5 رفتار کسانی که از عشق و تعهد می ترسند

بیشتر مردم فکر نمی کنند که عشق را رد می کنند، اما همه ما در حدی این کار را انجام می دهیم. 5 رفتار کسانی که از عشق و تعهد می ترسند…

5 رفتار کسانی که از عشق و تعهد می ترسند…

روانشناس متخصص دکتر لیزا فایرستوندر مقاله خود که در Psychology Today منتشر شده است، می گوید: «همه ما کمی از عشق و ارتباط می ترسیم و این ترس بر رفتار ما تأثیر می گذارد.» البته ممکن است. این رفتارها را بشناسد و آنها را اصلاح کند. در اینجا 5 رفتاری وجود دارد که نشان می دهد شما از عشق، محبت و تعهد می ترسید…

1- خود را کنار بکشید

بسیاری از افرادی که در روابط خود مشکل دارند می گویند که طرف مقابل دیگر کارهای خوبی را که قبلا انجام می داد انجام نمی دهد. در ابتدای رابطه پیدا شد، مانند«دیگر بی دلیل نمی آید مرا بغل کند»یا «او قبلا یک شنونده بسیار خوب»اما به رفتارهایی اشاره می شود که به مرور زمان از بین رفته اند. با نزدیک شدن افراد به یکدیگر در یک رابطه، تمایل به ترس از صمیمیت و کناره گیری دارند. برای حفظ فاصله بین آنها، برخی از رفتارهایی را که طرف مقابل دوست دارد انجام نمی دهند.

این رفتار معمولاً غیرارادی است، بنابراین تشخیص آن دشوار است. اما اگر تغییری در احساسات خود احساس می کنیم، برای مثال اگر انجام کاری که قبلاً دوست داشتیم برای طرف مقابل انجام دهیم، اکنون ما را ناراحت می کند، باید فکر کنیم که آیا در حال کناره گیری هستیم یا خیر. ممکن است کمتر به ظاهر خود اهمیت دهیم، یا شاید در راه رفتن به محل کار از گفتن «می بینم» یا در هنگام بازگشت از سر کار با محبت به یکدیگر احوالپرسی نکرده باشیم. ما باید مراقب باشیم که آیا این اعمال کوچک و بزرگ عشق را رها می کنیم.

2- احساسات خود را خاموش کنید

یکی از دلایلی که ما شروع به کناره گیری می کنیم این است که با استفاده از سیستم دفاعی که از تجربیات قبلی خود ایجاد کرده ایم، احساسات خود را مسدود کنیم. برای مثال، وقتی متوجه می‌شویم که عاشق کسی شده‌ایم، به خود می‌گوییم«ما خیلی سریع پیش می‌رویم. من در پایان این غمگین خواهم شد. من به کسی نیاز ندارم. جملاتی مانند «من باید این رابطه را متوقف کنم» می سازیمو در نتیجه از اتفاقی که ما را خوشحال می کند فاصله می گیریم.

وقتی سیستم دفاعی ما فعال است، خودمان را متقاعد می کنیم که این رابطه خیلی مهم نیست. از لحظات زیبا دوری می کنیم، سعی می کنیم تماس چشمی نداشته باشیم و اجازه ندهیم طرف مقابل به ما توجه کند. ما تعارف را نادیده می گیریم، در لحظات خوب انتقاد می کنیم و موضوعاتی را مطرح می کنیم که باعث ناراحتی طرف مقابل می شود.

سیستم دفاعی ما ما را درونگرا می کند و باعث می شود سرد رفتار کنیم. ما میلیون ها دلیل کوچک پیدا می کنیم که چرا نباید با کسی که دوستش داریم ارتباط برقرار کنیم. ما احساسات خود را کسل می کنیم و احساسات طرف مقابل را بی اهمیت جلوه می دهیم. در نتیجه علاقه خود را از دست می دهیم و از رفتارهایی که باعث خوشحالی طرف مقابل می شود اجتناب می کنیم. ما از گذراندن وقت با هم امتناع می‌کنیم، شرایط زندگی را مقصر می‌دانیم، اما در اعماق می‌دانیم که تقصیر در واقع از خود ماست.

3- انتقاد بیش از حد

یک راه دیگر برای خاموش کردن احساساتمان این است که دائما اشتباهات طرف مقابل را ببینیم و از آنها انتقاد کنیم. ما تسلیم ندای درونی می شویم که هم خود و هم از طرف مقابل انتقاد می کند، به آن اجازه می دهیم درک ما را تیره و تار کند و در نتیجه، شروع به دیدن رابطه در ذهن خود به عنوان نسخه ای مخدوش و تاریک از رابطه می کنیم. ما بحث را بر سر کوچکترین چیزها شروع می کنیم، مانند لیوانی که روی میز مانده یا روشی که طرف مقابل درخواست می کند. در یک ذهنیت تلاوت، حتی ممکن است شروع به در نظر گرفتن رابطه به عنوان یک مسئله ریاضی کنیم، و محاسبه کنیم که چه چیزی می دهیم و چه چیزی دریافت می کنیم.

این ندای انتقادی درونی ممکن است به صورت انتخابی گوش کند. ممکن است فقط جملات منفی بشنویم و معنی کلمات را تغییر دهیم. اگر به این ندای درون گوش دهیم و به انتقاد ادامه دهیم، در رابطه فاصله ایجاد می کنیم.

می‌توانیم با آماده کردن بحثی درباره بد بودن کسی که دوستش داریم، به عشقی که نسبت به آن شخص احساس می‌کنیم، آسیب برسانیم. هرکسی اشتباه می کند. این اجتناب ناپذیر است که افرادی که دوستشان داریم گاهی اوقات بد رفتاری داشته باشند. اما اگر بدبینانه رفتار کنیم و به جای اینکه آنها را آنطور که هستند دوست داشته باشیم، دائماً اشتباهات آنها را ببینیم، طرف مقابل و رابطه را فرسوده خواهیم کرد.

4- ایجاد جنجال

همه زوج‌ها مشاجره‌هایی دارند که حل آن‌ها دشوار است؛ غیرممکن است که دو ذهن مستقل به طور کامل با هم مطابقت داشته باشند. اما گاهی اوقات ممکن است بی دلیل با هم دعوا کنیم. این رفتار در خدمت حل و فصل اختلافات نیست، بلکه برای ایجاد موارد جدید است.

برای مثال، در لحظه‌ای که طرف مقابل بیش از حد محبت‌آمیز رفتار می‌کرد، ممکن است زمان دیگری را به یاد آوریم که او اینگونه رفتار نکرده است. به عنوان مثال، طرف مقابل می گوید: «تو با من خیلی خوب هستی. وقتی جمله ای مانند «خیلی خوشحالم که با تو هستم» می نویسی، با چیزی مثلدر پاسخ می گویی: «بله، اما دیگری اینطور فکر نمی کردی. صبح، تو با من خیلی سرد بودی”اگر ما پاسخ دهیم، طرف مقابل را از خود دور می کنیم و باعث می شویم که او به حالت دفاعی برود و لحظه ای زیبا که می توانیم احساس کنیم یک ارتباط ناگهانی به یک رابطه تبدیل می شود. مبارزه کنید.

در نتیجه، با رمزگشایی از منطق این واکنش‌های منفی و درک اینکه چرا می‌خواهیم کاری را که می‌خواهیم انجام دهیم، می‌توانیم از تغییر رفتار خود به شیوه‌ای بد جلوگیری کنیم. اگر بخواهیم با تلاش می توانیم عشق را در زندگی خود حفظ کنیم.

5- رفتار «بی عشق» نسبت به معشوق

بسیاری از زوج‌ها ادعا می‌کنند که همدیگر را دوست دارند، اما در عین حال آنقدر با یکدیگر بد رفتار می‌کنند که تصور اینکه حتی یکدیگر را دوست داشته باشند سخت است. ما نمی توانیم بدون رفتار عاشقانه ادعای عشق کنیم. گاهی اوقات، زوج‌ها به‌جای ابراز عشق به یکدیگر و رفتار طبیعی، بر اساس تصورشان از «در یک رابطه» رفتار می‌کنند. پس از این اتفاق، آنها شروع به رفتار می کنند که انگار یک موجود واحد هستند و عشق و مهربانی بین دو نفر را نادیده می گیرند.

هنگامی که این پیوند نادرست برقرار شد، رفتارهایی را که واقعاً عشق ما را نشان می‌دهند، با رفتارهایی جایگزین می‌کنیم که روتین شده‌اند. برای جلوگیری از این امر، باید به خاطر داشته باشیم که ما دو فرد متفاوت هستیم که سعی در ایجاد یک پیوند داریم، نه دو موجودیت به هم پیوسته. ما باید میل به«ما» بودنبودن را سرکوب کنیم و به عنوان«من و تو»

بمانیم. .

10 اشتباهی که زنان بالغ در روابط مرتکب نمی شوند