جراحی لیزیک چشم: برای چه کسانی مناسب است؟

طبق آکادمی چشم پزشکی آمریکا (AAO)، جراحی لیزیک مشکلات بینایی ناشی از عیوب انکساری را درمان می کند.

عیب‌های انکساری زمانی رخ می‌دهد که پرتوهای نور نمی‌توانند به خوبی از قرنیه و عدسی عبور کنند تا سیگنال‌هایی را از شبکیه به مغز ارسال کنند. این باعث می شود که تصویر تشکیل شده روی شبکیه خارج از فوکوس باشد و باعث تاری دید شود. جراحی لیزیک می‌تواند شکل قرنیه را به‌طور دائم تغییر دهد تا پرتوهای نور بتوانند بر روی شبکیه متمرکز شوند.

روش لیزیک این موارد را درمان می‌کند:

لازم به ذکر است که لیزیک ممکن است امکان‌پذیر نباشد. برای درمان پیرچشمی، یک عیب انکساری ناشی از سن بالاتر که باعث می‌شود بسیاری از عینک‌های مطالعه برای اصلاح استفاده کنند.

قبل از انجام عمل لیزیک، پزشک سلامت چشم فرد را ارزیابی کرده و قرنیه، مردمک‌ها، و عیوب انکساری افرادی که از لنزهای تماسی استفاده می کنند ممکن است تا چند هفته قبل از انجام این اندازه گیری ها نیاز به استفاده از عینک داشته باشند. این به قرنیه اجازه می‌دهد به شکل طبیعی خود بازگردد و عدم دقت اندازه‌گیری را کاهش می‌دهد.

در طول این عمل، جراح یک فلپ را در قرنیه برش می‌دهد و استروما، بخش میانی قرنیه را آشکار می‌کند. سپس از لیزر پالسی برای تبخیر قسمت‌هایی از استروما قبل از تعویض فلپ استفاده می‌کنند.

جراحان یکی از دو تکنیک را برای ایجاد فلپ در قرنیه اتخاذ می‌کنند. لیزیک سنتی از یک تیغه مکانیکی استفاده می کند، در حالی که در روش های لیزیک تمام لیزری از دستگاهی به نام کراتوم لیزری استفاده می شود. یک مطالعه 2015 هیچ تفاوت آماری معنی داری در نتیجه هر یک از تکنیک ها پیدا نکرد ، و هر دو ایمن و موثر هستند.

این روش بیش از 30 دقیقه طول نمی کشد و افراد در طول جراحی بیدار هستند. قبل از عمل، یک متخصص مراقبت های بهداشتی چشم های فرد را بی حس می کند و پلک های او را با اسپکولوم باز نگه می دارد.

در پایان عمل، پزشک محافظی را روی چشم قرار می دهد تا از تحریک و سوزش چشم محافظت کند. فشار. افراد ممکن است سوزش یا خارش و مقداری ناراحتی یا درد خفیف را تجربه کنند. در حالی که برخی روز بعد بسیار خوب می‌بینند، بینایی ممکن است در چند روز اول تار باشد و ممکن است در چند ماه آینده نوسان داشته باشد.

سازمان غذا و دارو (FDA) بیان می‌کند که می‌تواند طول بکشد 3 تا 6 ماه برای تثبیت بینایی پس از جراحی لیزیک.

طبق AAO، نامزدهای خوب برای جراحی لیزیک باید:

• سن 18 سال یا بیشتر باشد (در حالت ایده آل بیش از 21 سال) – به این دلیل است که قرنیه تا زمان جراحی رشد نکرده است
• نسخه چشمی که در 12 ماه گذشته تغییر قابل توجهی نکرده است
• عیب انکساری دارد که جراحی لیزیک می تواند آن را درمان کند
• انتظارات واقع بینانه ای در مورد این روش و دستاوردهای آن دارد
• دارای قرنیه ضخیم و سالم و سلامت کلی چشم

AAO همچنین افرادی را که برای جراحی لیزیک چشم مناسب نیستند مشخص می کند. این افراد عبارتند از:

• عیوب انکساری ناپایدار که تغییر می کند
• نزدیک بینی شدید، دوربینی، یا آستیگماتیسم
• بعضی از شرایط سلامت چشم، از جمله خشکی چشم، آب مروارید، قرنیه نازک، گلوکوم، و سابقه عفونت‌های چشم
• موارد بهداشتی زمینه‌ای که فرد ممکن است در مدیریت آن‌ها مشکل داشته باشد، مانند دیابت

علاوه بر این، افرادی که باردار یا شیرده هستند نمی توانند عمل لیزیک انجام دهند.