آیا این یک مشکل فرهنگ عامه است؟ آیا مشکل دارد؟

می دانیم که علم روانشناسی به خواسته های افراد برای دستیابی به یک زندگی شاد با فرصت هایی که دنیای مدرن ارائه می دهد اهمیت زیادی قائل است. از سوی دیگر، روانشناسی مثبت گرا بیان می کند که افراد باید منابع اولیه را داشته باشند تا با تمرکز بر مسائلی که آنها را شادتر از مشکلاتشان می کند، با انعطاف بیشتری به مبارزه زندگی خود ادامه دهند

.

در فرهنگ عامه ما، اکثر مردم پس از رفتارهایی مانند شکست، فرسودگی شغلی و ناامیدی به زندانی تبدیل می شوند که در اتاق های تاریک خود دفن می شوند. با این حال، باید با بررسی فرآیندها و شرایطی که باعث این امر می شود، کار را آغاز کرد. آیا لازم نیست که فرد با وجود خود تعامل داشته باشد؟ به همین دلیل، ما انسان ها را به عنوان مهم ترین هادی می پذیریم که باید به طور کلی با محیط اجتماعی شان ارزیابی شود.

“نه افرادی که به یک زبان صحبت می کنند، بلکه کسانی که احساسات مشابهی دارند می توانند درک کنند.” (مولانا جلال الدین مولوی)

چیزی که مردم را به جای مشکلاتشان خوشحال می کند. آنها باید با درک اهمیت سبک های تفکر مثبت، بردبار بودن و شاد بودن به زندگی خود ادامه دهند. فردی که با این احساسات زندگی می کند، کلید زندگی منفعت گرا را در دست دارد، ابتدا برای خود و سپس برای محیطش.

روانشناسی مثبت بر این واقعیت استوار است که فرد به کفایت، آرزوهای خود اعتقاد دارد. برای غلبه بر مشکلات، با عزم راسخ به سمت اهداف خود پیش می رود و به آینده مثبت نزدیک می شود. به این ترتیب، موفقیت یک فرد در زندگی اجتناب ناپذیر است.

کسی که همه اینها را دارد با استقامت خود نمونه ای از امید خواهد بود، حتی اگر در جغرافیایی احاطه شده توسط منفی ها به دنیا بیاید. آیا مهم ترین درس دستیابی به این هدف، ادامه دادن با تکیه بر سرمایه های درونی، بدون تمرکز بر رویکردهای محیطی اجتماعی نیست؟

در طول تاریخ، فرد تحت تأثیر گذارهای اجتماعی قرار گرفته و در طول زمان تمایلات متفاوتی از خود نشان داده است. مفهوم تغییر به مفهومی تبدیل شده است که به این شکل خود را نشان می دهد. شرایط دائماً در صحنه تاریخ تغییر کرده است و افرادی که سعی در همگامی با این تغییر دارند مطابق با محیط شکل گرفته اند.

انسانها نگرش ها و رفتارهای متفاوتی را برای همگام شدن با این تغییر ایجاد کرده اند. با این توسعه، تغییرات فرهنگی به لطف هدایت افراد پدید آمده است. این تغییرات فرهنگی گاه آثار سطحی و گاه تأثیرات عمیق ایجاد کرده است.

مصرف، بزرگترین بیماری همه گیر فرهنگ عامه، با افزایش روز به روز بر سرعت خود به راه خود ادامه داده است. به همین دلیل لازم است فردی که ما او را به عنوان بهترین هادی تعریف می کنیم قابل درک باشد تا بتواند دانش را بین نسل ها به درستی منتقل کند.

کسی که از این طریق هدایت کننده است به انتقال اطلاعاتی که دریافت می کند به دیگران برای مصرف آن متوسل می شود. در شرایط امروز ما باید سرعت انتشار ویروسی همه پیام ها را در نظر بگیریم و اثرات مثبت یا منفی آنها را فیلتر کنیم. راه حل اصلی درگیری های بین نسلی درک نشدن است، اما انتقال شفاف اطلاعات قابل درک است.

“ما زمین را از اجدادمان به ارث نبرده ایم، ما آن را از فرزندان خود به امانت گرفته ایم.” (ضرب المثل بومی آمریکا)

آیا امروز اجداد ما میراث جوانان با مفاهیم استکبار و بی تفاوتی نیستند؟ دلیل اینکه ما دوره ای را می گذرانیم که می توان معانی اشتباهی را نسبت داد، تمرکز نکردن بر آنچه گفته می شود. بررسی این مفاهیم نادرست به عنوان نوعی رفتار ضروری است. این مفاهیم، ​​که نیاز به تحقیقات مفهومی دارند، به اندازه فرد تأثیر اجتماعی دارند و به سرعت در حال گسترش هستند.

می‌توانیم بگوییم که با جلب توجه به نقش انسان‌هایی که به اشتباه برای آینده در انتقال بین نسلی کدگذاری شده‌اند، نیاز اساسی به درک صحیح سرمایه روان‌شناختی است. ترس از تهی شدن منابع درونی جسمی و روانی به دلیل اشتیاق به موفقیت وجود دارد.

وجود نسل‌های سالمی که تمایل به یادگیری و توسل به راه‌های جایگزین مبتنی بر سرمایه روان‌شناسی مثبت دارند، به جای غوطه‌ور شدن در تاریکی در ناامیدی، تنها عنصر مهم سرمایه انسانی است.

آیا عادت ها حاکم انسان نیستند؟ معلوم است که انسان ها موجوداتی هستند که می ترسند حتی عادت های منفی خود را از دست بدهند. روانشناسی مثبت گرا که بر این اساس استوار است که رفتارهایی مانند شکست، فرسودگی شغلی و درماندگی به جای اینکه به آینده مثبت نگریسته شود به عادت تبدیل می شود، رمز شادی و موفقیت است.

“این چیزی نیست که می دانیم، بلکه آنچه فکر می کنیم درست است ما را به دردسر می اندازد.” (آبراهام لینکلن)

خوشبختی; یعنی زندگی معنادار و با لذت