انواع ساختارهای کسب و کار و نحوه انتخاب

تصمیم گیری برای تبدیل شدن به یک کارآفرین هیجان انگیز است. راه اندازی کسب و کار؟ نه چندان. برای تأسیس یک شرکت چیزهای زیادی انجام می شود، چه شما یک بنیانگذار انفرادی باشید یا شریکی با ده ها کارمند. 

ساختارهای مختلف کسب و کار با مزایای مختلفی همراه هستند. اما اگر انتخاب اشتباهی داشته باشید، در درازمدت (از نظر قانونی و مالی) می تواند به شما آسیب برساند. 

بنابراین دست به کار شوید تا بدانید کدام ساختار قانونی تجاری برای شرکت جدید شما مناسب است و با مزایا و معایب هر گزینه آشنا شوید. 

ساختار قانونی کسب و کار چیست؟

یک ساختار قانونی تجاری یا نهاد تجاری، طبقه‌بندی یک شرکت و نحوه عملکرد آن است. همچنین تعهدات مالیاتی فدرال و ایالتی شما را تنظیم می کند.

چهار دسته اصلی وجود دارد:

1. مالکیت انحصاری
2. مشارکت
3. شرکت با مسئولیت محدود (LLC)
4. شرکت

آیا خودتان قصد دارید یک کسب و کار راه اندازی کنید؟ یا شاید بخواهید یک یا دو نفر از بنیانگذاران را وارد کنید. گاهی اوقات، ممکن است در ابتدا یک مشارکت ایده آل به نظر برسد، اما بعداً یک LLC چند عضوه را انتخاب بهتری می‌یابید. تغییر ساختار کسب و کار شما می تواند گران و زمان بر باشد، بنابراین هنگام انتخاب نحوه ادغام در حال حاضر، برنامه های آینده خود را در نظر داشته باشید. 

چهار نوع ساختار تجاری

1. مالکیت انحصاری

مالکیت انفرادی ساده ترین ساختار کسب و کار برای شروع است. در واقع، هیچ راه‌اندازی در کار نیست – اگر یک فرد انفرادی هستید، به طور خودکار یک مالک انحصاری در نظر گرفته می‌شوید. 

این بدان معناست که شما صاحب کسب و کار هستید و به عنوان یک فرد آن را اداره می کنید — هیچ تفاوتی بین مالک و کسب و کار وجود ندارد. شما مالیات را تحت نام قانونی خود یا نام ساختگی که در بخش شرکت ها ثبت کرده اید، ثبت می کنید. 

از طرفی، شما کنترل کاملی بر کسب و کار خود دارید زیرا هیچ شریک یا سهامداری وجود ندارد. 

نقطه منفی: اگر مشتری از شما شکایت کند، مسئولیت بدهی‌های متحمل شده به عهده شماست – و دارایی‌های شخصی شما قابل برداشت است. اگر صاحب خانه، وسیله نقلیه یا حساب جاری هستید، دادگاه می‌تواند آنها را برای بازپرداخت بدهی‌های تجاری و دعاوی توقیف کند. 

تنها راه حل این مشکل خرید بیمه تجاری و گنجاندن بخشودگی مسئولیت در قراردادها است. گزینه دیگر انتقال یا به اشتراک گذاری دارایی های شخصی با شخص دیگری است. 

برای مالیات، صاحبان انفرادی باید بسته به محل فعالیت خود، مالیات بر درآمد فدرال و ایالتی بپردازند. برخی از ایالت ها برای شرکت های انحصاری مالیات بر درآمد دریافت نمی کنند، مانند فلوریدا. 

ایجاد یک مالکیت انفرادی رایگان است، اما اگر نام Doing Business As (DBA) را ثبت کنید، بین 10 تا 100 دلار پرداخت خواهید کرد. 

نمونه‌هایی از مالکان انحصاری شامل فریلنسرها، کارگران گیگ و صاحبان مشاغل کوچک مانند نویسندگان، توسعه‌دهندگان وب، آرایشگران و صاحبان فروشگاه‌های آنلاین است. 

2. مشارکت

شرکت مانند یک شرکت انفرادی است، به جز اینکه دو یا چند نفر مالک آن هستند. دو نوع شراکت تجاری وجود دارد:

1. شرکتهای با مسئولیت محدود (LLP)
2. شرکتهای محدود (LP)

در یک ساختار تجاری قانونی LLP، هر شریک دارای مسئولیت محدود است. دارایی های شخصی شرکا در دعاوی قضایی و بازپرداخت بدهی ممنوع است. به علاوه، شرکا در برابر اقدامات شرکای دیگر محافظت می شوند. 

بنابراین، اگر یکی از مالکان به دلیل سوء رفتار مورد شکایت قرار گیرد، شرکای دیگر مسئول هزینه‌هایی نیستند که متحمل می‌شوند. 

LP کمی متفاوت است — یک یا چند شریک عمومی< /a> (GPs) مسئولیت نامحدود دارند و سایر مالکان دارای مسئولیت محدود هستند. تفاوت بین LP و GP:

• GP مالک بخشی است و دانش و مهارت های تخصصی در این صنعت دارد، بنابراین در عملیات تجاری (مثلاً پزشکان یا وکلا در یک مطب) شرکت می کنند
• دارایی‌های شخصی پزشک عمومی مستعد توقیف برای بازپرداخت بدهی‌های تجاری هستند (محدودیتی برای بازپرداخت پزشک عمومی وجود ندارد)
• GP این اختیار را دارد که از طرف شرکت، بدون اجازه یا اطلاع از LP ها اقدام کند
• LP ها فقط تا سقف مبلغی که سرمایه گذاری کرده اند مسئول بدهی هستند
• LP ها می توانند تصمیمات تجاری بگیرند تا زمانی که مطابق با آنچه در قرارداد مشارکت باشد

همه شرکا در مورد قدرت رای LP ها خواهند داشت که می توانند به مناطق خاصی محدود شوند. به عنوان مثال، یک LP ممکن است 20٪ قدرت رای داشته باشد زیرا آنها 20٪ از سرمایه را در شرکت سرمایه گذاری کرده اند و فقط می توانند در مورد مسائل مربوط به خرید و خرید تجهیزات رای دهند.

قرارداد مشارکت، نقش و حقوق هر یک از شرکا را برای جلوگیری از درگیری‌های آتی به تفصیل شرح می‌دهد، و قبل از تأسیس کسب‌وکار ضروری است.

باید مواردی مانند:

را مشخص کند

• اشتراک در سود و زیان: درصدی که هر شریک در سود و زیان دریافت می‌کند — برابر یا بر اساس مشارکت/سرمایه‌گذاری هر شریک
• شرایط انحلال: اگر یک یا چند شریک تصمیم به ترک داوطلبانه یا غیر ارادی کسب و کار بگیرند (به عنوان مثال، فوت، ناتوانی، نقض توافق، و غیره) چه اتفاقی می‌افتد. /li>
• حقوق و مسئولیت‌های مدیریت: آنچه که هر مالک در کسب و کار کنترل می‌کند و وظایف خود (مانند امور مالی، عملیات و غیره)
• سهم سرمایه: هر مالک برای راه‌اندازی و نگهداری آن چقدر در شرکت سرمایه‌گذاری می‌کند
• حل اختلاف: نحوه حل و فصل مشکلات شرکا (مانند میانجیگری یا فرآیندهای دیگر)

این فهرستی فراگیر نیست، اما ایده ای از آنچه که اکثر قراردادهای مشارکت پوشش می دهند ارائه می دهد. 

توجه داشته باشید که شراکت ها نهادهای گزارش دهنده مالیات هستند (نه مالیاتی). لازم است فرم 1065 را سالانه برای ارسال کنید. اطلاعاتی درباره سود و زیان کسب و کار به IRS ارائه دهید. با این حال، کسب و کار به دولت مالیات پرداخت نمی کند. 

در عوض، سود و زیان به مالکان منتقل می‌شود. هر مالک باید اظهارنامه مالیاتی را پر کند و جزئیات مربوط به درصد درصد سود خود را (بر اساس قرارداد مشارکت) درج کند. آنها سپس بر قسمت سود خود مالیات می پردازند یا زیان را گزارش می کنند. 

تشکیل شراکت دشوار نیست، اما به توافقات مفصلی نیاز دارد که بهتر است با کمک یک وکیل انجام شود.

هزینه شروع یک مشارکت به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند تعداد شرکا، وضعیتی که کسب و کار در آن واقع شده است، میزان قرارداد گسترده است، و اینکه شراکت LP یا LLP است. می تواند از چند صد دلار تا بیش از هزار دلار هزینه داشته باشد. به عنوان مثال، ثبت یک LLP در فلوریدا 1061 دلار است و — و حدود 200 دلار برای LP در دلاور.

به علاوه، ممکن است هزینه تمدید سالانه تا 820 دلار وجود داشته باشد. 

نمونه‌هایی از مشارکت‌ها شامل فعالیت‌های پزشکی، حقوقی و دندان‌پزشکی است. 

3. شرکت با مسئولیت محدود

یک شرکت با مسئولیت محدود، یا LLC، ترکیبی از ساختارهای تجاری قانونی شرکتی، مالکیت انفرادی و شراکتی است. برای محافظت از دارایی های شخصی شما در برابر بدهی های تجاری، محافظت از مسئولیت را فراهم می کند. 

LLCها می توانند یک یا چند عضو داشته باشند، مانند شراکت. اما برخی از ایالت ها نیاز دارند که وقتی کسی شرکت را ترک می کند، کسب و کار منحل شود. سپس می توانید شرکت را تحت همان ساختار تجاری یا متفاوت تشکیل دهید. اگر قصد دارید روزی شرکت را بفروشید، در قرارداد خرید، فروش و انتقال مالکیت LLC را لحاظ کنید. 

یک LLC یک نهاد گزارش دهنده مالیات است و باید اظهارنامه مالیاتی اطلاعاتی را ارسال کند. با این حال، هیچ مالیاتی به IRS نمی پردازد زیرا درآمد کسب و کار آن از طریق شرکت به اعضای LLC منتقل می شود. هر عضو یک اظهارنامه مالیاتی فردی را برای گزارش سهم خود از سود یا زیان ارسال می کند. این می تواند از مالیات مضاعف جلوگیری کند (پرداخت مالیات شرکتی بر سود، در حالی که مالیات بر درآمد شخصی را نیز بر حقوق صاحب شما پرداخت می کند). 

با این حال، از آنجایی که اعضای LLC خوداشتغال هستند، سهم مالیات خوداشتغالی را برای Medicare و Social Security پرداخت می کنند. اگر تنها عضو LLC هستید، می‌توانید هزینه‌های کسب و کار را با استفاده از فرم 1040 جدول C، E، یا F گزارش دهید. 

اگر دو یا چند عضو LLC وجود دارد، هر یک باید با استفاده از فرم 1065 اظهارنامه مشارکت ارائه دهند. به یاد داشته باشید که سهم سود هر عضو LLC، درآمد مشمول مالیات است، از جمله سود توزیع نشده. 

مراقب باشید — ممکن است از شما خواسته شود برای هر دلار بیش از 250 هزار دلار برای درآمدهای توزیع نشده به سهامداران مالیات بپردازید. 

هزینه تشکیل یک LLC dependa 100 دلار و 800 دلار. علاوه بر این، اگر در ایالت خود تجارت می کنید، بهترین حالت برای تشکیل LLC. در غیر این صورت، اگر در ایالت دیگر یک LLC تشکیل دهید، باید هزینه های خود را دو بار بپردازید. همچنین باید مقالات سازمانی داشته باشید (گواهی تشکیل) قبل از تاسیس کسب و کار.  

برخی ایالت‌ها به توافقنامه عملیاتی LLC نیاز دارند که به شرح زیر است:

• به اشتراک گذاری سود و زیان
• مدارک خرید و فروش
• قدرت رای اعضا
• نفع مالکیت هر عضو
• حقوق و مسئولیت های هر یک از اعضا

LLC یک ساختار تجاری ایده آل برای شرکت های با ریسک متوسط ​​است. کسب و کار شما را از امور مالی شخصی جدا می کند، زیرا به یک جداگانه نیاز دارید. حساب بانکی LLC برای راه اندازی کسب و کار شما (این برای همه ساختارهای تجاری به جز برای مالکیت انحصاری صادق است). 

نمونه‌هایی از LLCها عبارتند از شرکت‌های املاک، شرکت‌های حقوقی، شرکت‌های حسابداری، و کسب‌وکارهای مشاوره. 

4. شرکت

یک شرکت یا C-corp مستقل از افرادی است که آن را مالک و اداره می کنند (سهامداران). به عنوان یک سهامدار، شما مالک بخش‌هایی از شرکت هستید که به شما حق مالکیت جزئی می‌دهد.

هرچه سهام بیشتری داشته باشید، قدرت رای بیشتری خواهید داشت. همچنین به شما امکان می دهد سود سهام (سهم سود پس از کسر مالیات) را دریافت کنید. سود سهام مشمول مالیات است، اما تا زمانی که بین سهامدار توزیع نشده باشد. 

توجه داشته باشید که در صورت فوت مالک(های) شرکتی تعطیل نمی شود. در عوض، سهام به هرکسی که در اسناد رسمی حاکمیتی ذکر شده است منتقل می شود. اگر این از پیش تعیین نشده باشد، به ورثه سهامدار متوفی می رسد. 

شرکت یک شخص حقوقی جداگانه در نظر گرفته می‌شود – دارایی‌ها و بدهی‌های خاص خود را دارد. بنابراین می تواند کارهایی را جدا از صاحبان خود انجام دهد، مانند عقد قرارداد، شکایت و شکایت و پرداخت مالیات. ساختار آن حتی از دارایی های شخصی سهامداران در برابر بدهی ها و بدهی های تجاری محافظت می کند.

مشابه مشارکت است، به جز اینکه شرکت‌ها متعلق به سهامدارانی هستند که مدیرانی را برای نظارت بر شرکت انتخاب می‌کنند. سپس هیئت مدیره مدیرانی را برای اداره تجارت استخدام می کند. بنابراین این یک گزینه جذاب برای سرمایه گذارانی است که می خواهند از شرکت درآمد کسب کنند، اما نمی خواهند در این تجارت کار کنند. 

دو نوع شرکت وجود دارد: 

1. شرکت C 
2. شرکت S 

هر دو مالیات متفاوتی دارند.

C-corp نهاد خودش است و باید با استفاده از فرم 1120 اظهارنامه مالیاتی ارائه کند. باید مالیات بر درآمد شرکتی را برای تمام سودهای شرکت بپردازد. سپس سهامداران مالیات بر درآمد حاصل از سود تقسیم شده توسط شرکت به آنها پرداخت می کنند. این منجر به مالیات مضاعف می شود. 

S-corp متفاوت است – درآمد، زیان، کسر و اعتبار به سهامداران. شرکت درآمد و زیان را گزارش می‌کند (با استفاده از فرم 1120S). سپس سهامداران گزارش می دهند و مالیات بر درآمد و زیان شرکت ها را هنگام ارائه اظهارنامه مالیاتی فردی می پردازند. این امر از مالیات مضاعف جلوگیری می کند. 

معمولاً برای مالکان انحصاری و کسب‌وکارهای LLC انتخاب مالیات به عنوان هدف S- شرکت ها برای صرفه جویی در مالیات. اما تنها زمانی ارزشش را دارد که حداقل 75 هزار دلار در سال درآمد داشته باشید.  

به عنوان مثال، کسب و کار شما سالانه 100 هزار دلار درآمد ایجاد می کند – و به جای اینکه کل مبلغ مانند یک عضو معمولی LLC به شما منتقل شود، می توانید 100 هزار دلار را با پرداخت 50 هزار دلار حقوق به خودتان تقسیم کنید و بقیه را به عنوان حساب کنید. سود سهام شما 7650 دلار مالیات خوداشتغالی (یا 15.3 درصد) برای درآمد عبوری خود – نه سود سهام – پرداخت خواهید کرد که در مقایسه با دریافت تمام 100 هزار دلار به عنوان یک پس انداز، 7650 دلار صرفه جویی می کنید. 

اگرچه forma it’s complexation=”_blank” مقرون به صرفه، بین 50 تا 200 دلار هزینه دارد. 

نمونه‌هایی از شرکت‌ها شامل شرکت‌های رسانه‌های اجتماعی، شرکت‌های نرم‌افزار، و زنجیره‌های خواربار فروشی است.

انتخاب ساختار کسب‌وکار بهینه یک تصمیم بزرگ است – تشکیل مجدد یک شرکت استرس‌زا و پرهزینه است، بنابراین بهتر است در اولین بار آن را درست انجام دهید. برنامه های بلندمدت خود را در نظر بگیرید و با یک وکیل مشورت کنید تا بهترین گزینه ها را بر اساس صنعت، موقعیت مکانی و تعداد مالکان/شریک های کسب و کار جدید خود بیاموزید.

نظر شما در مورد این مقاله چیست؟ 

rel=”_blaopednkener”> /p>