فیلم کالت چیست؟

فیلم کالت به فیلمی اطلاق می‌شود که طرفدارانی دارد که شاید به دلیل کیفیت فیلم، عملکرد باکس آفیس یا نقدهای منتقد، شایسته آن نباشد. این فیلم کالت اغلب با محبوبیت مداوم آن در DVD فروش یا اجاره سنجیده می شود. مدت‌ها پس از آن که دیگر فیلم‌های محبوب دیگر قدرت خود را از دست دادند و برای فروش سریع علامت‌گذاری شدند یا در قفسه‌های فروشگاه‌های ویدیویی گرد و غبار جمع‌آوری کردند. همیشه نمی توان تعیین کرد که چرا یک فیلم کالت تبدیل به یک فیلم کالت می شود، اما چند عامل وجود دارد که به نظر می رسد بر توانایی فیلم برای تبدیل شدن به یک فیلم کالت تاثیر می گذارد.

یکی از جنبه‌هایی که ممکن است به یک کالت فیلم ببخشد، فقدان کیفیت بازخریدکننده است. در برخی موارد، یک فیلم آنقدر بی چون و چرا افتضاح است که کاملاً هیستریک می شود یا به دلیل بد بودن آن را دوست می دارند. برخی از فیلم‌ها در واقع این وضعیت را دنبال می‌کنند، مانند فیلم بن استیلر/اوون ویلسون Zoolander. Zoolander به سرعت به این وضعیت دست یافته است زیرا فرض آن احمقانه، مضحک و کاملاً غیرقابل باور است. به عبارت دیگر، با آنقدر بد بودن که واقعاً از آن لذت می برد، مخاطبان را به دست می آورد.

از دیگر نمونه‌های فیلم کالت «خیلی بد که خوب هستند» می‌توان به بابا نوئل مریخی‌ها را فتح کرد، بافی قاتل خون‌آشام‌ها، عزیزترین مامان اشاره کرد. و Showgirls. همه آنها فقط به این دلیل که وحشتناک هستند، کلاسیک های کالت در نظر گرفته می شوند. این یک پدیده عجیب و غریب است که به راحتی قابل توضیح نیست. شاید تحسین خاصی برای فیلمی وجود داشته باشد که از هر نظر کاملاً وحشتناک است. فیلم‌ها صرفاً مضحک نیستند، بلکه با ذوق و سبک شکست می‌خورند، مشابه مراسم تشییع جنازه وایکینگ‌ها که در آن یک مرده در آتش شکوه فرو می‌رود.

فیلم‌های دیگر با لذت بردن از پخش مکرر آن، جایگاه محبوب خود را به دست می‌آورند. به عنوان مثال، زمانی که ایستگاه‌های تلویزیونی پریمیوم مانند HBO و Showtime در دهه 1980 شروع به کار کردند، برخی از فیلم‌ها خیلی زیاد پخش می‌شدند. یکی از آنها فیلم شمشیر و صندل Beastmaster است. به دنیس میلر گفته می شود که HBO مخفف کلمه “Hey, Beastmaster’s on!” از آنجایی که برخی از فیلم‌ها بسیار پخش می‌شوند، به مقداری نوستالژی وابسته شده‌اند و به جایگاه کالت رسیده‌اند. پخش مکرر فیلم های دیگری مانند Dogma و Office Space کوین اسمیت، این فیلم ها را به فیلم های کلاسیک فیلم کالت نیز تبدیل می کند.

اگر فیلمی از داستانی علمی یا ترسناک ژانر. به طور خاص، فیلم های B از دهه 1950 به بعد، به ویژه آنهایی که توسط افرادی مانند اد وود کارگردانی می شوند، به دلیل ارزش تولید ضعیفشان به فیلم های مورد علاقه تبدیل می شوند. اینها را می توان فیلم های اردویی نیز نامید. فیلم‌های ترسناکی که دنباله‌ها را تداوم می‌بخشند نیز اغلب به فیلم‌های کلاسیک کالت تبدیل می‌شوند. فیلم‌هایی مانند هالووین، کابوس در خیابان الم، جمعه سیزدهم، و همه دنباله‌های آن‌ها عموماً بازبینی ضعیفی دارند، اما طرفداران مذهبی دارند.< /p>

گاهی اوقات یک فیلم کالت برای مخاطب خاصی جذابیت دارد. برای مثال، جادوگر شهر اوز در میان جامعه همجنس‌بازان مرد محبوبیت دارد. فیلمی مانند Newsies به یک فیلم کلاسیک کالت تبدیل شده است، عمدتاً به این دلیل که طرفداران جوان از آن بسیار لذت بردند. فیلم‌های دیگری مانند فیلم‌های برات پک (امیلیو استیوز، مولی رینگوالد، اندرو مک کارتی، راب لو، الی شیدی و جان کرایر) نوستالژی را برای کسانی که در دهه 1980 بزرگ شده‌اند و کلاسیک‌های کالت محسوب می‌شوند، تداعی می‌کنند. اینها عبارتند از کمتر از صفر، St. Elmo’s Fire، The Breakfast Club، Sixteen Candles، و Pretty in Pink. برخی از این فیلم‌ها پس از اکران موفق شدند و به‌عنوان فیلم‌های «بالغ» در میان نوجوانان و والدین آن‌ها محبوب هستند.

بحث درباره فیلم کالت بدون ذکر نمایش تصویر ترسناک راکی، ساخته شده در سال 1975 غیرممکن است. برخی ادعا می کنند که این فیلم طولانی ترین فیلم است زیرا در جایی در آمریکا، در هر آخر هفته، هنوز نمایش های نیمه شب این فیلم وجود دارد. مشابه با بسیاری دیگر از آثار کلاسیک کالت، نمایش تصویر ترسناک راکی ترسناک و علمی تخیلی را با مجموعه‌های کمپینگ و بودجه. همچنین این یک موزیکال است که اغلب طرفداران زیادی را جذب می کند که همراه با تصویر ظاهر می شوند و آواز می خوانند و اغلب به بخشی از شخصیت های مورد علاقه خود لباس می پوشند.

این فیلم برای نوجوانان مسن تر و جوانان با استعداد دراماتیک جذاب است. خیلی‌ها می‌توانند به یاد بیاورند که در مرحله وحشتناک راکی گذر کرده‌اند، و فیلم همچنان مخاطبان جدیدی را جذب می‌کند. لازم به ذکر است که این فیلم شایسته رتبه R است و بهتر است توسط مخاطبان جوان‌تر دیده نشود. در واقع ژانرهایی که معمولاً فیلم‌های کالت از آن نشأت می‌گیرند، آنها را بیشتر برای کودکان و نوجوانان نامناسب می‌کند.