10 نکته در مورد برونشیولیت

این یک عفونت ویروسی مانند آنفولانزا یا کووید

برونشیولیت عفونتی است که توسط ویروسی مانند آنفولانزا ایجاد می شود. این ویروس باعث التهاب مجاری تنفسی می شود، این یک عفونت ویروسی حاد و مسری برونشیول ها است که لوله های برونش کوچک نوزادان هستند.

به طور عمده مربوط به نوزادان است

همه نوزادان به ویژه نوزادان زیر 3 ماه مبتلا به برونشیت هستند. هر چه کودک کوچکتر باشد، بیشتر در معرض خطر است زیرا در این سن، سرفه برای تخلیه ترشحات به اندازه کافی موثر نیست. علاوه بر این، قطر نایژه‌ها (لوله‌های کوچک) در کوچک‌ترها باریک می‌شود، بنابراین خطر مسدود شدن سریع‌تر آنها وجود دارد که منجر به مشکل در تنفس، حتی خفگی نگران‌کننده می‌شود.

It-a-requent-cause-of-spitalization

به خودی خود جدی نیست

برونشیولیت در شکل شدید خود تنها تعداد کمی از نوزادان را در فرانسه تحت تاثیر قرار می دهد. نباید ترسید، مخصوصاً اگر کودک در سلامت کامل است و هیچ عامل خطر (آسم و …) ندارد. در بیشتر موارد، نوزادان طی دو روز تا یک هفته بهبود می یابند. اگر کودک کمتر از یک سال سن دارد، سیانوتیک شده یا از برونشیولیت مکرر رنج می برد، به اورژانس مراجعه کنید.

او بسیار مسری است

برونشیولیت به طور متوسط ​​460000 کودک را در سال تحت تاثیر قرار می دهد و آن را به یکی از مسری ترین بیماری های دوران کودکی تبدیل می کند. از طریق تماس مستقیم، ترشحات سرفه و عطسه یا تماس غیرمستقیم با لمس اشیاء آلوده مانند پستانک، بطری، اسباب بازی و غیره منتقل می شود.

علائم متعدد هستند

علائم برونشیولیت چشمگیر و متعدد است. هنگامی که تنفس کودک سریع و خس خس می شود و شروع به سرفه و/یا تف کردن می کند، والدین باید به برونشیت مشکوک شوند.

ممکن است عوارضی رخ دهد

برونشیولیت در ابتدا به صورت نازوفارنژیت ظاهر می شود. عوارض به شرح زیر است: تب بالا، سرفه خشک و مداوم و خس خس سینه. کودک که در بلع مشکل دارد، ممکن است از خوردن امتناع کند و کاهش وزن سریع باشد.

درمان آنتی بیوتیکی وجود ندارد

برونشیولیت که منشا ویروسی دارد، درمان آن آنتی بیوتیک نیست و شامل شستن مکرر بینی برای خلاص شدن برونش ها از خلط می شود. کودک به طور مکرر برای رقیق کردن ترشحات، تهویه اتاق و حفظ سطح رطوبت مناسب (50 تا 60 درصد) و همچنین برای کمک به تنفس در هنگام خواب، او را کمی بالا بیاورد.

ممکن است گشادکننده های برونش تجویز شوند

پزشک ممکن است تجویز کند یک برونش گشاد کننده برای کمک به تنفس راحت‌تر نوزادان در جدی‌ترین موارد. با این حال، تعداد کمی از کودکان مبتلا به برونشیولیت به این نوع درمان پاسخ مثبت می دهند، به خصوص اگر کمتر از 9 ماه سن داشته باشند. فقط بستری شدن در بیمارستان و اکسیژن برای جوان‌ترین افراد واقعاً مؤثر است.

فیزیوتراپی لزوماً ضروری نیست

جلسات فیزیوتراپی تنفسی ممکن است توسط پزشک معالج تجویز شود، اگرچه این موضوع به طور فزاینده ای در این چارچوب مورد بحث قرار می گیرد. امروزه تکنیک های فیزیوتراپی تنفسی با استفاده از درناژ وضعیتی، لرزش و کف زدن در برونشیولیت حاد منع مصرف دارد.