12 نشانه که نشان می دهد کسی تنهاست اما تنها نیست
برخی افراد واقعاً دوست ندارند تنها باشند: این باعث می شود احساس ناراحتی و افسردگی کنند. در مقابل، دیگران در تنهایی شادترین هستند. در زیر 12 نشانه مطمئن وجود دارد که نشان می دهد اگر چه کسی تنها است، اما با هیچ تصوری تنها نیست.
1. آنها از غذا خوردن در یک رستوران به تنهایی لذت می برند.
برای برخی افراد، تنها غذا خوردن در یک رستوران وحشتناک و اوج تنهایی است. با این حال، برای دیگران، این فرصتی است برای خوردن هر چه و هر زمان که دوست دارند، بدون وقفه یا درگیری اجرایی. آنها می توانند به طور کامل روی غذای خود تمرکز کنند و می توانند به دلخواه بخوانند، بازی را تماشا کنند و غیره.
2. آنها اغلب غرق در یک فعالیت انفرادی هستند که از آن لذت می برند.
یکی ممکن است همیشه بینی خود را در یک کتاب داشته باشد، در حالی که دیگری ممکن است از گوش دادن به پادکست های جنایی واقعی در حین انجام کاردستی لذت ببرد. آنها از توانایی اختصاص دادن تمام وقت و انرژی خود به کارهای شخصی خود قدردانی می کنند، و ممکن است در زمان و اگر مجبور به تعامل با دیگران شوند، احساس ناراحتی کنند.
3. وقتی برای پیوستن به فعالیت‌های گروهی دعوت می‌شوند، طفره می‌روند.
بسیاری از برونگراهای خوش نیت ممکن است از آنها دعوت کنند تا به رویدادها یا فعالیت هایی مانند وعده های غذایی مشترک تعطیلات یا گردش های خانوادگی بپیوندند تا “تنها نباشند”، اما مودبانه آن را رد می کنند. اگر فشار داده شود، ادب ممکن است از بین برود و آنها کمی بیشتر بر این که چگونه کار خودشان را خوب انجام می دهند، تأکید می کنند، متشکرم.
4. آنها در جمع همراهان حیوان خود خوشحال هستند.
بسیاری از مردم از گذراندن وقت با حیوانات خانگی خود بسیار خوشحال تر از سایر انسان ها هستند. این همراهان عشقی بی قید و شرط به آنها عرضه می کنند، بدون اینکه مطالبه ای داشته باشند، و همچنین باعث درام نمی شوند. اگرچه ممکن است همراهی آنها از نوع انسانی نباشد، اما همراهی آنها به طور کاملاً مؤثری از تنهایی جلوگیری می کند.
5. آنها از سفر انفرادی لذت می برند.
اگرچه برخی دوست دارند در گروه های بزرگ و پرهیاهو سفر کنند، بسیاری دیگر از اینکه می توانند به تنهایی سفر کنند قدردانی می کنند. فردی که به طور کامل از یک روز انفرادی در موزه لذت می برد، یا در ساحل استراحت می کند تا بی وقفه با نوشیدنی میوه ای در دسترسش بخواند، فقط شرکت دیگران را به طرز آزاردهنده ای مزاحم می بیند.
6. آنها در سکوت خوشحال هستند.
وقتی افراد احساس تنهایی می‌کنند، به صدای اطرافشان نیاز دارند تا درگیر و حواسشان پرت شود. برای مثال، ممکن است تلویزیون یا رادیو را در روز و شب نگه دارند تا همیشه به صدای دیگران گوش دهند. در مقابل، کسانی که سکوت را گرامی می‌دارند، به ندرت احساس تنهایی می‌کنند – آنها کاملاً از شرکت خود راضی هستند.
7. تلاش های هنری یا خلاقانه آنها بسیار بیشتر از نیاز به تعامل اجتماعی است.
اکثر افراد خلاق – چه هنرمندان بصری، چه نوازندگان یا نویسندگان – زمان زیادی را در خلوت می گذرانند. زمانی که حواسشان به حرف زدن یا حرکت بی وقفه دیگران در اطرافشان پرت می شود، نمی توانند چیز ارزشمندی خلق کنند. علاوه بر این، انگیزه آنها برای خلاق بودن برای آنها بسیار مهمتر از معاشرت است.
8. ارتباطات آنها با دیگران پراکنده است.
از آنجایی که آنها کاملاً در شرکت خود راضی هستند، زمان زیادی را صرف تعامل با دیگران نمی کنند. به این ترتیب، ارتباطات آنها با دوستان و خانواده “کوتاه و شیرین” است. بسیاری ترجیح می دهند به جای گپ زدن تلفنی، پیامک یا ایمیل ارسال کنند و ممکن است هفته ها در یک زمان سکوت کنند.
9. اگرچه ممکن است در رسانه های اجتماعی حضور داشته باشند، اما به ندرت در آن فعال هستند.
کسانی که تنهایی را ترجیح می‌دهند، دوست دارند دیگران را از راه دور زیر نظر داشته باشند، و به همین دلیل احتمالاً به حساب‌های رسانه‌های اجتماعی عزیزانشان نگاه می‌کنند تا ببینند چه می‌کنند. با این حال، آنها تمایل کمی برای به اشتراک گذاشتن عکس ها یا افکار در مورد آنچه در زندگی خود می گذرد ندارند.
10. اگر تمایل به ورزش دارند، تمرینات انفرادی را به جای ورزش یا فعالیت های تیمی انتخاب می کنند.
فقط به این دلیل که کسی دوست دارد ورزش کند به این معنی نیست که می‌خواهد با افراد دیگر این کار را انجام دهد. آنها ممکن است یک باشگاه ورزشی در خانه داشته باشند یا به جای پیوستن به یک تیم ورزشی یا کلاس پیلاتس، تمرینات انفرادی مانند کالیستنییک، یوگا یا حرکات طبیعی در فضای باز انجام دهند. فریزبی نهایی درست شد.
11. آنها با شریک زندگی خود زندگی نمی کنند (اگر یکی داشته باشند).
بسیاری از افرادی که تنها زندگی می کنند نسبت به افرادی که با شریک زندگی خود زندگی می کنند، سطح استرس کمتر و کیفیت خواب بالاتری را گزارش می دهند. حتی اگر یک رابطه محبت آمیز داشته باشند، آرامش زمان تنهایی را ارج می نهند، و اگر مجبور به زندگی مشترک شوند، بسیار تحریک پذیرتر و تحت فشار خواهند بود.
12. آنها نه فرزندی دارند و نه می خواهند.
بسیاری از افراد به‌طور خاص تصمیم می‌گیرند که بچه‌دار شوند، زیرا نمی‌خواهند تنها باشند (مخصوصاً در سال‌های پیشرفت)، به جای اینکه صادقانه بخواهند پدر و مادر شدن را تجربه کنند. کسانی که تصمیم می‌گیرند بدون فرزند باقی بمانند، به تنهایی خوشحال‌تر هستند، که اغلب باعث ناراحتی و عصبانیت اطرافیانشان می‌شود – به خصوص اگر زن باشند.
