آزمایشات بالینی نشان می دهد که داروی RA و آلوپسی می تواند به مدیریت دیابت نوع 1 کمک کند
آزمایشات بالینی نشان می دهد که داروی RA و آلوپسی می تواند به مدیریت دیابت نوع 1 کمک کند
- محققان نتایج اولین کارآزمایی بالینی انسانی را در مورد اثربخشی داروی آرتریت روماتوئید باریسیتینیب برای درمان جدید منتشر کردند. شروع دیابت نوع 1.
- Baricitinib یک داروی اصلاح کننده بیماری است که با حفظ عملکرد سلول های بتای تولید کننده انسولین در پانکراس عمل می کند.
- دادههای حاصل از کارآزمایی بالینی هنوز توسط تعداد کمی از شرکتکنندگان و دوره مشاهده محدود است.
درمان جدیدی برای دیابت نوع 1 ممکن است وجود داشته باشد. افق، طبق یک مطالعه جدید.
محققان اولین کارآزمایی بالینی روماتوئید آرتریت (RA) و آلوپسی داروی baricitinib، با نام Olumiant برای درمان دیابت نوع 1.
این دارو یک رویکرد جدید برای درمان دیابت نوع 1 ارائه می دهد که هدف آن تلاش و حفظ توانایی بدن برای تولید انسولین، به جای جایگزینی ساده از طریق تزریق است.
Baricitininb متعلق به یک دارو است. دسته ای از داروهای شناخته شده به عنوان
برای افراد مبتلا به روماتوئید یا شرایط خود ایمنی، مهارکنندههای JAK به جلوگیری از فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی و حمله به بدن کمک میکنند.
اکنون، محققان نشان میدهند که از همین مکانیسم می توان برای دیابت نوع 1 استفاده کرد، که ناشی از تخریب طبیعی بدن است
اما یک نکته وجود دارد: دارو باید بلافاصله پس از تشخیص برای کمک به حفظ عملکرد انسولین قبل از نابودی کامل آن سلول ها.
«آنها [JAKs] سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند. مسیرهایی که باعث دیابت نوع 1 می شوند و از از دست دادن توانایی طبیعی بدن برای تولید انسولین جلوگیری می کنند به جای تزریق انسولین که 100 سال است درمان دیابت نوع 1 بوده است.” دکتر. توماس کی، دکترا، مدیر موسسه تحقیقات پزشکی سنت وینسنت، و هدایت آزمایشات بالینی، به Healthline گفت.
نتایج “باریسیتینیب در دیابت نوع 1 تازه شروع شده” (BANDIT) آزمایشی امروز در مجله پزشکی نیوانگلند.
برای این فاز 2، کارآزمایی تصادفی شده، دوسوکور و کنترل شده با دارونما، کی و تیمش 91 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 را انتخاب کردند که همه آنها ظرف 100 روز از شروع کارآزمایی تشخیص داده شده بودند. 60 نفر از این بیماران بارسیتینیب دریافت کردند، در حالی که 31 نفر باقیمانده دارونما دریافت کردند. میانگین سنی شرکتکنندگان 18 سال بود و ترکیب خوبی از مردان و زنان وجود داشت.
محققان میخواستند ببینند سطوح C-peptide در پایان کارآزمایی 48 هفته ای تحت تأثیر قرار گرفتند. سطح پپتید C نشانگر انسولین طبیعی (ساخته شده توسط بدن) است و نشان می دهد که لوزالمعده همچنان این هورمون را تولید می کند.
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، بیماران دیابتی نوع 1 دارای سطوح پپتید C پایینی هستند، بنابراین سطوح بالاتر نشان دهنده تولید انسولین بالاتر است.
بعد از 48 هفته، شرکت کنندگان در گروهی که بارسیتینیب مصرف کردند، دچار مشکل شدند. افزایش 48 درصدی در میانه سطح پپتید C آنها بعد از غذا، در مقایسه با گروه دارونما.
«نتایج ما نشان میدهد که باریستینیب و احتمالاً سایر اعضای گروه داروهای مهارکننده JAK در این گروه فعال هستند. کی گفت دیابت نوع 1 و تولید انسولین را حفظ کند.
دکتر مایکل هیوز، مربی پزشکی و یکی از اعضای مرکز تحقیقات دیابت در دانشگاه استنفورد، این یافته ها را “امیدبخش” خواند. هیوز به این تحقیق وابسته نبود.
«باریسیتینیب در حال حاضر به صورت تجاری در دسترس است، به صورت خوراکی یک بار در روز تجویز می شود، و مشخصات شناخته شده ای از تحمل نسبتاً خوب دارد، ویژگی هایی که آن را به گزینه ای در دسترس و بالقوه جذاب تبدیل می کند. به سمت ادغام آینده در محیطهای بالینی دنیای واقعی.
محققان همچنین نتایج بیشتری را برای تأیید بیشتر یافتههای خود بررسی کردند. این موارد شامل دوز انسولین و سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده بود که معمولاً به عنوان
بعد از 48 هفته، شرکتکنندگانی که بارسیتینیب مصرف کردند میانگین سطح A1C 7% داشتند در مقایسه با 7.5% در گروه دارونما. آنها همچنین بهبودهایی را در دوز انسولین مشاهده کردند: در پایان کارآزمایی، آنها به دوزهای کمتری از انسولین در مقایسه با گروه دارونما نیاز داشتند.
این کارآزمایی همچنین “ایمنی قابل قبول” را نشان داد. در میان افرادی که بارسیتینیب مصرف کردند، 152 عارضه نامطلوب گزارش شد، از جمله دو مورد بروز جدی
در طول کارآزمایی، 22 نفر از بیمارانی که بارسیتینیب دریافت میکردند و 16 نفر از بیمارانی که دارونما مصرف میکردند به COVID-19 مبتلا شدند. با این حال، تصور نمی شد که این بیماری تأثیر معنی داری بر نتایج کارآزمایی داشته باشد.
علیرغم یافتهها، برخی از سوالات جدی هنوز در مورد پتانسیل بارسیتینیب به عنوان یک درمان دیابت نوع 1 باقی میماند.
«توجه به این نکته مهم است که هیوز گفت که اثرات مشاهده شده برای مدت محدودی از 48 هفته ثبت شده است.
این نتایج اولیه مطمئناً هیجانانگیز هستند، اما تحقیقات در حال انجام و مشاهدات گسترده در درک پتانسیل طولانیمدت کلیدی خواهد بود. حفظ ترشح انسولین و همچنین تأثیرات ناشی از آن بر سایر پیامدهای بالینی مرتبط با دیابت نوع 1.
این کارآزمایی همچنین از نظر اندازه (زیر 100 شرکتکننده) و جمعیت محدود بود. اگرچه عموماً از نظر مردان و زنان متفاوت بودند، اما شرکتکنندگان عمدتاً سفیدپوست بودند، که تعمیم یافتهها را به سایر گروههای مردم دشوار میکند.
دکتر. دکتر رابرت گابای، مدیر ارشد علمی و پزشکی انجمن دیابت آمریکا، به Healthline گفت: «این مطالعه به تعداد کاندیدهای بالقوه برای آزمایشهای بیشتر برای کاهش سرعت تخریب سلولهای بتای تولیدکننده انسولین میافزاید. من دیابت دارم… این یک مطالعه اولیه امیدوارکننده است و قبل از ارائه هر گونه توصیه ای در مورد استفاده از آن، باید در مطالعات بزرگتر پیگیری شود.”
محققان اولین آزمایش انسانی بارسیتینیب، یک داروی مهارکننده JAK را که برای درمان آلوپسی و آرتریت روماتوئید بهعنوان درمان دیابت نوع 1 استفاده میشود، به پایان رساندند.
>
باریسیتینیب با تعدیل نحوه ارتباط سلولهای خاص در سیستم ایمنی بدن با یکدیگر کار میکند و به کاهش و جلوگیری از شرایط خودایمنی کمک میکند.
نتایج کارآزمایی امیدوارکننده است، اما کارشناسان هشدار میدهند که آزمایشهای بزرگتر میتواند انجام شود. برای اندازه گیری ایمنی و اثربخشی مورد نیاز است.