میگرن خاموش: آنچه باید بدانیم

<علت دقیق میگرن ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی احتمالاً در این امر نقش دارند.

میگرن ممکن است به دلیل فعالیت غیرطبیعی مغز رخ دهد که بر اعصاب و عروق خونی تأثیر می گذارد. تغییرات در مواد شیمیایی مغز، مانند سروتونین نیز ممکن است یکی از عوامل موثر باشد.

چندین عامل می توانند باعث حمله میگرن شوند، از جمله:

<برخی غذاها
• الکل و کافئین
• تغییر در عادات خواب
• تغییر آب و هوا یا فشار هوا
• نوسانات در استروژن در زنان< /li>
• تحمل شدید فیزیکی
• محرک های حسی، مانند نورهای روشن، صداهای بلند، و بوهای قوی
• استرس
• استفاده از برخی داروها، مانند به عنوان داروهای ضد بارداری خوراکی و گشادکننده عروق

عوامل زیر خطر ابتلا به انواع خاموش و سایر انواع را افزایش می دهند. میگرن:

• جنسیت. بر اساس سازمان بهداشت جهانی (WHO). این در درجه اول به دلیل نوسانات هورمون های زنانه است. خطر میگرن در دوران بارداری، قاعدگی و یائسگی.
• سن. خطر میگرن در افراد بالاترین است سن 35 تا 45. با این حال، میگرن می تواند افراد جوان تر یا مسن تر را تحت تاثیر قرار دهد. حملات میگرن به طور کلی زمانی به اوج خود می رسد که افراد در 30 سالگی هستند و شدت و دفعات حملات به طور کلی با افزایش سن کاهش می یابد.
• سابقه خانوادگی. احتمال ابتلا به میگرن در افرادی با یکی از اعضای نزدیک خانواده که تجربه میگرن دارند، بیشتر است.

میگرن خاموش تنها یکی از انواع میگرن است. انواع دیگر عبارتند از:

• میگرن بدون هاله. این زمانی است که افراد مرحله هاله را تجربه نمی کنند. بیشتر میگرن ها بدون هاله رخ می دهند.
• میگرن همراه با هاله. در این نوع میگرن، افراد قبل از شروع فاز سردرد، علائم هاله را پیدا می کنند.
• میگرن بازیلار. این شکل از میگرن نادر است و می تواند ترسناک باشد. علائم ممکن است شامل دوتایی یا تاری دید، از دست دادن تعادل، غش کردن، و مشکل در صحبت کردن باشد.
• میگرن همی پلژیک. در طول میگرن همی پلژیک، فرد دچار بی حسی، ضعف یا فلج موقت در یک طرف بدن می شود.
• میگرن چشمی. این نوع نادر از میگرن باعث ضعف در یک یا چند ماهیچه ای می شود که چشم را حرکت می دهد. اغلب در جوانان رخ می دهد.
• میگرن دهلیزی. افراد مبتلا به میگرن دهلیزی سرگیجه که می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

یک پزشک می تواند میگرن خاموش را بر اساس علائم و سابقه پزشکی فرد تشخیص دهد. آنها همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی و عصبی انجام دهند.

برای علائم شدید یا غیرعادی، پزشک ممکن است آزمایش‌های اضافی را تجویز کند، مانند:

• آزمایش‌های خون

<.تست های تصویربرداری، از جمله سی تی اسکن و اسکن های MRI

• دریچه ستون فقرات، یا سوراخ کمر

در هنگام مراجعه به پزشک ضروری است برای اولین بار علائم هاله را تجربه می‌کنید، زیرا می‌توانند علائم بیماری‌های دیگر را تقلید کنند، مانند سکته مغزی و مننژیت.

درمان‌های میگرن می‌توانند باعث کاهش فراوانی و شدت میگرن گزینه های درمانی عبارتند از:

داروها

انواع اصلی دارو برای میگرن عبارتند از:

• تسکین دهنده های درد: اینها ممکن است علائم را به محض شروع متوقف کنید. مسکن های میگرن بدون نسخه (OTC) یا با نسخه در دسترس هستند.
• داروهای پیشگیرانه: افراد می توانند به طور منظم از این داروها برای کاهش خطر ابتلا به میگرن استفاده کنند. پزشکان معمولاً آنها را برای افرادی که میگرن های مکرر، مداوم یا شدید دارند یا علائم آنها به مسکن های معمولی پاسخ نمی دهد، تجویز می کنند.

سبک زندگی و درمان های خانگی

برخی افراد با استفاده از درمان های خانگی علائم میگرن را تسکین می دهند. اینها عبارتند از:

• تمرین تکنیک‌های آرام‌سازی، مانند آرام‌سازی پیشرونده عضلانی، مدیتیشن، و یوگا
• خواب کافی هر شب
• استراحت در اتاقی تاریک و ساکت با شروع علائم
• قرار دادن کیسه یخ در پشت گردن
• ماساژ ملایم نواحی دردناک پوست سر
• داشتن دفتر خاطرات برای کمک به شناسایی محرک های میگرن

طب جایگزین

برخی افراد، به ویژه آنهایی که درد مزمن میگرنی دارند، ممکن است از درمان‌های جایگزین سود ببرند.

درمان‌های جایگزین برای میگرن عبارتند از:

• طب سوزنی: طبق بررسی 2016، طب سوزنی ممکن است تعداد حملات میگرنی را در افرادی که چندین دوره را تجربه می کنند کاهش دهد. ماه.
• بیوفیدبک: یک ارزیابی بلادرنگ بیوفیدبک برای میگرن نشان داد که این درمان می تواند علائمی مانند استرس روانی، اضطراب، افسردگی، تحریک، و ناتوانی مرتبط با سردرد همچنین ممکن است طول مدت میگرن و تعداد روزهایی که سردرد شدید است را کاهش دهد.
• ماساژدرمانی: ماساژ درمانی منظم می تواند استرس و تنش عضلانی را کاهش دهد و ممکن است کاهش دهد. فراوانی میگرن.

برخی تغییرات سبک زندگی ممکن است به کاهش یا پیشگیری از علائم میگرن کمک کند. افراد می‌توانند تلاش کنند:

• تشخیص محرک‌ها و اجتناب از آنها در صورت امکان
• تمرین فعالیت‌های کاهش‌دهنده استرس، مانند مدیتیشن، درمان‌های خلاقانه، تمرکز حواس و یوگا

<.ورزش منظم اما اجتناب از ورزش ناگهانی و شدید، که ممکن است باعث میگرن شود

• هر روز در زمان مشخصی به رختخواب بروید و از خواب بیدار شوید
• قرار دادن وعده های غذایی منظم

<اجتناب از کافئین و محدود کردن مصرف الکل

• ترک سیگار
• دستیابی و حفظ سلامت وزن بدن

افرادی که میگرن ناشی از نوسانات هورمونی را تجربه می‌کنند باید با دکتری صحبت کنند که ممکن است بتواند به آنها در کاهش وزن کمک کند. اثرات استروژن.

برخی افراد ممکن است نیاز به اجتناب از داروهای حاوی استروژن داشته باشند، که شامل انواع مختلفی از عنوان قرص ​​های ضد بارداری.

میگرن های خاموش می توانند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارند، به خصوص اگر شدید باشند یا به طور مکرر رخ دهند. حتی اگر میگرن خاموش باعث درد نمی شود، علائم دیگر ممکن است ناتوان کننده باشند.

داروها و تغییرات سبک زندگی می توانند به مدیریت علائم کمک کنند. دوره‌های میگرن با افزایش سن خفیف‌تر و کمتر می‌شوند.

هر فردی که علائم میگرن، خاموش یا غیر آن را دارد، باید برای مشاوره و درمان به پزشک مراجعه کند.