش احساس دلسوزی زیادی داشتم، اما از اینکه اضطراب او بر من تأثیر می‌گذاشت، ناامید بودم – و دوست نداشتم طوری رفتار کنم که انگار چیزی برای شرمندگی داریم.

سناریوها. وقتی کسی در زندگی شما با اضطراب دست و پنجه نرم می کند، این موارد رایج است. ممکن است فرد مورد علاقه شما آنقدر احساس ترس کند که از اقدامی اجتناب کند، یا به روشی رفتار کند که بی ملاحظه است یا باعث افزایش اضطراب شما می شود. این ممکن است به نظر برسد که دوست پسری دائماً وظایف یا بحث‌های مهم را به تعویق می‌اندازد، دوستی که از تنهایی شکایت می‌کند اما از قرار ملاقات خودداری می‌کند، یا رئیسی که همیشه روی آنچه ممکن است اشتباه باشد تمرکز می‌کند و همه را بدبخت می‌کند. مشاهده اضطراب در کسی که می‌شناسید دشوار است، و حتی سخت‌تر وقتی اضطراب او باعث اضطراب شما می‌شود.

اما برای کمک به افراد مضطرب چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

ابتدا باید این را درک کنید. اضطراب یک ویژگی انسانی است، نه یک نقص. بسیاری از ما هر از گاهی مضطرب می شویم، زیرا این یک احساس کلی مفید است که به ما کمک می کند تا تهدیدات بالقوه را ببینیم، ما را نگران طرد شدن اجتماعی می کند و ما را در معرض فریب خوردن نگه می دارد. در حالی که مستعد بودن در اضطراب ممکن است یک عیب به نظر برسد، در واقع مفید است که برخی از افراد در یک جمعیت محتاط تر باشند و اغلب به این فکر می کنند که چه چیزی ممکن است اشتباه پیش بیاید.

با این حال، گاهی اوقات افراد به الگوهای رفتاری می پردازند. مقابله با اضطرابی که باعث گلوله برفی شدن آن می شود. آنها بیش از حد فکر می کنند (نشخوار فکری در مورد گذشته یا نگرانی در مورد آینده)، از هر چیزی که باعث اضطراب آنها می شود اجتناب می کنند، و از راهبردهای جبرانی استفاده می کنند – مانند بسیار کمال گرا بودن برای اجتناب از احساس یک شیاد در محل کار – که اضطراب آنها را به طور موقت کاهش می دهد اما در طولانی مدت آن را افزایش می دهد. مدت، اصطلاح. این استراتژی‌های مقابله‌ای همچنین می‌توانند افراد را از خود دور کنند—افرادی مانند شما.

در حالی که دیدن رنج این افراد ناراحت‌کننده و خسته‌کننده است، کارهایی وجود دارد که می‌توانید برای کمک به آنها انجام دهید. در اینجا برخی از استراتژی هایی است که من بر اساس کتابم توصیه می کنم، جعبه ابزار اضطراب.

به دلیل تکامل، ما به ترس واکنش نشان می دهیم یا با جنگ، فرار یا یخ زدن. برای افراد مختلف، یکی از این پاسخ ها معمولاً غالب است. به عنوان مثال، همسر من به جای برخورد با چیزهایی که باعث می شود او احساس استرس و وحشت کند، یخ می زند و سرش را در شن فرو می کند. من بیشتر به جنگیدن گرایش دارم و اگر استرس داشته باشم تحریک پذیر، بیش از حد کمال گرا یا جزم گرا می شوم.

وقتی می‌دانید که اضطراب به گونه‌ای طراحی شده است که ما را در حالت حساسیت به تهدید قرار دهد، درک کسی که احساس ترس (یا استرس) دارد و با تحریک‌پذیری یا حالت تدافعی رفتار می‌کند و دلسوزی آسان‌تر است. برای آنها. با توجه به نحوه تجلی اضطراب در فردی که به او اهمیت می دهید، می توانید الگوهای او را بیاموزید و در موقعیت بهتری برای کمک باشید.

اگر فرد مورد علاقه شما بینشی در مورد اضطراب خود دارد، می توانید به او کمک کنید تشخیص دهد که چه زمانی الگوهای اضطراب محور آنها رخ می دهد. وقتی همسرم متوجه می‌شود که من اضطرابم را در مورد کار از طریق عصبانی بودن با او یا بیش از حد بداخلاق ابراز می‌کنم، برایم مفید است. از آنجایی که ما الگوهای یکدیگر را به خوبی می شناسیم و رابطه ای قابل اعتماد داریم، می توانیم به عادت های یکدیگر اشاره کنیم. نه اینکه همیشه با لطف مواجه می‌شوید، اما به هر حال پیام غرق می‌شود.

اگر می‌خواهید این کار را انجام دهید، ایده خوبی است که ابتدا از آنها اجازه بگیرید. به خاطر داشته باشید که افرادی که در مورد اضطراب خود بینش دارند، اغلب هنوز احساس می کنند مجبور هستند که به افکار مضطرب خود “تسلیم” شوند. به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به اضطراب سلامتی ممکن است منطقاً بداند که رفتن هر هفته به پزشک برای آزمایش های متعدد غیرضروری است، اما آنها نمی توانند به خود کمک کنند. اگر کسی که دوستش دارید در مورد اضطراب خود بینش ندارد یا در مدیریت اجبارها مشکل دارد، احتمالاً بهتر است او را تشویق کنید تا به یک روانشناس بالینی متخصص در درمان اضطراب مراجعه کند.

< /div>