کنترل آسیب پذیری: سود فردی

تا زمانی که “رویکردهای خودخدمت” در درک منفعت فردی مخالف منافع جامعه باشد، حق شکایت فرد از مشکلات اجتماعی وجداناً محفوظ است. به خاطر همین مخالفت است که با یک تعادل غیر وجدانی طرف می شود و بدون اینکه متوجه باشد از خودش شکایت می کند

.

اگر فردی دارای ضعف باشد، جامعه نیز دارای ضعف است. ضعف خاص یک فرد خاص بیش از حد یک واقعیت اجتماعی است که فقط به او تعلق دارد. به همین ترتیب، مزایای تولید شده توسط افراد بیشتر برای جامعه مفید است تا برای خودشان. زیرا جامعه فرد واقعی است. پویایی وجود فرد واقعی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر تمام اندام های آن تأثیر می گذارد. به همین دلیل، دستیابی به ساختار سالم جوامع در گرو رهایی از نقاط ضعف است. قوانین ضد عفونی اجتماعی که به نحوی نقاط ضعف بدن را از بین می برد، برای بیرون کشیدن افراد از بن بست ضعف های فردی ضروری است.

افراد؛ تا زمانی که آنها نقاط ضعف خود را به‌عنوان یک حق اجتماعی «مشروع» به جای یک تومور سرطانی ببینند، آخرین نقطه‌ای که باید به آن رسید، تنها می‌تواند «تمدن ضعف» باشد. در این برهه از زمان ما رسیده ایم. ما به عنوان متمدن این تمدن ضعیفی که بشر فکر می کند آن را تأسیس کرده است، به کسانی که مدعی «ساختن» هستند می گوییم: اگر ادعا می کنید که آن را به نام «شهرسازی» تأسیس کرده اید، این یک واقعیت غیرقابل تغییر است که تا حدی بوده اید. موفقیت آمیز. با وجود این، حتی کلاغ های کوچه و خیابان هم به ادعای شما مبنی بر تأسیس تمدنی به نام «انسان سازی» می خندند! نام مکانی که با چسباندن مردم به سرمایه و سپس تمرکز روی این هدف با فناوری هایی که به آنها داده شده و شروع مسابقه سلف سرویس به آن می رسند، “تمدن” نامیده نمی شود. وقتی انسان مجبور و محکوم می شود که به نفع خود فکر کند، آن وقت است که جامعه منحل می شود و به یک جامعه تبدیل می شود. در این لحظه همه چیز به نفع فردی جایز است. اگرچه این همان نقطه رقت انگیزی است که ادعای شما به آن رسیده است، لجاجت شما در مدافع بودن، تئوری های تمدنی را که مطرح کرده اید، به خاک سپرده است. او در قبرش تبدیل به جسدی بدبو شد که از استخوان هایش جدا شده بود. /svg%3E” alt=”” width=”254″ height=”254 “data-lazy-src=”https://indigodergisi.com/wp-content/uploads/2012/07/223.jpg”/>

از آنجایی که تحلیل وضعیت موجود در فرآیندهایی که این نقاط ضعف را مدیریت می کنند انجام شده است و در حالی که وضعیت همچنان به همین منوال است، حتی شترمرغی که سر خود را در شن فرو کرده است، متوجه می شود که «ادعای واقعی دادستان تمدن نیست، بلکه کنترل از طریق نقاط ضعف است.» شما نمی توانید با حقایق کنترل کنید. زیرا حقیقت شما را آزاد می کند. در آن صورت، ادعای مدعیان تنها با متقاعد کردن و فریب مردم به باور نادرست، با اجبار و محکوم کردن آنها و تسخیر آرام و عمیق افکار مردم امکان پذیر است. این تصویر واضحی از وضعیت است. در این تصویر، بی‌رحمانه‌ترین وضعیتی که افراد در آن قرار می‌گیرند این است: «حتی اگر این حقایق را به‌گونه‌ای ببینند که گویی خورشید را می‌بینند، آن‌ها را «انکار می‌کنند» انگار برای محافظت از جان خود، زیرا ادراک و آگاهی‌شان عقیم شده است.

منکر درمانی نیست، اما برای کسانی که شک می‌کنند، درمانی است. زندگی را درک کنید که باید زندگی کنید! اشتباه اساسی این است: مردم احساس بسیار خاصی دارند. این اشتباه به طور مداوم تداوم می یابد، احتمالاً به این دلیل که ما فقط واقعیت خود را درک می کنیم. خاص بودن را نمی توان با این فکر کرد که شما خاص هستید و با نادیده گرفتن تخصص های دیگر به دست نمی آید زیرا ما آنها را نمی شناسیم. نقاط ضعف دنیوی ما که ما را کنترل می کند از ما خاص تر است. حداقل آنها مجبور نیستند. کسانی که تصمیم می گیرند! آنها هستند که تصمیمات ما را تعیین می کنند و ما را وادار می کنند آنها را بگیریم. در حالی که اینطور است، از مفهوم خاص بودن دوری کنیم. در این درک، در خدمت تصمیم گیرندگان است. شما خواهر و برادرهای دیگرتان را زیر پا می گذارید تا خاص باشید! شما می توانید به طور کامل با سناریوی مورد نظر سازگار شوید! فکر میکنی به دردت میخوره! درست در همان لحظه، وقتی فکر می‌کردی نجات یافته‌ای، با تعجب تماشا می‌کنی که چگونه روی صورتت پرت می‌شوی.

می دانیم کسانی که نقاط ضعف را گسترش می دهند با ماهیت مسری که دارند این ضعف ها را برای منفعت فردی بسیار مناسب و مهم می دانند، لذا آنها را منطقی و آراسته می کنند و در بازارهای ذهنی برای فروش قرار می دهند. به گونه ای شده است که تفکر در مورد منفعت اجتماعی به عنوان عاملی تلقی می شود که مستقیماً با منافع فردی در تضاد است. این خستگی ادراکی به هر جایی که باد آن را می برد می رود. سریعتر از ویروس های موجود در هوا پخش می شود.

خود خدمتی البته برای اساسی ترین و اساسی ترین نیازهای مردم کره زمین که طبیعت آنها از قبل چنین است لازم است. پس خدمت به خود یعنی چه؟ همانطور که در یک ضرب المثل بسیار قدیمی گفته شده است، اصل اصلی این است که “آنچه را که نمی خواهید با شما انجام دهند با دیگران انجام نده”. هر کاری که انجام می دهیم بارها و بارها به خودمان برمی گردد. بنابراین، در هر موقعیت غم انگیزی که با آن مواجه می شویم، ابتدا به خودمان نگاه کنیم و به وجدان خود گوش دهیم. بیایید بگوییم، نمی‌دانم که آیا من باعث ایجاد منفی در سایر نقاط جهان شده‌ام؟ در حالی که از بیرون خود انتقاد می کنیم، بیایید از درون خود انتقاد کنیم. بیایید در مسابقه رحمت نسبت به دنیای خارج به جلو حرکت کنیم. هرگز وجدان خود را که ملاک اصلی ماست از دست ندهیم. به اندازه وجدان انسان است.

چگونه می توان هوش عددی، کلامی و بصری را بهبود بخشید؟