چگونه می توانیم آنچه را که تجربه می کنیم بخوانیم تا بتوانیم به حقیقت برسیم؟
وقتی به سال های اخیر نگاه می کنیم، دستور کار تقریبا هر ساعت تغییر می کند. بسیاری از رویدادهای زنجیره‌ای درهم تنیده که گاهی با سرعت سرگیجه‌آور تجربه می‌کنیم مانند یک ماجراجویی فضایی هستند. چگونه می توانیم آنچه را که تجربه می کنیم بخوانیم تا به حقیقت برسیم؟
ترکیه کشوری بسیار پر جنب و جوش و پویا با جمعیت 80 میلیون نفری است که اکثراً جوانان هستند. به دلیل جغرافیا و گذشته تاریخی، فرهنگ های متعددی را در خود جای داده است. علاوه بر این، آناتولی، محل تلاقی تمدن ها، به عنوان مکانی که بسیاری از فرهنگ ها یکی پس از دیگری در آن توسعه می یابند، از غنای فرهنگی برخوردار است، چرا که با اکولوژی و ساختار جغرافیایی خود میزبان گیاهان و جانوران بسیاری است و مناسب ترین شرایط آب و هوایی، اکولوژیکی و تغذیه ای را برای خود دارد. توسعه بشریت تا آنجا که من می بینم، افراد زیادی هستند که از غنای تاریخی و زیست محیطی سرزمین هایی که ما در آن زندگی می کنیم بی خبرند و واقعیت را نمی دانند.
خورشید ما، که جغرافیای ما را گرم می‌کند و از گنبد آسمان بالای سرمان تغذیه می‌کند، هنوز هم سخاوتمندانه از رشد ده‌ها هزار گیاه حمایت می‌کند، که منبع بیشتر غذای مورد نیاز ما هستند. با توجه به مدل‌های مدیریت کشاورزی-زمین-انسانی که در سال‌های اخیر اجرا شده است، در برخی مناطق که نمی‌توان غذاهای گیاهی و حیوانی را در شرایط مناسب کشت کرد و محصولات کشت شده به مکان‌های لازم تحویل داده می‌شود، با مشکلات جدی مواجه هستیم.
< br/>
مشکل غذایی در جایی که خاک ضعیف است
این واقعیت که قیمت سیب زمینی در مزرعه 50 سنت و روی میز 5 لیر است به طور طبیعی اعصاب را متشنج می کند. در این صورت، یک پدیده تعیین کننده رخ می دهد زیرا درک عرضه غذا در اساس همه چیز است. هنگامی که یک مشکل امنیت غذایی وجود دارد، طبیعتاً مناطق درگیری تامین غذا در بین مردم شروع به ایجاد می کنند. دانش خود من از آموزش کشاورزی و خواندن تاریخ نشان می دهد که از دست دادن حاصلخیزی خاک پشت بسیاری از رویدادهای اجتماعی نهفته است. جایی که خاک فقیر می شود، مشکلات غذایی، مشکلات اجتماعی و مهاجرت رخ می دهد.
این معضل پویا و غیرقابل مدیریت روابط کشاورزی-اجتماعی کشور ما اغلب به درگیری های سیاسی و اقتصادی شدیدتر تبدیل می شود. البته در عصر جدید ارتباطات و فناوری با فعالیت بیشتری در واحد زمان مواجه هستیم. سرعت گردش اطلاعات، کالا و پول مثبت است. وقتی به سال‌های اخیر نگاه می‌کنیم، دستور کار تقریبا هر ساعت تغییر می‌کند. اخبار و تحولات دوم و سوم در میان اخبار فوری وجود دارد. با این حال، تحت این دستور کار شدید، کشور اغلب خفه می شود و ناکارآمد می شود. بسیاری از خطوط گسل در جایی که کار بین سنت گرایی و مدرنیته اتفاق می افتد، در حال شکل گیری هستند. تأثیر هر رویداد و پدیده ای به سرعت به جامعه می رسد و واکنش ها با همان سرعت رخ می دهد. به نظر من این واکنش ها و درگیری های مربوط به آن روز به روز در سطح کمی بالاتر در کشور ما تجربه می شود.
گاهی اوقات، بسیاری از رویدادهای زنجیره‌ای به هم پیوسته که با سرعت سرگیجه‌آور تجربه می‌کنیم، مانند یک ماجراجویی فضایی کامل به نظر می‌رسد. با این حال نمی‌توانیم به این فکر نکنیم که چگونه می‌توانیم دانش و اطلاعات سالم را از این همه بمباران اخبار و اطلاعات استخراج کنیم. کدام اطلاعات درست و کدام اطلاعات نادرست است. علاوه بر این، از آنجایی که منابع اطلاعاتی و ارتباطی (مطبوعات، رسانه‌های اجتماعی) تحت کنترل صاحبان سرمایه، دولت و برخی گروه‌ها هستند، بیشتر آنها به سمت مردم فیلتر می‌شوند. اگرچه در عصر فنون ارتباطی، دسترسی به اکثر اطلاعات و اخبار از طریق کانال های مختلف صورت می گیرد.
من فکر می کنم جامعه از این ارتباط سریع خسته شده است. ما در مواجهه با بمباران اطلاعات تولید شده یا انتشار فراتر از آنچه که یک انسان می تواند جذب کند، در بن بست کامل قرار داریم. زیرا حتی اگر 24 ساعت شبانه روز شبکه های اجتماعی را با تلفن همراه خود دنبال کنید، حتی لحظه ای برای انجام کار دیگری برای شما باقی نمی گذارد. صادقانه بگویم، “آنها در مورد اینکه کدام اطلاعات صحیح است” بسیار سردرگم هستند.
متوسط سطح تحصیلات ما 6 سال است
متوسط سطح تحصیلات مردم در ترکیه هنوز از کشورهای توسعه یافته کمتر از سطح مشابه خود است (به طور متوسط 6-6.5 سال). مهارت های پرسشگری و تفکر تحلیلی تحقیقی آنها را ارزیابی کنید. اغلب اوقات خشونت، درگیری و بسیاری از مشکلات جنایی نامطلوب رخ می دهد.
0.1 کتاب برای هر نفر خوانده می شود
ترکیه ما، رک و پوست کنده، اغلب مشکلات اجتماعی و اقتصادی را تحت دستور کار خفقان ایجاد شده توسط تأثیرات داخلی و خارجی در جغرافیایی که در آن قرار دارد، تجربه می کند. در مواجهه با مشکلات روزافزون اقتصادی، بیکاری، توزیع نامتعادل درآمد و سایر مشکلات اجتماعی، مردم ما اغلب حتی بر سر کوچکترین حادثه دو قطبی می شوند. از آنجایی که نرخ مطالعه ما به طور کلی پایین است (0.1 کتاب برای هر نفر در سال و از هر 50 نفر یک نفر روزنامه می‌خواند)، مردم ما فقط بر اساس آنچه می‌شنوند تصمیم می‌گیرند و هیچ‌کس بدون گوش دادن یا درک کامل دیگران تصمیم نمی‌گیرد. هر گروه رسانه خود را ایجاد کرد. ما ایده های جدید را بدون تجزیه و تحلیل به صورت عمده می پذیریم یا رد می کنیم.
چگونه بر همه اینها غلبه خواهیم کرد؟
سردرگمی گیج شده است، روابط اعتماد ضعیف شده است، و نگرانی در مورد حل مشکلات افزایش یافته است. به نظر می رسد که ارزش های اخلاقی به سرعت در حال فرسایش هستند.
در این شرایط به چه کسی اعتماد کنیم؟ چه کسی راست می گوید و چه کسی دروغ می گوید؟ چه کسی با اخلاق است و چه کسی بد اخلاق؟ چگونه با اخلاق باشیم؟ یا اینکه اخلاقی بودن چه سودی برای انسان دارد؟غلبه بر مشکلات آسان نیست مگر اینکه سؤالات مطرح شود و پاسخ های معنادار در فرد تثبیت شود. با این حال، از آنجایی که اخلاق از فردی به فرد دیگر و از جامعه ای به جامعه دیگر متفاوت است، و از آنجایی که قانون تصمیمات قابل اندازه گیری و مبتنی بر شواهد بیشتری می گیرد، توسل به قانون یک اصل جهانی است و باید باشد.
- اخلاق، اخلاق، قانون چیست؟ برخی ارزش های اخلاقی را در نظر می گیرند، چه کسی به قانون متوسل می شود؟
- قانون چیست؟ همه می گویند آنچه اتفاق افتاده قانون است، اما کدام قانون و بر اساس کیست؟
از اخلاق در بالاترین سطح در جامعه صحبت می شود. با این حال، مردم یکدیگر را به بی اخلاقی، دروغ و دزدی متهم می کنند.
قانون
نظر شخصی من این است که قانون فقط با داده ها و حقایق ملموس می تواند مشکلات کشور و بشریت ما را حل کند. با این حال، ارزش اخلاقی نیز باید در نظر گرفته شود. مهم این است که فرد با انضباط و شعور خود رویدادها و حقایق را تجزیه و تحلیل کند و به نتیجه برسد و تصمیم بگیرد این هم نیاز به شعور دارد.
اما امروز قانون و قوه قضائیه مستقل محل بحث است. هر کس بر اساس دیدگاه خود قانون خود را ایجاد کرده است. اکنون اعتماد به قانون و قوه قضائیه در جامعه بسیار کم شده است. غالباً می دانند که در جایی که عدالت وجود ندارد مردم به قضاوت خود متوسل می شوند. به خصوص هیچ کس نباید این را بخواهد. همانطور که در مطبوعات منعکس شده است، اکثر مردم از نحوه تصمیم گیری های حقوقی قوه قضاییه امروز ناراحت نیستند.
به عبارت دیگر، به نظر می رسد آنها از اجرای قانون مردم شکایت دارند، نه از قانون. کسانی که از تصمیمات قانون راضی نیستند به قانون خود متوسل می شوند و هرج و مرج دیگر را اجتناب ناپذیر می کنند. این وضعیت وضعیت حقوقی دیگری ایجاد می کند.
ما در بسیاری از مسائل معیاری نداریم!
بسیار خوب، به چه چیزی اعتماد کنیم، چگونه تصمیم بگیریم کجا و در چه موقعیتی؟ به عبارت دیگر، مرجع این اثر چیست؟ وقتی می گوییم، باز هم نمی توانیم از آن بیرون بیاییم. چون در بسیاری از مسائل معیاری نداریم. به عنوان مثال، یک کارمند برای یک شغل استخدام می شود. ملاک ما چیست؟ به دنبال چه نوع استعدادها و مهارت های آموزشی هستیم؟ آیا این شغل برای مرد شماست؟ متأسفانه ما با شرایطی مواجه هستیم که در بسیاری از مسائل مشکلات ساختاری اساسی دارد و نمی توانیم بر آن غلبه کنیم.
به طور کلی، ما با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم می کنیم.
با این حال، ما در یافتن راه حل نیز با مشکل مواجه هستیم. متاسفانه ما نمی توانیم مشکلات را حل کنیم. ما با هم هم افزایی ایجاد نمی کنیم. ما از هم کمک نمی خواهیم و به هم کمک نمی کنیم. به نظر من مشکل کدگذاری ذهنی داریم. در گذشته در روستاها مردم از طریق کار جمعی در روستاها به یکدیگر کمک می کردند. این روزها به نظر می رسد همه فردگرا هستند و ناامنی ها به اوج خود رسیده است.
در گذشته قوه قضاییه وجود داشت که کمتر تحت تأثیر سیاست و تأثیرات خارجی قرار می گرفت یا جامعه آن را می پذیرفت و نظام و اعتماد به نهادهای دولتی وجود داشت. اکنون این ساختار بحث برانگیز که به بخشی از جامعه اعتماد ندارد، انبوهی از مشکلات و ایرادات متفاوت ایجاد می کند.
اعتراض مهم است، اما نباید از گفتگو و ارتباط غافل شد. مشکلات را نه با دعوا، بلکه با گفتگو و بحث در روابط مدنی باید حل کرد. اگر به یکدیگر اعتماد کنیم و به نظرات متقابل احترام بگذاریم، راحت تر بر مشکلات غلبه خواهیم کرد.
چه چیزی را در زندگی خود بیشتر به تعویق می اندازیم؟
