چگونه یک لیست اقدام تهیه کنیم؟
اولین روز شما در خانه است و خیلی چیزها به روال شما تبدیل شده است. احتمالاً ناراحتی و کسالت شما افزایش یافته است. علاوه بر این، عدم اطمینان و عدم پیش بینی در مورد آنچه اتفاق می افتد ممکن است اضطراب و حتی ترس شما را افزایش دهد. راه برون رفت از این وضعیت، اقدام، تهیه فهرست و اجرای آن است…
چگونه یک لیست اقدام تهیه کنیم؟
«اولین روز بقیه زندگی ما” نظرات و سوالات زیادی دریافت کردم، از بازخورد مثبت شما سپاسگزارم. برخی از این سوالات مربوط به تهیه فهرست بود.
اول از همه، مایلم در اینجا روی دو موضوع تمرکز کنم. اولین مورد نیت است.
نیت در اینجا مانند هر شغلی بسیار مهم است. من به نیت اهمیت زیادی می دهم.
آیا قصد دارید حواس خود را پرت کنید؟
آیا قصد دارید چیزی یاد بگیرید؟
آیا قصد تفریح دارید؟
آیا قصد شما این است که خود را به دیگران نشان دهید و بگویید، ببین، من هم این کار را می کنم؟ یا همه این کار را انجام می دهند، آیا من هم باید آن را انجام دهم؟
آیا قصد شما این است که چیزی به خود اضافه کنید (بهبود دهید؟
اول توقف کنید و به این پاسخ دهید. آثاری را که در فهرست خود قرار داده اید مرور کنید، چه چیزی/چرا آن را در آنجا نوشتید؟ ببینید، در حین انجام این کار با خودتان صادق باشید.
وقتی داشتم این را می نوشتم یاد مادرم افتادم، خیلی خوب می دوخت و گاهی می دیدم که لباسی را که برای خودش درست کرده بود بدون هیچ رحمی پاره می کند. من خیلی تعجب می کنم، کنجکاو می شوم و از او می پرسم که چرا این کار را می کند. این نشان می‌دهد که او اشتباهی مرتکب شده و باید آن را برطرف کند.
چرا او این اشتباه را مرتکب می‌شد که از بیرون آشکار نبود اما کاملاً در درون باقی می‌ماند، با اینکه می‌دانست هیچ کس جز خودش آن را نخواهد دید؟ پاسخ بسیار ساده بود، او می گفت: “می دانم و حوصله ندارم.” سالها بعد به وضوح منظور او را فهمیدم. اکنون این توصیه برای شماست.
اکنون قصد یا مقاصد خود را (چون ممکن است بیش از یک باشد، اگرچه ممکن است بیش از یک باشد) به وضوح و واضح بیان کنید. لیست خود را اصلاح کنید یک لیست جدید ایجاد کنید. و سپس آن را بخوانید، آیا آن را دوست دارید؟
این اولین روزی است که در خانه سپری می کنید و بسیاری از چیزها به روال شما تبدیل شده است. ممکن است کسالت یا کسالت شما بیشتر شود. علاوه بر این، عدم اطمینان و عدم پیش‌بینی در مورد آنچه اتفاق می‌افتد ممکن است باعث افزایش اضطراب و حتی ترس شما شود.
اضطراب، ترس و حساسیت عاطفی که احساس می کنید کاملا طبیعی است. همانطور که در آخرین مقاله خود اشاره کردم، راه برون رفت از این وضعیت، اقدام و تهیه لیست و اجرای آن است.
بسیاری از زنان و مردان از خستگی خود شکایت دارند زیرا تمام روز را در خانه کار می کنند. و اینکه نمی توانند برای خود وقت بگذارند زیرا با حجم کار اضافی خود سخت کار می کنند. شما تمام وقت خود را در روز صرف آشپزی، نظافت، مراقبت از کودکان و غیره می کنید. آنها می گویند که زمان زیادی را صرف کار می کنند و به همین دلیل بسیار خسته هستند. یک راه بسیار آسان برای رهایی از این حالت وجود دارد: قدرت انجام کارها با هم. این دومین نکته مهمی است که در مورد آن صحبت خواهم کرد.
هر کار یا فعالیتی که با سرگرمی انجام شود برای کسالت مفید است. زیرا کار دیگر کار نیست و تبدیل به لذت می شود. زمانی که بتوانید کار را به سرگرمی تبدیل کنید، تنش هم در شما و هم در خانه کاهش می یابد. بر اساس اصل “من تأمل می کنم و منعکس می کنم”، حال و هوای کل خانواده تغییر می کند و شما به حالت آرام تر و شادتر خواهید رفت.
پس چگونه این کار را انجام دهیم؟ چند نفر در خانه هستید؟ افراد در خانه چقدر به کارهای خانه کمک می کنند؟ آیا در کارهای خانه مشترک هستید؟ آیا کار را تقسیم کردید؟
هر کودکی بعد از 4 تا 5 سالگی کارهایی برای انجام دادن دارد. آیا به فرزندتان فرصت کسب و کار می دهید؟ آیا از آنها حمایت می کنید تا کاری را که به آنها می دهید انجام دهند؟ آیا از فرزندتان می‌پرسید که چه کاری برای کمک انجام خواهد داد؟
اکنون فهرست خود را دوباره مرور کنید و ببینید که چه تعداد از آنها را با خانواده خود انجام می دهید.
• آیا آن را انتخاب می کنید؟
• اگر با هم این کار را انجام دهید چه چیزی ایجاد می کند؟
چگونه لذت انجام کار را با هم جلب کنیم، نه از منظر کمال گرا، بلکه از این واقعیت که انجام کارها با هم برای شما و کسانی که در خانه هستند خوشحال می شود؟
به نظر می رسد من این را از بسیاری از شما می شنوم. “من قبل از او آن را سه بار تمام می کنم.” یا “او در حین انجام آن کار به هم می ریزد، سپس تلاش را متوقف می کند.”
• اولاً، اگر چنین فرصتی را به آنها ندهید، هرگز یاد نخواهند گرفت.
• ثانیاً، فقط به این دلیل که قبلاً نمی توانستند این کار را انجام دهند به این معنی نیست که نمی توانند دوباره این کار را انجام دهند.
• ثالثاً باید کارهایی را که می توانند انجام دهند پیدا کرده و به آنها بدهند (مثلاً کار آبیاری گل را به پسرم دادم، او هر روز با احتیاط به گلهای من آب می دهد، یک گفتگوی گل بین من شروع شد. و او، ما اکنون در خانه بیشتر در مورد گل ها صحبت می کنیم، او آنها را از نزدیک دنبال می کند. سوال. پرسیدن و تلاش برای یادگیری نام آنها).
• چهارم، صبر. با گفتن «این کار نشد، نتوانستند انجامش دهند…» کار را از آنها نگیرید یا از آنها متنفر نباشید، غر نزنید یا انتقاد نکنید. با کسب تجربه، چیزهای بهتری در راه است، لطفا صبور باشید…
از آنجایی که کار انجام شده با یکدیگر بار را از دوش شما برمی دارد، کمتر خسته خواهید شد و موضوعات مکالمه مشترک شما افزایش می یابد زیرا این کار را با هم انجام می دهید. سهام شما افزایش می یابد و به خانواده شما کمک می کند تا با یکدیگر همدردی کنند. علاوه بر این، آنهایی که در خانه هستند، در حین کار و تلاش، احتیاط بیشتری به خرج می دهند و به طور طبیعی حجم کاری آنها با گذشت زمان کاهش می یابد.
یک دست چه اشکالی دارد، دو دست صدا دارند. بیخود نیست که نیاکان ما می گفتند صدای دو دست کف زدن، کار، هنر، مهارت، تعمیر، تعمیر، تولید و آفرینش است… هرچه می خواهید در قسمت های نقطه چین قرار دهید… چه کسی می داند چه ایده ها و اقدامات خلاقانه ای دارید. به شرطی که مصمم باشید و اولین قدم را بردارید. بیا، موفق باشی…
تعادل بین روح و بدن
