گردشگری محیطی چیست؟

با افزایش آگاهی از طبیعت شکننده سیاره ما و زیبایی آن، جای تعجب نیست که تقاضا برای سفر به محیط های منحصر به فرد و قابل توجه در سراسر جهان که به عنوان گردشگری محیطی شناخته می شود نیز افزایش یافته است. این پدیده افزایش سفر به مکان های دیدنی زیست محیطی است. این سفر است که بر محیط زیست محیطی مقصد تمرکز دارد، که به طور کلی مکانی مملو از زیبایی و شگفتی طبیعی است.

گردشگری زیست محیطی می تواند شامل سفر به مناطق منحصر به فرد و در معرض خطر، مانند جزایر گالاپاگوس باشد. علاوه بر بازدید از مکان‌ها به دلیل منحصر به فرد بودن آن، بسیاری از افراد به عنوان یک مأموریت «داوطلبانه» به این عمل می‌پردازند – این نوعی گردشگری است که در آن افراد برای مدت کوتاهی به مقصدی سفر می‌کنند تا در برخی ظرفیت‌ها داوطلب شوند. در مورد داوطلبانه زیست محیطی، این به معنای سفر به قسمتی از جهان که از نظر زیست محیطی شکننده است برای ارائه کمک در تعمیر آن – مانند تمیز کردن نشت نفت.

مفهوم گردشگری زیست محیطی این است که مردم از طریق تجربه دست اول بیشتر با دغدغه های اکولوژیکی و اجتماعی-فرهنگی جهان درگیر می شوند و در نتیجه در حفاظت و ایجاد تغییر فعال تر خواهند بود. این ایده در اواخر دهه 1980 همراه با افزایش آگاهی مصرف کنندگان در مورد مسائل مربوط به حفاظت و مصرف تکامل یافت. گردشگری محیطی نه تنها یک ماجراجویی در بیابان با هدف کمک به نجات سیاره است، بلکه همچنین باعث گسترش صنعت سفر سودآور به کشورهای در حال توسعه که مشاغل کمیاب هستند و اقتصادها در حال مبارزه هستند. اگرچه اهداف این نوع گردشگری به خوبی معنادار است، اما پیامدهایی از این عمل ناشی می شود.

وقتی مردم به مکان‌هایی سفر می‌کنند که از لحاظ تاریخی دارای سکنه‌های متفاوت بوده‌اند، حضور جمعیت‌های افزایش یافته و جدید به‌طور اجتناب‌ناپذیری بر محیط و فرهنگ آن مکان تأثیر می‌گذارد. اولین تاثیر بر محیط زیست از رسیدن به مقصد است. سفر به مکان‌های دورافتاده که در آن حیات وحش رشد می‌کند می‌تواند برای محیط‌زیست پرهزینه باشد و گاهی سوخت بیشتری نسبت به یک تعطیلات معمولی مصرف می‌کند. اسکان و زندگی محیط زیست محلی را بیشتر تحت فشار قرار می دهد. ساخت مسکن جدید اغلب به معنای تخریب یک اکوسیستم طبیعی و آوردن سبک زندگی غربی به یک کشور در حال توسعه است، اغلب به معنای دفع نادرست مقادیر افزایش یافته زباله است. از نظر فرهنگی اجتماعی، گردشگری محیطی می‌تواند مشکلی را با جابجایی مردم و منابع آنها ایجاد کند و همچنین آداب و رسوم روزمره آنها را با معرفی دشواری‌ها و فرهنگ‌های جدید مختل و به خطر بیندازد.

بنابراین، در تلاش برای دستیابی موثرتر به اهداف گردشگری محیطی، تمرکز بر گردشگری مسئولانه و گردشگری پایدار< /a> به مفهوم اضافه شده است. برای این منظور، مقررات بیشتری برای توسعه دهندگان اجرا می شود. آموزش برای مسافران تشویق می شود. و مدیریت رشد به کار گرفته می شود. با این اقدامات، جوامع محلی کنترل بیشتری بر حفاظت از محیط و فرهنگ خود دارند و در عین حال همچنان از مزایای گردشگری زیست محیطی بهره می برند.