حساسیت به نور ناشی از لوپوس

حساسیت به نور ناشی از لوپوسیکی از شایع ترین موارد است. تظاهرات پوستی بالینی این بیماری. افراد مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE) باید مراقب قرار گرفتن در معرض نور خورشید و نور مصنوعی باشند.

علائم ناشی از افزایش حساسیت به نور شامل موارد زیر است:

• تب.
• آفتاب سوختگی.
• درد و تورم مفاصل.
• تشدید خستگی و ضعف عمومی.

اما با رعایت چند نکته، می توان با SLE زندگی کرد و با افزایش حساسیت به نور مقابله کرد > این همان چیزی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت.

حساسیت به نور لوپوس چیست؟

لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماریخود ایمنی ناشی از آنتی بادی هایی است که به سلول های بدن حمله می کنند. . معمولاً بین دهه دوم و چهارم زندگی ظاهر می شود و در زنان شایع تر است.

می تواند علائم عمومی (سیستمیک) یا فقط داشته باشد. علائم پوستی (در SLE). لوپوس اریتماتوز جلدی). شیوع یا بحران حاد، ناشی از افزایش فعالیت التهابی، شامل تغییرات پوستی، درد عضلات و مفاصل، کاهش وزن، تب و خستگی است.

< قوی>شدت و مدت زمان شیوع هر بیماری بسیار خاص است. معمولاً درگیری طولانی مدت چند عضوی نیز وجود دارد، از جمله کلیه ها، قلب، ریه ها، سیستم عصبی مرکزی و خود پوست.

اثر حساسیت به نور ناشی از لوپوس

در لوپوس اریتماتوی سیستمیک و لوپوس اریتماتوی پوستی درگیری از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) صرف نظر از اینکه نور خورشید یا نور مصنوعی باشد، وجود دارد. این به عنوان حساسیت به نور شناخته می‌شود و می‌تواند خود را به روش‌های مختلفی نشان دهد.

در بیماران مبتلا به لوپوس، اشعه ماوراء بنفش با تظاهرات بالینی پوست همراه است. حداکثر 75 درصد بیماران حساسیت به نور موجود ناشی از لوپوس اریتماتوز سیستمیک. این مقدار در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز جلدی می تواند تقریباً به 99 درصد برسد.

نفوذ اشعه ماوراء بنفش به اپیدرم و درم. باعث تغییراتی در DNAمی شود. رادیکال های آزاد بیشتری تولید می شود و واکنش های اکسیداسیون در سلول های سیستم ایمنی و همچنین در اندوتلیوم رگ های خونی ظاهر می شود.

این خودایمنی است. حمله منجر به آزاد شدن واسطه های التهابی می شود. سپس آپوپتوز سلولی (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) رخ می دهد که می تواند داده های شعله ور شدن بیماری.

حساسیت به نور لوپوس می تواند به صورت راش و خارش عمومی ظاهر شود.

نکاتی برای مقابله با حساسیت به نور لوپوس

< p class=”jsx-4098198752 c–grey-neutral-800″>حساسیت به نور لوپوس من در یک نقطه رخ می دهد. به همین دلیل مهم است که هنگام زندگی با این بیماریفرد بتواند اقدامات حفاظتی روزانه را انجام دهد. در این میان، مهمترین آنها موارد زیر است.

1. همیشه از کرم ضد آفتاب استفاده کنید

افراد مبتلا به حساسیت به نور لوپوس باید همیشه از ضد آفتاب استفاده کنند، حتی اگر هوا ابری باشد. تجاری است. گزینه‌ها بسیار هستند و شامل مرطوب‌کننده‌هایی با ضد آفتاب، اسپری‌ها، پودرهای آرایش، و همچنین کرم‌های بدن یا صورت می‌شوند.

از کرم ضد آفتاب حتی در داخل خانه استفاده کنید.

استفاده مجدد هر 2 ساعت بهترین است. برای مثال، اگر به دلیل قرار گرفتن در ساحل در معرض مستقیم خورشید قرار می گیرید، زمان را به 1 ساعت کاهش دهید.

بیشترین مقدار فاکتور محافظت از آفتاب (SPF) موجود باید خریداری شود. اگر در خارج از منزل هستید، SPF 70 توصیه می شود.

مهم است که کرم ضد آفتاب را سخاوتمندانه استفاده کنید و با تاکید بیشتر روی گردن، پیشانی، صورت، پشت گوش ها، شانه ها، پشت بازوها و قسمت بالایی پشت.

2. در کمد لباسی با فاکتور محافظت در برابر آفتاب داشته باشید

در موارد حساسیت به نور ناشی از لوپوس،بهتر است از پارچه های دارای نور آفتاب استفاده کنید. ضریب حفاظتی بیشتر از 50. همه انواع لباس‌ها با محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش، از جمله لباس‌های شنا، وجود دارند.

اگرچه همه لباس‌ها نیستند. همان محافظت را فراهم می کند، شما باید پارچه هایی با تراکم پارچه بالا انتخاب کنید و برای پیاده روی در ساحل یا سفرهای طولانی با ماشین، پیراهن های آستین بلند و شلوارهای بلند را ترجیح دهید.

عینک آفتابی باید بخشی از لباس باشد، حتی در هنگام رانندگی. حساسیت به نور ناشی از لوپوس همچنین روی چشم ها تأثیر می گذارد و می تواند منجر به ضایعات در اطراف و داخل کره چشم شود.

3. مراقب اشعه UV در داخل خانه باشید

پرده ها را پایین و پرده ها را بسته نگه دارید. همچنین، نورها را کم کنید یا از لامپ های کم وات استفاده کنید.

اشعه ماوراء بنفش نور مصنوعی به همان اندازه مضر است که نور خورشید، پس تاثیر آن ها را بر روی پوست دست کم نگیرید. لامپ‌ها باید کم‌ترین شدت ممکن را داشته باشند و نور LED را ترجیح دهند.

لامپ های فلورسنت و هالوژن بهینه نیستند.

پرده هایی وجود دارد که پرتوهای فرابنفش را مسدود می کنند. می توانید در فروشگاه های تخصصی با آنها مشورت کنید. به همین ترتیب، راه‌هایی برای رنگ‌آمیزی کردن پنجره‌های خانه برای جلوگیری از نفوذ نور خورشید وجود دارد.

4. اگر حساسیت به نور لوپوس دارید، زمان قرار گرفتن در معرض آن را محدود کنید

در موارد حساسیت به نور ناشی از لوپوس، فقط 15 تا 30 دقیقه در روز در آفتاب برای تولید مقدار مورد نیاز ویتامین D کافی است. علاوه بر این، از ساعاتی که پرتوهای خورشید شدیدترین هستند اجتناب کنید.

زمان ایده آل برای قرار گرفتن در معرض آفتاب ایمن صبح (بین ساعت 8 صبح تا 10 صبح) و عصر (بعد از ساعت 6 بعد از ظهر) است. فواصل دیگر خطر آسیب پوست را افزایش می دهد.

5. داروهای خود را مرور کنید

برخی داروها می توانند حساسیت به نور ناشی از لوپوس را بدتر کنند. از جمله، طبق مطالعات علمی، گروهی وجود دارد که بیشترین فراوانی را تشکیل می دهند:

• آنتی بیوتیک ها: مانند داکسی سایکلین و تتراسایکلین.
• داروهای ضد درد و ضد التهاب: مانند ناپروکسن و پیروکسیکام.
• ضد فشار خون: مانند دیورتیک‌های لوپ (هیدروکلروتیازید) و مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مهارکننده‌های ACE).
• سرکوب کننده های ایمنی: مانند متوترکسات. متوترکسات، به ویژه، یکی از رایج ترین داروهای تجویز شده در زمینه لوپوس.

در صورت مشاهده تغییراتی در پوست هنگام شروع درمان جدید، همیشه توصیه می شود با یک متخصص مشورت کنید. پزشک می‌تواند ارزیابی کند که آیا باید ماده فعال را حذف کنید یا رژیم را به رژیم مشابه تغییر دهید.

مراقبت از حساسیت به نور لوپوس با عقل شروع می شود دانش

کسانی که حساسیت به نور ناشی از لوپوس دارند باید با عزیزان خود پیشاپیش باشند و نیاز به محافظت را روشن کنند. دیگران باید اقدامات خاصی را درک کنند که، اگرچه ممکن است افراطی به نظر برسند، اما ضروری هستند.

مراقب قرار گرفتن در معرض هر نوع نور، صرف نظر از خورشیدی یا مصنوعی بودن، تفاوت ایجاد می کند.

شعله ور شدن حاد بیماری بسیار دردناک و ناراحت کننده است. بنابراین، کاهش آنها از طریق محافظت مناسب در برابر نور، کیفیت زندگی را افزایش می دهد. در نهایت، دوستان و خانواده باید مشارکت داشته باشند.

ممکن است برای شما جالب باشد…