مسافر جدید

… اما ما همه این قلمها را بر اثر جلسات متعدد پر کردیم و طوری پر کردیم که مطلقاً از خودشان متولد شده اند… تصمیم گرفتند، تصمیم گرفتند، بیان کردند. خودشان، نه بر اساس مد، بلکه بر اساس شخصیت هایشان!

بسیاری از فرقه های توسعه شخصی می گویند که توسعه از انجام کارهای جدید ناشی می شود، درست است؟ با این حال، در برخی از مطالعاتجدید، اشاره شده است که توسعه از طریق عمل اتفاق می‌افتد.

[quote]ما اکنون می‌دانیم که اگر می‌خواهیم در زندگی خود توسعه پیدا کنیم، باید کاری جدید انجام دهید.[/quote]

در این مرحله، می‌خواستم یافته‌های اخیرم را به اشتراک بگذارم.

من با یک شرکت یا بهتر است بگوییم تیمی آشنا شدم که هنوز سازماندهی نشده است و قصد دارد با هم باشیم. پشت میز نشستیم و با بنیانگذاران آینده شروع به صحبت کردیم.

فقط یک چیز در ذهن آنها واضح بود. برای باز کردن مرکزی برای فلان سرویس.

ما برای ارائه خدمات کوچینگ کارآفرین که قبلاً با جزئیات ذکر کردم، ملاقات کردیم تا ایده‌های آنها را دریافت کنیم، آنها را غنی کنیم و غیره.

آنها چیزی

جدید می خواستند، بنابراین انتظارات آنها بسیار خوشایند بود. با این حال، این واقعیت که هنوز چیزی در ذهن آنها ثابت نشده بود آنها را می ترساند، اما به هر حال دلیل حضور من در آنجا بود.

ما فرآیند را شروع کرده ایم. من حرفه ام را انجام دادم، آنها افکارشان را به اشتراک گذاشتند، خلاقیتشان که حتی از آن بی خبر بودند آشکار شد و وقتی از میز خارج شدیم، خیلی چیزها مشخص شده بود: نام، ارزش ها، عبارات، مأموریت، چشم انداز، آرم، مانیفست. .. برخی از آنها کاملاً شکل گرفته بودند، برخی از آنها از قبل پخته شده بودند.

اوه خدای من! آنها شگفت زده شدند و من هم.

با هم قرار بود از هیچ چیزی بسازیم. ما دل شکسته ایم.

ما چیزی را تکان ندادیم. ما نام شرکتی که قرار است تاسیس شود را نگفتیم و نگفتیم که آیا به نظر ما خوب است یا خیر. ما نگفتیم “اجازه دهید اینجوری باشد” و آرم ها را بسازیم، یا “بگذارید این رنگ ها باشد” و آرم درست کنیم.

ما به آن برخورد نکردیم که گویی “ماموریت در مورد پوشیدن آن چیزی است که برای خود فرد مناسب است” و بیانیه‌های ماموریت یا چشم‌انداز جالبی ارائه نکردیم.

اما ما این همه قلم را بر اثر چند جلسه پر کردیم و طوری پر کردیم که قطعاً از خودشان زاده شده بودند، نه بر اساس مد تصمیم گرفتند، بلکه طبق شخصیتشان تصمیم گرفتند، خودشان را بیان کردند. !

یک کار خلاقانه انجام شد. آرم منحصر به فرد بود، رنگ ها منطقی و هماهنگ بودند، تصادفی نبودند.

من از نتیجه بسیار خوشحال شدم، آنها بسیار خوشحال بودند.

آنها به آنچه می خواستند رسیده بودند، چیز جدید و بدیع داشتند. من به آنچه می خواستم رسیده بودم، یک کار دشوار را انجام دادم و خلاقیت خود را به واقعیت تبدیل کردم.

اما…

ما می دانیم که گام های برداشته شده هنگام حرکت در جاده ممکن است در طول زمان طولانی شود، درست است؟ اگر کشیده نشود، اگر مثل دیروز و امروز باشد، مشکل دارد.

اما تا زمانی که نمودار «بیشتر»، «عمیق‌تر»، «عملکردی‌تر»، «نوآورانه‌تر»، «مثبت‌تر»، «مختصرتر» را نشان می‌دهد… من حدس می‌زنم این کشش‌ها مناسب هستند.

متأسفانه، نوآوری ها اغلب با مقاومت مواجه می شوند. حتی اگر ذاتاً به نوآوری بسته نباشیم، سهولت انطباق با هنجارها و ترس از ناتوانی در پیش بینی اینکه نوآوری چه چیزی به همراه خواهد داشت وجود دارد. در صورت تمایل، می توانید با نگاهی به نظریه های شخص X و Y مک گرگور در روانشناسی صنعتی، اطلاعات دقیق تری کسب کنید.

من با نوآوری و مقاومت در برابر نوآوری مشکل زیادی داشتم و هنوز هم دارم. از آنجایی که من همیشه در مربیگری که انجام می‌دهم نوآوری‌هایی می‌آورم و ممکن است با نادیده گرفتن برخی از بزرگان، قدیمی‌ها و کلیشه‌های این حرفه یا صنعت توسعه شخصی مواجه شوم.

اما امروز، به لطف این افراد مقاومت، می توانم خودم را بهتر بیان کنم. در حالی که سعی می کردم خودم را بهتر به آنها بیان کنم، نوآوری هایی که ایجاد کردم تثبیت شدند، گسترش یافتند و آنها را در مورد خودم به کار بردم و تمایز بین آنها و من کمی انتزاعی تر شد.

با وجود تمام ایمانم، با مواجهه با چنین مقاومتی، تیم آینده ای که به آن اشاره کردم طبیعتاً با مقاومت نیز مواجه خواهد شد. حداقل کمی انتظار چنین چیزی را داشتم.

آنها قبلاً ملاقات کردند، در زمانی که من فکر می کردم، با قدرتی که فکر می کردم. اما این دوستان چگونه به این مقاومت پاسخ دادند؟

من منتظر پیش بینی ها و نظرات شما در مورد موضوع از طریق ایمیل هستم.

بقیه در مقاله بعدی من به صورت یک فرآیند همراه با دلایل و مقایسه خواهد بود.

ادامه دارد…