آنچه که یک رویکرد مبتنی بر نگهدارنده می تواند برای یک تجارت مشاوره انجام دهد

از میان تمام روش‌های قیمت‌گذاری که یک مشاور می‌تواند با آن عمل کند، یکی وجود دارد که آرامش حرفه‌ای را بهتر از هر روش دیگری فراهم می‌کند – پیاده‌سازی یک نگهدارنده مشاوره.

این مدل به شما امکان می دهد مطمئن شوید که درآمد شما فوری، امن و به طور کامل پرداخت می شود. با این حال، این روش با اشکالاتی همراه است، بنابراین مهم است که قبل از تصمیم گیری در مورد اجرای آن، مفهوم را به طور کامل درک کنید.

در اینجا، دیدگاهی در مورد:

خواهیم داشت

در بسیاری از موارد – اگر نه در بیشتر موارد – مشاوران به صورت ساعتی، روزانه یا بر اساس پروژه هزینه دریافت می کنند. اما این راه‌های مرسوم لزوماً تمام و نهایی مدل‌های قیمت‌گذاری مشورتی بالقوه نیستند. اگرچه این گزینه‌ها می‌توانند به‌ویژه سودآور باشند و درجاتی از انعطاف‌پذیری را ارائه دهند، اما اغلب آن‌طور که برخی از مشاوران می‌خواهند پایدار نیستند.

عملیات کوتاه مدت یا پروژه به پروژه اغلب می تواند غیرقابل پیش بینی، غیرقابل اعتماد و طاقت فرسا باشد. نگهدارنده ها عنصری از امنیت را برای رفاه مالی مشاوران ارائه می دهند. و اینکه بتوانید در ازای کار از مشتریان هزینه دریافت کنید، می‌تواند جایگزینی یکنواخت‌تر و کم‌تر استرس‌زا برای رسیدگی به مشکلات به‌وجود آمدن آن‌ها و شارژ در حین انجام کار باشد.

نگهدارنده‌های مشاور یکی از دو نوع خواهند بود: 

1. پرداخت برای کار

پرداخت برای کار از دو مدل نگهدارنده مشاوره مرسوم‌تر است. این ساختاری است که اکثر مردم با شنیدن کلمه “نگهدارنده” به آن فکر می کنند. این روشی است که معمولاً توسط مشاوران مبتدی تا سطح متوسط ​​استفاده می‌شود و در بیشتر موارد، اولین گام را برای ایجاد یک رابطه طولانی و سازنده با مشتری فراهم می‌کند.

مفهوم نسبتاً ساده است. به اندازه کافی تکان دهنده، مدل پرداخت برای کار دقیقاً مبتنی بر دریافت دستمزد برای کاری است که انجام می دهید. این فرآیند معمولاً شامل تعیین هزینه نگهدارنده مکرر برای بازه‌های زمانی اختصاص‌یافته و تلاش برای به دست آوردن این هزینه‌ها به صورت مداوم است – به طور کلی از طریق انجام کارهای تحویلی خاص.

اگر با مشتریان خود رابطه برقرار کنید و به طور مداوم کسب و کار آنها را به دست آورید، مدل پرداخت برای کار چیزی شبیه به یک رشته نامحدود از قراردادها خواهد بود که مشتریان در ازای تلاش و کمک شما هزینه آن را پرداخت می کنند.

2. پرداخت برای دسترسی

Pay for Access یک نگهدارنده مشاوره است که معمولاً توسط مشاوران با تجربه تر استفاده می شود. این مدل کمتر در کار واقعی و بیشتر در بینش و تخصص ریشه دارد.

با این مدل، عموماً از شما انتظار نمی رود که روی موارد قابل تحویل کار کنید یا پروژه های خاصی را به پایان برسانید. در عوض، به شما یک نگهدار پرداخت می شود تا مشاوره شما را در مورد یک موضوع خاص به طور مداوم ارائه دهد. به احتمال زیاد، نمی توانید از مدل پرداخت برای دسترسی به عنوان یک مشاور نسبتاً جدید استفاده کنید.

به طور کلی، مشاورانی که می‌توانند از روش پرداخت برای دسترسی استفاده کنند، یا از مقامات در صنایع خود هستند یا قبلاً با مشتریانی که به آنها خدمت می‌کنند کار کرده‌اند. همانطور که قبلاً به آن اشاره کردم، مدل پرداخت برای کار چیزی شبیه به یک نقطه شروع برای شارژ نگهدارنده های مشاوره ارائه می دهد.

وقتی تثبیت شدید – یا به عنوان یک صدای برجسته در حوزه کاری خود یا به عنوان یک کارگر قابل اعتماد و کوشا برای یک مشتری خاص – قدرت لازم را خواهید داشت تا یک نگهدارنده برای تخصص خود هزینه کنید.

چه چیزی را باید در قرارداد نگهدارنده مشاوره لحاظ کرد

قبل از اینکه هزینه خدمات را شروع کنید، می‌خواهید قراردادی ایجاد کنید. این امر از شما و مشتری محافظت می کند زیرا آنچه از هر دو طرف انتظار می رود را مشخص می کند.

قرارداد نگهدارنده مشاوره

در اینجا چند مورد وجود دارد که باید در قرارداد نگهدارنده شما با مشتری گنجانده شود.

1. محدوده کار

محدوده پروژه و خدمات خاصی را که ارائه خواهید داد به وضوح تعریف کنید. از قبل با مشتری چت کنید تا متوجه نقاط درد او و آنچه که به شما وظیفه حل آن را می دهند، بیابید. از آنجا می‌توانید محدوده‌ای از کار ایجاد کنید که دقیقاً اهداف پروژه و معیارهای مورد استفاده برای تعیین موفقیت را مشخص می‌کند. هر چه زودتر بتوانید مشخصات را از مشتری دریافت کنید، بهتر است.

2. شرایط پرداخت

این بخش باید میزان پرداختی به شما و تعداد دفعات آن را مشخص کند. این ممکن است شامل برنامه‌های پرداخت، جزئیات صورت‌حساب و کارمزد تأخیر در پرداخت باشد. در اینجا، مدل پرداخت مورد توافق را شرح می‌دهید – خواه پرداخت برای کار باشد یا پرداخت برای دسترسی. اگر تخفیف می دهید، باید در این قسمت نیز گنجانده شود.

3. مدت قرارداد

مشخص کردن مدت قرارداد کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که هر دو طرف جدول زمانی قرارداد را درک می کنند. مانند محدوده کار، تنظیم مدت تماس دقیقاً مشخص می کند که چه مدت با مشتری در یک پروژه خاص کار می کنید یا خدمات ارائه می دهید.

4. خاتمه

این بخش توضیح می دهد که چه اتفاقی می افتد اگر هر یک از طرفین بخواهد قرارداد را قبل از تکمیل شدن فسخ کند. ممکن است شامل دلایل فسخ، نحوه اطلاع رسانی و هرگونه مجازاتی باشد.

5. محرمانه بودن

اگر با اطلاعات حساس سروکار دارید یا با اطلاعات اختصاصی شرکت کار می‌کنید، باید یک بند محرمانه در قرارداد گنجانده شود تا از هر دو طرف محافظت شود.

6. مالکیت معنوی

اگر در حین نامزدی در حال ایجاد هرگونه دارایی معنوی یا محصول کاری هستید، در این بخش مشخص می‌شود که چه کسی مالکیت آن مواد را حفظ می‌کند.

7. سلب مسئولیت

یک سلب مسئولیت به شما کمک می کند تا در برابر هرگونه مسئولیت پیش بینی نشده، مانند تغییر در قوانین یا مقرراتی که ممکن است بر پروژه تأثیر بگذارد، محافظت کنید.