در زندگی چه کنیم؟ ویروس ایده

“در زندگی چه کنیم؟” وقتی از او پرسیده می شود، هر کس به روش خود شروع به جستجوی پاسخ می کند. در واقع، اگر سفر شما برای یافتن پاسخ این سوال طولانی شود، به این معنی است که خودتان را نمی شناسید. پس روی افکار خود تمرکز کنید!

من در زندگی خود چه کرده ام، چه کار می کنم، چه خواهم کرد؟

فکر می‌کنم پاسخ به این سؤال که “در زندگی چه باید کرد؟” طیف بسیار گسترده‌ای را در بر می‌گیرد. در این زمینه، “در زندگی چه باید کرد؟” قبل از شروع سفر برای یافتن پاسخ سوال، شروع به شناخت خود و تمرکز بر افکار خود کنید. پس از پاسخ به سؤالات «تاکنون در زندگی چه کرده ام، الان چه کار می کنم و از این به بعد چه خواهم کرد؟»، «در زندگی چه کار کنم؟» شما می توانید راحت تر به سوال پاسخ دهید.

همانطور که اوغوز آتای در کار خود “Tutunamayanlar” اشاره کرده است، قبل از پاسخ به این سوال “چه باید کرد؟”، باید خود را به عنوان یک فرد بشناسید. بلکه “چه باید کرد؟” ممکن است در پاسخ به سوال مشکل داشته باشیم. بنابراین، این سه سوالی که از خود می‌پرسید به شما کمک می‌کند تا خود واقعی‌تان را بشناسید.

بعد از خواندن این مقاله، با چای یا قهوه خود بنشینید و از خود بپرسید؛ «تاکنون در زندگی چه کرده ام، اکنون چه کار می کنم و از این به بعد چه خواهم کرد؟» سپس شروع به گوش دادن به ندای درون خود کنید و پاسخ این سه سوال را خواهید گرفت. و سپس شروع به نوشتن کنید. محصول نهایی سینمای خود شما خواهد بود.

سینمای خود یعنی چه؟

“من در زندگی چه کرده ام؟” سوال “من در زندگی چه کار می کنم؟” به عنوان مرحله تصویربرداری یک فیلم. سوال “در زندگی چه خواهم کرد؟” به عنوان تریلر فیلم می توانید سؤال را به عنوان خود فیلم تعریف کنید.

وقتی از خود این سوال را می‌پرسید که «تاکنون در زندگی‌ام چه کرده‌ام؟»، این مرحله ساختن سینمای خودت خواهد بود، که است، فیلمبرداری فیلم شما. سوال “در حال حاضر در زندگی خود چه کار می کنم؟” تریلر سینمای خود شما خواهد بود. اکنون کم کم آرمان های خود را برای تکمیل سینمای خود مشخص کرده اید و در این مسیر مشغول تماشای تریلر فیلم خود هستید. در نهایتپاسخ به این سوال که از این به بعد در زندگی چه خواهم کردخود فیلم شماست. اکنون به ایده آل های خود پی می برید و می نشینید و با تلاش فراوان شروع به تماشای فیلمی که گرفته اید می کنید.

البته در نتیجه این مراحل، این که چه نوع فیلمی تولید کردید، چند امتیاز از 10 امتیاز شایسته آن است، آیا مردم فیلم شما را دوست خواهند داشت یا نه، یا اینکه چه نوع نقدهایی خواهند داشت، همه در این موارد وجود دارد. دست های تو در واقع، تولید یک فیلم باکیفیت با آرمان هایی که در زندگی تعیین کرده اید و مسیرهایی که انتخاب کرده اید، متناسب خواهد بود.

و اکنون “من در زندگی خود چه کرده ام، چه کار می کنم و چه خواهم کرد؟” پس از پاسخ به سوالات، نوبت به این می رسد که “در زندگی چه باید کرد؟” برای پاسخ به سوال شما خواهد آمد.

زندگی نباید فقط شامل لحظاتی باشد که برای افزایش اطلاعات بیوگرافی و رزومه هایی که برای شغل خود ایجاد می کنیم، زندگی می کنیم.

اول از همه، ما باید مراقب باشیم که از چارچوب احساسات انسانی خارج نشویم و همیشه باید از این آگاه باشیم – فردی که از این موضوع آگاه نیست هرگز نمی تواند ایده خوبی داشته باشد.

>

افراد خوب یعنی ایده خوب. نیازی به وضعیت نیست!

هرچه بیشتر از احساسات انسانی آگاه باشید، می توانید ایده های بهتری تولید کنید. تولید ایده های خوب نیاز به وضعیت ندارد! مثلا؛ یک پزشک کور وجدان، یک افسر پلیس، یک معلم، یک خدمتکار، یک زباله جمع کن، یک وکیل و کسانی که در تمام حرفه هایی که من نمی توانم در حال حاضر فهرست کنم کار می کنند، نمی توانند حرفه خود را انجام دهند زیرا آنها افراد خوبی نیستند.

از اینجا می توانید یک سوال بپرسید: آیا همه افرادی که پزشک هستند از احساسات انسانیت خود آگاه هستند؟ یا این ممکن است برای یک حرفه دیگر هم صدق کند؛ فقط برای مثال گفتم دکتر. نه، همه پزشکان افرادی نیستند که از احساسات انسانی خود آگاه باشند. همانطور که گفتم، ما می توانیم برای افرادی که در حرفه دیگری کار می کنند، همین ارزیابی را انجام دهیم.

تنها کسانی هستند که به اصول اخلاقی حرفه ای وفادار هستند که واقعاً حرفه خود را انجام می دهند. زیرا آنها افراد خوبی هستند و همیشه ایده های خوبی ارائه می دهند.

چرا آنها از احساسات انسانی آگاه نیستند؟ زیرا در کشور ما قواعد اخلاق حرفه ای متشکل از اطلاعات نظری است اما کاربردی ندارد.

به عنوان مثال؛ وقتی امروز به آن نگاه می کنیم، درسی به نام اخلاق حرفه ای در تمامی دانشکده های ارتباطات تدریس می شود، اما اجرا نمی شود. منظور من این است که اصول اخلاق حرفه ای در کشور ما به وضوح نقض می شود. کسانی که اصول اخلاق حرفه ای را زیر پا می گذارند، کسانی هستند که از احساسات انسانی خود آگاه نیستند. آنها افراد خوبی نیستند. بنابراین، برای تقویت آن با یک مثال، همه افرادی که امروز در کشور ما روزنامه‌نگاری می‌کنند، از احساسات انسانی خود آگاه نیستند.

زیرا اکثر روزنامه نگاران اصول حرفه ای را نقض می کنند. ممکن است افرادی باشند که هر از گاهی از این موضوع انتقاد کنند، شاید شما هم بتوانید از آن انتقاد کنید. “اصول حرفه ای چه رابطه ای می تواند با احساس انسانیت داشته باشد؟” گفتن من فکر می کنم یک خط بسیار ظریف بین آنها وجود دارد. اخلاق نیز به معنای اخلاق است. اخلاق حرفه ای نیز اخلاق حرفه ای است. حال فردی که از احساسات انسانی خود آگاه نیست چقدر می تواند از اخلاق حرفه ای آگاه باشد؟ و فردی که از اخلاق حرفه ای بی خبر است چقدر ایده خوب می تواند تولید کند؟ بنابراین، امیدواریم که هر فردی از انسانیت خود آگاه باشد تا بتواند ویروس ایده را گسترش دهد، خداحافظ!

‘در زندگی چه باید کرد ?’ ویروس شادی