آیا این انگل های کابوس برای زنده ماندن مغز حلزون را هک می کنند؟

محققان Wanda Weslowska و Tomasz Weslowski نگاهی تازه به فرضیه دستکاری میزبان در سال 2013 انداختند.

برای مطالعه آنها، منتشر شده در مجله جانورشناسی این زوج حلزون های وحشی را در پارک ملی Białowieza لهستان مشاهده کردند. برخی از آنها ناقل شناخته شده کیسه های مولد Leucochloridium بودند، در حالی که برخی دیگر فاقد انگل بودند.

نویسندگان در مقاله خود نوشتند: «حلزون‌های آلوده با کیسه‌های مولد تپنده رفتار متفاوتی با همتایان ظاهراً غیر آلوده خود داشتند». “آنها دورتر حرکت کردند، خود را در مکان های در معرض دید بیشتر و روشن تر قرار دادند، که بالاتر در پوشش گیاهی قرار داشتند.”

مطمئناً این دید، انگل ها را برای پرندگان هدف آسان تر می کند. همچنین، با ترجیح دادن نقاط بلندتر نشستن، حلزون ها – و در نتیجه، کیسه های مولد – برای پرندگانی که بالای سر پرواز می کردند، قابل دسترس تر شدند.

اگر این انگل‌ها واقعاً روی حلزون‌ها تأثیر می‌گذارند، که به نظر محتمل است، چگونه این کار را انجام می‌دهند؟ آیا کنترل ذهن وجود دارد در بازی اینجا، یا اصلا چیز دیگری؟ آیا کیسه های مولد پرندگان وحشی را فریب می دهند که فکر کنند کرم هستند؟ و اگر نه، پس چگونه Leucochloridium بالغ راه خود را به کلواکای ​​میزبان پردار پیدا می کنند؟

شاید روزی پاسخ‌های روشنی داشته باشیم. در عین حال، در اینجا باید بیش از مقدار کافی مواد برای راه اندازی یک دوجین فیلم جدید “بیگانه” وجود داشته باشد. حرکت شما، ریدلی اسکات.