ویژه هالووین: داستان وحشتناک فروش

در ساعت ناهارم، تیم از سلولش با من تماس گرفت و پیامی هم نگذاشت. رسمی بود: داشتیم تگ گوشی بازی می کردیم. این بازی زمانی که بین دوستان یا اعضای خانواده قرار می‌گیرد بسیار دلپذیر است، اما زمانی که نمی‌دانید طرف مقابل کیست یا چرا او تماس می‌گیرد، می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد.

با این حال، شرکت تیم بسیار مناسب بود، بنابراین من تصمیم گرفتم که او را به خط شخصی اش برگردانم…

تماس شبح وار.

بنابراین من درست روی صندلی خود نشسته بودم و برای تیم و فرصتی برای پایان دادن به این بازی برچسب تلفن آماده بودم.

او فقط پس از یک زنگ آن را بلند کرد و من دقیقاً توضیح دادم که چرا تماس می‌گیرم. من خودم را شناسایی کردم، به او گفتم که چگونه شماره او را به دست آوردم، و یک شوخی معمولی در مورد پخش برچسب تلفن انجام دادم.

ظاهراً، تیم فکر نمی‌کرد که من خیلی بامزه هستم – در واقع، او بلافاصله شروع به داد زدن بر سر من کرد.

من حدود چهار دقیقه وقت صرف کردم تا حرف های او را در مورد پوچ بودن تماس با سلول شخصی اش و اینکه چگونه با او “بازی” می کردم را جذب کردم. او متوجه نشد که این شماره توسط مدیر دفترش به من داده شده است – یا حتی “برچسب تلفن” چیست.

در نهایت، اعصابم را پیدا کردم که مودبانه تلفن را قطع کنم و 10 دقیقه بعدی را صرف تکان دادن و پخش مجدد تماس در ذهنم کردم. 

درس آموخته شده.

من مطمئناً یک درس ارزشمند از این داستان ترسناک فروش گرفتم: هرگز فرض نکنید و همیشه یک پست صوتی بگذارید – به این ترتیب، پایه های خود را پوشش خواهید داد و از احتمال بروز تلنگرهایی مانند این جلوگیری خواهید کرد.