ضد اسپاسم: این خانواده از داروها برای چه استفاده می شود؟

اسپاسم، ما همه گاهی بدون اینکه بدانند آن را احساس کرده اند: اینها انقباضات شدید و بی رحمانه ماهیچه ها هستند که نمی توانیم آنها را کنترل کنیم. آنها را “غیر ارادی” می نامند: این به عنوان مثال به هضم بولوس غذا اجازه می دهد، زمانی که آن را از طریق مری، معده و سپس روده می خوریم.

هنگامی که این انقباضات دردناک هستند، با درد معده خود را نشان می دهند و سپس پزشک می تواند به صورت موردی، این داروها را تجویز کند. با توجه به علائم شرح داده شده: قولنج (اسهال)؛

• اسپاسم گوارشی؛
• کلوپاتی؛

<.>

• درد صفراوی؛
• درد ادرار یا رحم.

این داروها که به دلیل عوارض بالقوه نامطلوب آنها نباید به سادگی مصرف شوند، به دو گروه اصلی تقسیم می شوند: آنتی کولینرژیک ها و ضد اسپاسم عضلانی. تفاوت آنها در نحوه عمل نهفته است، اولی بر روی یک انتقال دهنده عصبی که مسئول فعالیت عضلانی است عمل می کند. دومی در سطح عضلانی برای شل شدن و رفع اسپاسم عمل می کند.

ضد اسپاسم های ضد کولینرژیک

هنگامی که تکانه عصبی مرتبط با درد در هنگام اسپاسم وارد می شود، انتقال دهنده عصبی استیل کولین در سیناپس نورون ها آزاد می شود. بنابراین، این ضد اسپاسم‌ها با مسدود کردن گیرنده‌های استیل کولین، تکانه‌های عصبی نورون‌های حامل اطلاعات درد از سیستم پاراسمپاتیک را مسدود می‌کنند. بیمار به طور لحظه ای از درد تسکین می یابد. در واقع، بیمار بسته به سیستم پاراسمپاتیک، عضلات غیرارادی خود را که مسئول اسپاسم هستند، شل می کند.

اما مراقب باشید: این داروها اثرات نامطلوب زیادی دارند، به عنوان مثال:

• افزایش ضربان قلب؛
• خشکی دهان؛
• مشکلات چشم؛
• آشفتگی ذهنی در افراد مسن
• یبوست؛
• مشکل در دفع ادرار.

این داروها معمولاً در دوزهای معمول به خوبی تحمل می شوند، اغلب با پانسمان گوارشی همراه هستند. یا زغال، برای نفخ و اختلالات حمل و نقل مفید است. این پانسمان‌های گوارشی اثر طولانی‌مدت ناشناخته‌ای دارند.

آزمایشگاه‌ها خاطرنشان می‌کنند که اثربخشی داروهای ضد اسپاسم بسته به افراد متفاوت است.

ضد اسپاسم عضلانی

اینها مستقیماً بر روی ماهیچه ها برای تقویت آرامش اثر می گذارند. داروهای ضد اسپاسم عضلانی دارای عوارض جانبی کمتری نسبت به ضد اسپاسم آنتی کولینرژیک هستند.

اثرات فعال اصلی این داروها پاپاورین و فلوروگلوسینول است.

برخی داروها می توانند هر دو اثر را ترکیب کنند، هم آنتی کولینرژیک و هم عضلانی.

هنگامی که علائم زیر را تجربه کردید، می توانید داروهای ضد اسپاسم را (با یا بدون نسخه) از پزشک خود دریافت کنید یا از آنها بخواهید:

• اسپاسم گوارشی (کرامپ های گوارشی، گاستروانتریت، روده تحریک پذیر، یبوست)؛
• دردهایی مانند قولنج کبدی یا کلیوی ;
• دردهای رحمدر زنان، مانند پریودهای دردناک؛
• انقباضاتدر دوران بارداری؛
• ترشحات معدهیا سایر غدد بدن (ضد اسپاسم ضد کلرژیک).

برخی از داروها را فقط می توان با نسخه تهیه کرد: به عنوان مثال Trimébutine®، Mébeverine®، Dicetel®، و غیره. سایر موارد را می توان مستقیماً از داروخانه ها تهیه کرد: Spasfon® (Phloroglucinol)، DoloSpasmyl®.

اما مراقب باشید که به دوزها احترام بگذارید. در صورت خوددرمانی یا داروهای تجویز شده توسط پزشک در نسخه توصیه می شود.

در صورت حاملگی

برخی از این ضد اسپاسم ها نیز در دوران بارداری منع مصرف دارند: Mebeverine، Trimebutine نمونه هایی هستند. از سوی دیگر، اسپاسفون® (فلوروگلوسینول) را می توان بدون خطر در دوران بارداری، در هر مرحله ای مصرف کرد. حتی در شروع زایمان برای تسکین اولین دردهای انقباضات استفاده می شود.

توجه به موارد خاص

در صورت شک، حساسیت به گلوتن یا لاکتوز و یا برای کودکان زیر 6 سال، لازم است همیشه از پزشک یا داروساز سوال کنید. اعتبارسنجی.

نارسایی کلیه، نارسایی قلبی، هیپرتروفی پروستات نیز باید از داروهای ضد اسپاسم ضد کلرژن اجتناب شود. به طور کلی، داروهای ضد اسپاسم عضلانی بهتر از داروهای ضد کلرژن قابل تحمل هستند.

جایگزین های طبیعی کدامند؟

به لطف داروهای گیاهی، جایگزین هایی برای این داروها وجود دارد تا علائم مشابه اسپاسم معده را به آرامی درمان کنید. بنابراین می‌توانیم از بابونه، بادرنجبویه یا حتی بادیان ستاره‌ای، زغال چوب گیاهی استفاده کنیم.