عدم تحمل سولفیت: علائم، علل و آزمایشات

سولفیت هاترکیبات شیمیایی، نمک های اسیدی مبتنی بر گوگرد، به طور خاص تر یون سولفیت S03 2-. به لطف عملکرد ضد باکتری و آنتی اکسیدانی آنها، تولیدکنندگان از آنها به عنوان نگهدارنده در بسیاری از نوشیدنی ها و غذاها استفاده می کنند.

تعریف

در برخی افراد، عدم تحمل به این سولفیت ها می توانند ایجاد شوند که باعث واکنش های آلرژیک می شود. با این حال، عدم تحمل سولفیتباید از آلرژی تشخیص داده شود، زیرا بر خلاف دومی، هیچ تاثیری بر سیستم ایمنی بدن بیمار ندارد. بنابراین مشابه عدم تحمل لاکتوز است که شامل اختلالات گوارشی نیز می شود.

توجه داشته باشید که افرادی که قبلاً از سایر آلرژی‌ها رنج می‌برند، به احتمال زیاد نسبت به سولفیت‌ها حساسیت نشان نمی‌دهند، به ویژه آنهایی که به آسپرین یا کنه‌های گرد و غبار حساسیت دارند.

سولفیت ها کجا هستند؟

در اینجا لیستی از غذاهای حاوی سولفیت آمده است، اما بسیاری از غذاهای دیگر وجود دارند و برای اطمینان از اینکه:

• شراب‌ها و شامپاین‌ها:در بسیاری از شراب‌ها سولفیت‌ها وجود دارد، لازم است بر روی برچسب‌های بسته‌بندی نظارت شود. خود فرآیند شراب سازی به مقداری سولفیت نیاز دارد که سولفیت ها به عنوان نگهدارنده به آن اضافه می شود (و از دوران باستان روم بوده است). بیشتر شراب های سفید و رز هستند که مقدار زیادی از آن دارند، شراب قرمز در مقایسه با آن کمتر است. ;
• سیب زمینی؛
• انگور؛
• ماهی منجمد و غذاهای دریایی؛
• میوه های خشک(به خصوص زردآلو) ;
• خردل ;
• سبزیجات وکیوم و کنسرو شده؛
• ترشیجات کنسرو شده؛
• گوشت دلی ;
• میله غلات؛
• زیتون؛
• Muesli;
• غذاهای منجمد یا آماده؛
• شربت(بر اساس گلوکز یا دکستروز);
• سرکه؛
• پاستا (فقط برندهای خاص)؛
• داروها.

علائم

سولفیت عدم تحمل باعث ایجاد یک واکنش آلرژیک می شود. به طور خاص در هنگامبلعسولفیت ها رخ می دهد، استنشاق ساده معمولاً هیچ علامتی ندارد. در دقایق بعدی، بیمار اختلالات مختلفی را تجربه خواهد کرد:

• خارش؛
• عطسه؛
• آبریزش بینی؛
• کهیر؛
• کانژونکتیویت؛
• خستگی؛
• درد شکمی؛
• آسم.

در شدیدترین موارد، به عنوان مثال در افرادی که قبلاً به آسپرین حساسیت دارند، بیمار می تواند تا حدی پیش برود. به عنوان یک شوک آنافیلاکتیک، که می تواند تا حد از دست دادن هوشیاری یا حتی کما یا ایست قلبی پیش رود.

آزمایش‌ها

برای تأیید سوء ظن عدم تحمل سولفیت، آزمایش‌ها باید در بیمارستان یا متخصص آلرژی انجام شود. تشخیص با مصرف دوزهای کمی از سولفیت ها انجام می شود که به آن تست های «تحریکی» برای مشاهده و شناسایی واکنش های بیمار می گویند. تشخیص‌های اشتباه در واقع مکرر هستند، عدم تحمل سولفیت واقعی بسیار نادر است.

این آزمایش موسوم به “معرفی مجدد ” برای مبتلایان به آسم که برای آنها درمان های استنشاقی 12 ساعت قبل از آزمایش و همچنین گشاد کننده های برونش شش ساعت قبل از آن درخواست می شود، بیشتر مورد نیاز است.

روش معاینه

سپس معاینه با مطالعه تنفس بیمار با استفاده از یک دستگاه اختصاصی، اسپیرومتر، آغاز می شود. اندازه گیری ظرفیت تنفسی در حالت استراحت صرفاً دمیدن است. فشار خون و نبض نیز به عنوان معیار در نظر گرفته می شود. سپس، سولفیت‌های فرضی خوراکی (رقیق‌شده در آب) تجویز می‌شوند و به تدریج دوز را افزایش می‌دهند تا زمانی که واکنش بیمار مشاهده شود. آزمایش‌های پوستی مستقیماً روی پوست نیز می‌تواند انجام شود.

یک درمان واحد : اجتناب از سولفیت ها

مثل همیشه در مورد آلرژی، بهترین راه حل (و عملاً تنها) ممنوع کردن غذاهای حاوی سولفیت است. در صورت حمله به دنبال مصرف سولفیت ها، فرد می تواند برای مدت کوتاهی با استفاده ازآنتی هیستامین درمان شود. پس از آن، باید مراقب رژیم غذایی خود باشید تا از سولفیت ها اجتناب کنید، یا حداقل دوزها را کاهش دهید (زیرا این فقط یک عدم تحمل است، نه یک آلرژی که در آن واکنش اجتناب ناپذیر است).

مواد شیمیایی که باید از آنها پرهیز کرد

با توجه به ماهیت سولفیت ها به عنوان مواد نگهدارنده در رژیم غذایی ما، بنابراین لازم است بیشتر مراقب باشیم. و شناخت ترکیباتی که می توانند باعث واکنش شوند. مراقب ترکیبات E220 (از E220 تا E228) باشید که مطابق با استانداردهای اروپایی طبقه بندی شده اند. به اینها اسیدها و ترکیبات شیمیایی دیگری برای اجتناب از آنها اضافه می شود:

• اسید سولفوروز؛
• عامل سولفاتینگ؛
• گوگرد دی اکسید؛
• دی تیونیت سدیم؛
• بی سولفیت پتاسیم؛
• دی اکسید گوگرد.