چرا برای برخاستن و فرود همه وسایل الکترونیکی باید خاموش شوند؟

همانطور که استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی قابل حمل (PED) رونق گرفته است، شکایت‌ها در مورد محدودیت‌های استفاده از آنها، به‌ویژه در هنگام برخاستن و فرود هواپیما افزایش یافته است. این مقررات به دلیل نگرانی از اینکه انتشارات رادیویی از PED ممکن است با هواپیما تداخل ایجاد کند، ایجاد شد. سیستم های. برخاستن و فرود، زمان‌های حیاتی در طول پرواز هستند و نیاز به توجه کامل خدمه، ارتباط مداوم با کنترل ترافیک هوایی دارند. و عملکرد صحیح همه ابزارها. مخالفان این محدودیت ها ادعا می کنند که استفاده از دستگاه هایی مانند تلفن های همراه به طور قطعی نشان داده نشده است که تأثیری بر عملکرد هواپیما داشته باشد. اداره هوانوردی فدرال (FAA) در و سازمان‌های مشابه در سایر کشورها رویکرد «ایمن‌تر از متأسفانه» را در پیش گرفته‌اند.

از سال 2013، مقررات FAA بیان می‌کند که از تلفن‌های همراه در هیچ زمانی در طول پرواز استفاده نمی‌شود، و اکثر PED‌های دیگر مانند لپ‌تاپ، پخش‌کننده سی‌دی و دستگاه‌های بازی، باید هنگام برخاستن و فرود خاموش شوند. در بیشتر موارد، دوره‌های برخاستن و فرود به‌صورتی تعریف می‌شوند که هواپیما زیر 10000 فوت (3048 متر) باشد. به طور متوسط، یک هواپیما حدود 15 تا 20 دقیقه طول می کشد تا به این ارتفاع برسد، بنابراین محدودیت ها فقط برای دو مورد نسبتا اعمال می شود. دوره های کوتاه در شروع و پایان پرواز. برخی از دستگاه‌ها از جمله ضربان‌ساز قلب، سمعک و ریش تراش‌های برقی معاف هستند، زیرا شناخته شده‌اند که تداخل ایجاد نمی‌کنند. این ممنوعیت در اصل به سال 1988 بازمی‌گردد و نه تنها برای جلوگیری از تداخل رادیویی، بلکه برای جلوگیری از احتمال صدمات ناشی از پرواز PED در اطراف یا منحرف شدن توجه مسافران در طول تظاهرات ایمنی در نظر گرفته شده بود.

در آگوست 2012، اعلام شد که FAA باید در محدودیت‌های خود در استفاده از PED تجدید نظر کند، اگرچه ممنوعیت استفاده از تلفن همراه باقی خواهد ماند. یک گروه مطالعاتی برای بررسی روش‌های آزمایش و تعیین اینکه کدام دستگاه‌ها می‌توانند به طور ایمن استفاده شوند، تشکیل شد. از سال 2013، FAA منتظر توصیه های این گروه است.

بسیاری از هواپیماهای مدرن دارای سیستم های WiFi® هستند که به مسافران اجازه می دهد از طریق لپ تاپ و سایر دستگاه ها به اینترنت دسترسی داشته باشند. این سیستم ها از نظر سازگاری با تجهیزات الکترونیکی هواپیما آزمایش می شوند و باید توسط FAA تایید شوند. با این حال، برقراری تماس با استفاده از برنامه‌های Voice-over-Internet-Protocol (VoIP) مجاز نیست. برای اینکه باعث تحریک سایر مسافران نشود.

هواپیماها حاوی تعدادی سیستم الکترونیکی هستند که امکان ارتباط با زمین، کمک به ناوبری و نظارت بر رفتار اجزا و تجهیزات حیاتی را فراهم می کند. این سیستم ها در مجموع به عنوان اویونیک شناخته می شوند. بسیاری از آنها شامل انتقال و دریافت سیگنال های رادیویی هستند و بنابراین به طور بالقوه مستعد تداخل دستگاه هایی هستند که تولید می کنند. امواج رادیویی در فرکانس های مشابه تابش فرکانس رادیویی همچنین می تواند جریان های الکتریکی را در سیم کشی ایجاد کند، بنابراین سایر سیستم های اویونیک ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.< /p>

اویونیک در هواپیماهای مدرن در برابر تداخل محافظت می شود، اما هواپیماهای قدیمی که فاقد غربالگری کافی هستند ممکن است همچنان در خدمت باشند و در هر صورت، محافظ نمی تواند جامع باشد. سیستم‌هایی که از آنتن‌های خارجی برای دریافت سیگنال‌ها استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض خطر تداخل هستند، زیرا برای دریافت سیگنال‌های بسیار ضعیف طراحی شده‌اند و نمی‌توان آنها را محافظت کرد. قاب آلومینیوم هواپیما می تواند امواج رادیویی را نمایش دهد، اما شکاف هایی مانند پنجره ها وجود دارد که از طریق آنها سیگنال های مزاحم می توانند توسط آنتن های بیرونی عبور کرده و دریافت شوند. این قاب همچنین می‌تواند به عنوان یک حفره تشدید عمل کند که سیگنال‌های PED را تقویت می‌کند.

همه تجهیزات الکتریکی امواج رادیویی تولید می‌کنند، چه عمدی یا غیرعمدی باشد. تلفن های همراه و دستگاه های متصل به اینترنت برای برقراری ارتباط با سایر دستگاه ها باید این کار را انجام دهند. شاید این واقعیت کمتر شناخته شده باشد که برای مثال پخش کننده های CD و MP3 نیز تشعشعات الکترومغناطیسی را در فرکانس های رادیویی ساطع می کنند. نشان داده شده است که PED ها قادر به تولید انتشار از طریق اکثر طیف رادیویی مورد استفاده سیستم های هواپیما هستند. هیچ مدرکی مبنی بر اینکه اینها واقعاً می توانند با هواپیماهای اویونیک تداخل داشته باشند وجود ندارد، اما تعدادی از حوادث مستند وجود دارد که توسط خلبانان و سایر گزارش شده است. کارکنان خطوط هوایی، که به شدت چنین تداخلی را پیشنهاد می کنند.

تنوع بسیار زیادی از دستگاه‌های الکترونیکی قابل حمل از انواع و مارک‌های مختلف وجود دارد و بررسی قدرت و فرکانس انتشار هر یک غیرعملی است. اگرچه شواهد قطعی مبنی بر اینکه انتشار PED می تواند با سیستم های هواپیماهای مدرن تداخل داشته باشد وجود ندارد، ناشناخته های زیادی وجود دارد که نمی توان آنها را برای استفاده در زمان های حیاتی، مانند برخاستن و فرود، ایمن دانست. در حالی که برخی از دستگاه‌ها، مانند لپ‌تاپ‌ها، دارای محافظ الکترونیکی داخلی هستند، ممکن است به مرور زمان خراب شود، آسیب ببیند یا در حین ارتقاء تعویض نشود، بنابراین نمی‌توان تضمین کرد که آلاینده‌ها تولید نخواهند کرد. از آنجایی که بررسی همه PED‌های منفرد برای سازگاری با سیستم‌های هواپیما امکان‌پذیر نیست، ممنوعیت استفاده از چنین دستگاه‌هایی زیر 10000 فوت (3048 متر) به عنوان معقول‌ترین گزینه در نظر گرفته می‌شود.

تلفن‌های همراه سیگنال‌های قوی را ارسال می‌کنند که می‌توان آنها را در فواصل دور دریافت کرد. این احتمال را افزایش می دهد که آنها نه تنها با سیستم های هواپیما، بلکه در ارتباطات زمینی در فرودگاه ها نیز تداخل داشته باشند. به همین دلیل است که استفاده از آنها در طول پرواز ممنوع است. بسیاری از تلفن های همراه مدرن دارای حالت “هواپیما” هستند که از برقراری تماس جلوگیری می کند، اما امکان استفاده از برخی عملکردهای دیگر مانند بازی کردن را فراهم می کند. استفاده از تلفن‌ها در این حالت ممکن است مجاز باشد، اما این به ایرلاین‌های جداگانه واگذار می‌شود.