کورار: از سم تا احیا

در ابتدا کورارها به عنوان سمی شناخته می شدند که توسط جنگجویان در جنگل های آمازون استفاده می شد. این نام از همین جا آمده است که معنی آن کشنده باقی مانده است: «کسی که تا ته می کشد».

Curare، یک سم آمریکایی

Curare یک محصول طبیعی است که از درختان انگور کوهنوردی که در قلب جنگل‌های آمازون یافت می‌شود، و به‌ویژه گونه «’. جنگجویان از آن برای ساخت تیرهای سمی استفاده کردند که می‌توانستند دشمنان را فلج کنند. حتی اگر ماهیچه‌های تنفسی تحت تأثیر قرار گرفته باشند، مرگ نیز ممکن است باعث خفگی شود.

امروزه، جنگجویان آمریکایی دیگر تنها کسانی نیستند که از کورارها استفاده می کنند: آنها در بیمارستان های ما یافت می شوند. در واقع، در مواردی که دوز بالا می تواند منجر به مرگ شود، استفاده عاقلانه از کورارها می تواند زندگی را نجات دهد. این سم توسط دکتر کلود برنارد (1813-1878)، که اثر آن را بر روی سیستم عصبی کشف کرد، رایج شد.

آنها در تزریق داخل وریدی در طول بیهوشی یا در احیاء استفاده می شوند، که اغلب در برای شل کردن عضلات بدن.

عملش چیست؟

آرامش عضلانی دارد. به طور خاص، آن‌ها می‌توانند عضلات اسکلتی را شل کنند، عضلاتی که می‌توانیم به طور داوطلبانه انقباض آنها را کنترل کنیم (مثلاً عضلات صورت یا عملکرد تنفسی). کورارها با قرار دادن خود در قلب اطلاعات عصبی، می توانند از انتشار آنها جلوگیری کنند. از سوی دیگر، آنها بر عضلات دیگر تأثیر نمی‌گذارند و نه بر توانایی بیمار برای هوشیاری تأثیر می‌گذارند: شما با کورار به خواب نمی‌روید، از سوی دیگر می‌توانید فلج کنید.

What-frame-is-it-used- در؟

Curares را می توان در چندین تنظیمات استفاده کرد:

برای تسهیل درج

در صورت لزوم معرفی سیستم تنفس مصنوعی به بیمار و در نتیجه قرار دادن لوله در پشت گلوی او، کورارها باعث می شوند تا عضلات فک شل و آزاد شوند و در نتیجه تسهیل انتوبه. این برای قرار دادن لوله، یا در حین لاپاراسکوپی، هنگام قرار دادن دوربین در جراحی برای مشاهده مستقیم داخل گلو بسیار مفید است.

به منظور راه اندازی تنفس مصنوعی

به طور مشابه، حرکات ماهیچه ای بیمار می تواند کار یک دستگاه تنفس مصنوعی را پیچیده کند. به منظور بهینه سازی دومی، می توان کورار را در اختیار بیمار قرار داد تا ماهیچه های ریه او را آرام کند. این استفاده در طول اپیدمی کووید-19، زمانی که بسیاری از بیماران باید فوراً در مراقبت‌های ویژه قرار می‌گرفتند، تقاضای زیادی داشت. تا زمانی که باعث کمبود داروها شود.

در بیهوشی، کورار اغلب پس از یکهیپنوتیزم، تزریق استفاده می شود. باعث از دست دادن هوشیاری می شود. توجه داشته باشید که شل‌کننده‌های عضلانی را می‌توان هم در بزرگسالان و هم در کودکان استفاده کرد و دوزها را بر اساس آن تجویز کرد.

انواع مختلف کورارها برای چندین عمل

انواع مختلفی از کورارها وجود دارد که هر کدام دوزهای متفاوتی دارند:

• روکورونیوم (ماندگاری 40-60 دقیقه)؛
• سیساتراکوریوم (ماندگاری 45-90 دقیقه)؛
• میواکوریوم (ماندگاری 12 تا 18 دقیقه)؛
• وکورونیوم (ماندگاری 30 تا 40 دقیقه).

سوگزامتونیم به دسته دپولاریزاسیون کورارها تعلق دارد. در حالی که گفته می شود پنج نفر دیگر این لیست «غیر قطبی کننده» هستند. تفاوت در مکانیسم عمل کورار نهفته است، راهی که آنها اطلاعات عصبی بین گیرنده های عضلانی را مسدود می کنند. به طور مشخص، دپولاریزه‌کننده‌ها یک عمل سریع و کوتاه را امکان‌پذیر می‌کنند، در حالی که «غیر قطبی‌کننده‌ها» آهسته‌تر اما طولانی‌تر خواهند بود.