درمان آسپرگر: گزینه های خود را بشناسید

دريافت تشخيص زودهنگام ASD مهم است تا درمان در اسرع وقت شروع شود. نوع علائم و شدت آنها می تواند از کودکی به کودک دیگر متفاوت باشد.

علائم به دو دسته دسته بندی می شوند: مسائل مربوط به تعامل اجتماعی و الگوهای رفتاری. افراد مبتلا به آسپرگر عموماً در مقایسه با سایر انواع اوتیسم، مهارت‌های کلامی و فکری قوی دارند.

برخی از نمونه‌هایی از مسائل مربوط به تعامل یا ارتباط می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• عدم حفظ یا نگهداری ایجاد تماس چشمی
• مشکل در شروع یا ادامه مکالمه
• مشکل در بیان احساسات یا عواطف یا عدم تشخیص احساسات دیگران

الگوهای رفتاری مواردی که ممکن است در افراد مبتلا به ASD مشاهده شود می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• داشتن روال‌های خاص و آشفتگی در صورت مختل شدن آنها
• دارای واکنش‌پذیری بسیار بالا یا بسیار کم نسبت به تحریک حسی< /li>
• تثبیت فعالیت یا چیزی با شدت غیرعادی

درمان اغلب بر آموزش کودکان برای تعامل بهتر با دیگران متمرکز است. این می‌تواند رفتارهای مثبت را ترویج کند و در عین حال رفتارهای منفی را دلسرد کند.

درمان ASD فقط بر رفتار درمانی متمرکز نیست. انواع مختلفی از درمان‌های ممکن دیگر، از جمله داروها و تغییرات رژیم غذایی وجود دارد.

ابتدا غربالگری برای ASD در معاینات منظم کودک شما انجام می شود. اگر پزشک متوجه مشکلات رشدی احتمالی شود، غربالگری جامع تری توصیه می شود.

پزشک مراقبت های اولیه کودک شما نیز می تواند یک غربالگری جامع تری انجام دهد. با این حال، ممکن است شما را به یک متخصص مانند روانشناس کودک، متخصص مغز و اعصاب کودک یا متخصص اطفال نیز ارجاع دهند.

زمانی که کودکی مبتلا به ASD تشخیص داده شد، متخصصان مختلفی ممکن است در تیم درمان او قرار گیرند. نمونه‌هایی از متخصصانی که ممکن است در درمان ASD دخیل باشند عبارتند از:

هدف کلی درمان، افزایش توانایی عملکرد فرد مبتلا به ASD است.

اگرچه آسپرگر شکل خفیف‌تری از اوتیسم است، کودکان می‌توانند از مداخله‌های درمانی زودهنگام بهره زیادی ببرند. درمان می تواند ابزارهای اجتماعی و رفتاری مهمی را در اختیار آنها بگذارد که می توانند تا پایان عمر از آنها استفاده کنند.

تعداد درمان‌های مختلفی برای ASD در دسترس است که شامل آسپرگر می‌شود. آنها می توانند شامل:

• روان درمانی
• داروها
• گفتار درمانی و زبان درمانی
• هنر و موسیقی درمانی
• تغییرات رژیم غذایی
• گزینه های درمانی جایگزین

در ادامه در مورد همه این انواع درمان با جزئیات بیشتر صحبت خواهیم کرد.

برای درمان آسپرگر می‌توان از انواع درمان‌های روان‌شناختی استفاده کرد. برخی از مثال‌ها عبارتند از:

• شناختی رفتاردرمانی، که می‌تواند به درمان کمک کند شرایطی مانند اضطراب، افسردگی، و سایر چالش‌های روان‌شناختی که فرد مبتلا به آسپرگر با آن مواجه است.
• آموزش مهارت‌های اجتماعی، که می‌تواند به فرد مبتلا به آسپرگر کمک کند نشانه‌های اجتماعی و مکالمه را درک کند و به او کمک کند تا با دیگران تعامل مؤثرتری داشته باشد.

>

• فیزیوتراپی یا کاردرمانی، که می تواند به بهبود مهارت های حرکتی در افراد مبتلا به آسپرگر که مشکلات هماهنگی دارند کمک کند.
• خانواده درمانی، که می تواند به والدین یا اعضای خانواده فرد مبتلا به آسپرگر کمک کند تا یاد بگیرند که چگونه با آنها به شیوه ای مثبت تعامل کنید که باعث ارتقای چیزهایی مانند مهارت های اجتماعی و زندگی خوب شود.

یک نوع درمان به نام تحلیل رفتار کاربردی (ABA) نیز ممکن است استفاده شود. ABA می تواند با تشویق رفتارهای مثبت و در عین حال دلسرد کردن رفتارهای منفی به بهبود انواع مهارت ها کمک کند.

انواع مختلفی از درمان ABA بسته به سن و مهارت هایی که برای بهبود هدف گذاری شده اند، موجود است. ABA ممکن است برای کودکان مبتلا به آسپرگر، به ویژه برای بهبود مهارت های اجتماعی و ارتباطی مفید باشد.

<. هیچ داروی تایید شده ای برای درمان آسپرگر یا ASD وجود ندارد. با این حال، ممکن است داروهای مختلفی تجویز شود. این به این دلیل است که ممکن است چندین بیماری همراه با آسپرگر رخ دهد. برخی از مثال‌ها عبارتند از:

افراد مبتلا به آسپرگر اغلب مهارت‌های زبانی خوبی دارند. با این حال، ممکن است همچنان از گفتار و زبان درمانی سود ببرند.

این نوع درمان ممکن است به بهبود لحن مکالمه آنها کمک کند، که ممکن است غیرعادی یا یکنواخت باشد. علاوه بر این، می تواند به افراد مبتلا به آسپرگر کمک کند تا چیزهایی مانند اشکال گفتاری یا معنای ضمنی را درک کنند و به آنها پاسخ دهند.

هنر و موسیقی درمانی به رفع نیازهای مختلف شناختی، اجتماعی یا عاطفی کمک می کند. فرآیند خلاق هنر یا موسیقی ممکن است به بهبود ارتباطات یا توسعه مهارت های اجتماعی کمک کند. به عنوان مثال، ساختن موسیقی با شخص دیگری رفتارهایی مانند تماس چشمی، نوبت گرفتن و تعامل با شخص دیگر را تقویت می‌کند.

مطالعات محدودی در مورد اینکه چگونه این درمان‌ها می‌توانند به طور خاص برای افراد مبتلا به آسپرگر مفید باشند، وجود دارد. یک مورد مطالعه در سال 2008 نشان داد که هفت ماه هنردرمانی به دختر نوجوان مبتلا به آسپرگر کمک کرد تا ارتباط بهتری برقرار کند و در تعاملات اجتماعی راحت‌تر شود.

A بررسی 2014 از 10 مطالعه نشان داد که موسیقی درمان انجام شده توسط یک متخصص آموزش دیده ممکن است به بهبود ارتباطات، مهارت های اجتماعی و تشخیص احساسات یا عواطف در کودکان مبتلا به ASD کمک کند. این بررسی به طور خاص به آسپرگر پرداخته نیست، اگرچه برخی از مطالعات بررسی شده شامل کودکان مبتلا به آسپرگر می‌شود.

برای تعیین اینکه آیا مزایای بالقوه قابل توجه است یا طولانی مدت به تحقیقات بیشتری نیاز است.

درمان های جایگزین دیگری نیز برای درمان ASD استفاده شده است. . بر اساس یک مطالعه اخیر، 46.8 درصد< /hl-trusted-source> از افراد بزرگسال مبتلا به آسپرگر مورد بررسی، نوعی درمان جایگزین را در طول زندگی خود امتحان کرده بودند.

با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که تاکنون تحقیقات کمی در مورد اثربخشی بسیاری از درمان‌های جایگزین انجام شده است. . اکثراً آسپرگر را مستقیماً بررسی نکرده اند. مطالعات موجود اغلب شامل تعداد کمی از شرکت کنندگان و همچنین پارامترهای مطالعه متنوع است.

هر فرد مبتلا به ASD متفاوت است. برخی از درمان‌های جایگزین ممکن است برای یک فرد موثر به نظر برسد، اما برای دیگری نه.

در اینجا برخی از درمان‌های جایگزین احتمالی و همچنین برخی از آنها که باید از آنها اجتناب کنید وجود دارد.

درمان‌های گیاهی

درمان‌های گیاهی یا سنتی مختلفی برای درمان ASD استفاده شده است. این موارد می‌تواند شامل مواردی مانند مکمل‌های جینکو بیلوبا یا کپسول‌های حاوی انواع مختلف باشد. اجزای گیاهی

اخرین بررسی از 10 مطالعه در مورد داروهای گیاهی و ASD به این نتیجه رسیدند که شواهد امیدوارکننده بودند اما در کل غیرقابل قطعیت بودند.

مکمل‌های گیاهی نسبت به محصولات دارویی کمتر توسط FDA تنظیم می‌شوند. این خطر وجود دارد که مکمل ها حاوی موادی باشند که در بسته بندی ذکر نشده اند یا مقادیر متفاوتی از مواد خاص که ممکن است بی خطر نباشند.

در نظر گرفتن این خطرات هنگام دادن مکمل به کودکان بسیار مهم است. قبل از دادن هر گونه داروی گیاهی به کودکتان با پزشک خود صحبت کنید.

ماساژدرمانی

ماساژدرمانی ممکن است به کاهش سطح اضطراب یا علائم مرتبط با حس کمک کند. یک بررسی نشان داد که ماساژ به طور کلی در مقایسه با عدم ماساژ علائم را در کوتاه مدت بهبود می بخشد.

اما، بر اساس کیفیت مطالعات بررسی شده، محققان قدرت شواهد را پایین ارزیابی می کنند.

همچنین مهم است به خاطر داشته باشید که برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است راحت نباشند. با لمس شدن ماساژ درمانی برای این افراد توصیه نمی‌شود.

طب سوزنی

برخی افراد معتقدند که کلاس طب سوزنی ممکن است به کاهش علائم ASD کمک کند، اگرچه مکانیسمی که از طریق آن این کار را انجام می دهد هنوز ناشناخته است.

بررسی اخیر 17 مطالعه نشان داد که طب سوزنی ممکن است به بهبود علائم ASD کمک کند. نویسندگان مطالعات بیشتر و دقیق‌تری را برای تأیید این موضوع تشویق می‌کنند.

نوروفیدبک

درمان نوروفیدبک از حسگرهای الکتریکی برای دادن اطلاعات در مورد فعالیت مغز به افراد استفاده می‌کند. ایده این است که با یادگیری این اطلاعات، شخص ممکن است کنترل بیشتری بر این عملکرد به دست آورد.

یک مطالعه استفاده از نوروفیدبک در افراد مبتلا به آسپرگر را مورد بررسی قرار داد و دریافت که بهبودی برای علائم و همچنین عملکرد فکری مشاهده شد.

نوروفیدبک امید بیشتری را در این زمینه نشان داده است. درمان ADHD، که می تواند همراه با ASD وجود داشته باشد. تحقیقات کافی برای حمایت از استفاده از آن در درمان ASD وجود ندارد.

حیوان درمانی

این درمان شامل استفاده از حیوانات برای ایجاد تعامل و همراهی است. برخی از نمونه‌ها عبارتند از اسب‌سواری یا تعامل با حیوانات خانگی معمول‌تر مانند سگ یا خوکچه هندی.

تحقیقات محدودی در مورد اثربخشی حیوان‌درمانی انجام شده است. با این حال، برخی مطالعات کوچک بهبود عملکرد اجتماعی را پس از حیوان درمانی گزارش کرده‌اند.

درمان‌های بالقوه مضر

برخی از درمان‌های جایگزین ممکن است بیشتر از اینکه مفید باشند، مضر هستند. بر اساس مرکز ملی سلامت تکمیلی و یکپارچه (NCCIH)، درمان‌های زیر ممکن است مضر باشند:

• اکسیژن هایپرباریک، درمانی که شامل تامین اکسیژن در ظرف تحت فشار است. . در حال حاضر بدون مدرک که این درمان علائم را بهبود می‌بخشد و عوارض جانبی مانند ضربه به گوش می‌تواند رخ دهد.
• کلاسیون ، که در آن از داروها برای حذف فلزاتی مانند جیوه از بدن استفاده می شود. در حال حاضر هیچ مدرکی دال بر ارتباط بین جیوه و ASD وجود ندارد. این درمان همچنین می تواند عوارض جانبی جدی مانند آسیب بالقوه کشنده اندام داشته باشد.
• Secretin، یک هورمون گوارشی که به صورت داخل وریدی تجویز می شود. در حال حاضر بدون مدرک که دوزهای منفرد یا چندگانه این درمان موثر هستند.
• عوامل ضد قارچی که برای جلوگیری از رشد بیش از حد کاندیدا که به عقیده برخی باعث بدتر شدن علائم ASD می‌شود، تجویز می‌شوند. اگرچه کاندیدا گونه و ضدکاندیدا آنتی بادی از افراد مبتلا به ASD شناسایی شده است، هیچ مدرکی دال بر اثربخشی درمان های ضد قارچی وجود ندارد.