مصرف بیش از حد الکل ممکن است پیشرفت بیماری آلزایمر را تسریع کند

دکتر. کیت ووسل، پروفسور نورولوژی و مدیر مرکز تحقیقات و مراقبت مری اس. ایستون در UCLA، که در این مطالعه دخیل نیست، به اخبار پزشکی امروز گفت که به نظر می رسد تحقیقات جدید برای تکمیل یافته های قبلی در مورد زوال عقل و مصرف الکل.

«مصرف بیش از حد الکل – بیش از 21 واحد در هفته – با [a] خطر بالای ابتلا به زوال عقل.

Dr. نیما مجلسی، پزشک فوریت های پزشکی و مدیر سم شناسی پزشکی در بیمارستان دانشگاه استاتن آیلند، که نیز بخشی از این تحقیق نیست، به MNT گفت که مطالعه جدید “جذاب کننده است، و تحقیقات بیشتر را می توان در مورد بیماری های عصبی مانند [بیماری آلزایمر] انجام داد، سپس پاسخ های بیشتری را می توان برای بهبود سلامت همه به دست آورد.”

«هیچ شکی وجود نداشته است که مصرف بیش از حد الکل و مسمومیت های مکرر در جامعه پزشکی ناسالم هستند. گاهی اوقات تردیدهایی در مورد اینکه آیا مصرف روزانه مقدار کمی الکل می تواند مزایای سلامتی داشته باشد وجود دارد. حتی در بیمارانی که در معرض خطر [بیماری آلزایمر] نیستند، مصرف بیش از حد الکل و مسمومیت های مکرر اثرات مخرب بسیاری بر سلامت انسان دارد.

— دکتر نیما مجلسی، پزشک

هنوز دکتر مجلسی هشدار داد که «در این مطالعه موش‌ها را در معرض بخارات اتانول قرار دادند که راه معمولی برای مصرف انسان نیست.»

«می‌دانیم که استنشاق الکل می‌تواند منجر به غلظت بالای مغز نسبت به مسیر دهانی می شود. متابولیسم اتانول زمانی تغییر می کند که قرار گرفتن در معرض مجرای [معده روده ای] را دور بزند. دکتر مجلسی گفت که این می تواند به متغیرهایی منجر شود که تفسیر مطالعه را کمی دشوارتر می کند.

محققان اختلالات شناختی را در موش‌هایی که تحت درمان با الکل قرار گرفتند، تقریباً 2 ماه قبل از بازه زمانی معمولی که چنین اختلالاتی آشکار می‌شوند، مشاهده کردند.

برای درک مکانیسم‌های اساسی اختلال مصرف الکل. ، محققان تجزیه و تحلیل دقیقی از بیان ژن در مغز موش هایی که در معرض الکل قرار داشتند و آنهایی که در معرض الکل نبودند انجام دادند.

آنها بیش از 100000 سلول جداگانه را بررسی کردند و پروفایل های بیان ژن آنها را مقایسه کردند.

نتایج نشان داد که قرار گرفتن در معرض الکل منجر به تغییرات قابل توجهی در بیان ژن در سراسر قشر جلوی مغز می شود.

به طور خاص، موش های در معرض الکل افزایش بیان ژن های مرتبط با تحریک پذیری عصبی، تخریب عصبی، و التهاب.

این تغییرات تنها به نورون ها محدود نمی شد – سلول های حمایت کننده مانند آستروسیت ها، میکروگلیا و سلول های اندوتلیال نیز الگوهای بیان ژن تغییر یافته ای را در پاسخ به قرار گرفتن در معرض الکل نشان دادند.

پیش از این، اعتقاد بر این بود که نورون‌ها تنها مسئول پاسخ‌های مربوط به آلزایمر هستند. اخیراً، این نوع سلول های دیگر شناسایی شده اند که در ایجاد بیماری نقش دارند.

محققان پروفایل های رونویسی ژن موش های در معرض الکل را با موش های مواجه نشده در سنین و مراحل مختلف بیماری آلزایمر اما با زمینه ژنتیکی مشابه مقایسه کردند.

آنها کشف کردند که پروفایل رونویسی ژنی موش‌های در معرض الکل بیشتر شبیه موش‌های مسن‌تر بودند که زوال شناختی پیشرفته‌تری را تجربه می‌کردند تا موش‌های همسن خودشان.

وقتی محققان موش‌های در معرض الکل را با همان نوع مقایسه کردند. موش‌ها در مراحل مختلف پیشرفت بیماری آلزایمر – از جمله موش‌های بدون هیچ گونه اختلال و موش‌هایی که به شدت در معرض خطر هستند – مشاهده کردند که قرار گرفتن در معرض الکل الگوهای بیان ژن را به سمت مواردی که معمولاً با مراحل پیشرفته بیماری مرتبط هستند تغییر می‌دهد.

دکتر. دیوید هانتر، استادیار عصب شناسی در دانشکده پزشکی مک گاورن در UTHealth هیوستون، که در این مطالعه شرکت نداشت، یافته های کلیدی را در اخبار پزشکی امروز برجسته کرد و توضیح داد:

[T]این مطالعه موش ها را در معرض الکل قرار داد. برخی از موش ها دارای ژن های انسانی هستند که باعث آلزایمر می شوند. موش‌های دیگر گروه کنترل عادی بودند. موش های جهش یافته ای که در معرض الکل قرار گرفتند زودتر از موش هایی که هوشیار بودند دچار اختلال شناختی شدند. الکل هیچ تاثیری بر موش های کنترل نداشت.

دکتر هانتر افزود: «محققان همچنین بیان ژن را در موش ها تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که گروه جهش یافته با الکل تفاوت هایی با جهش یافته های هوشیار دارد.

«مدل های حیوانی بیماری آلزایمر ذاتاً چالش برانگیز است زیرا موش ها به طور طبیعی به این بیماری مبتلا نمی شوند. دکتر هانتر همچنین خاطرنشان کرد: ما باید جهش های متعددی را به آنها بدهیم که برای انسان کشنده است، فقط برای مشاهده هرگونه آسیب شناسی.

«این آزمایش ثابت می‌کند که قرار گرفتن در معرض الکل روند آسیب‌شناسی آلزایمر را در موش‌های دارای جهش‌های متعدد تغییر می‌دهد، اما این بدان معنا نیست که به الکلی‌های انسان تعمیم می‌یابد. (اکثریت قریب به اتفاق انسان های مبتلا به آلزایمر حتی یکی از این ژن ها را ندارند.)”

— دکتر دیوید هانتر، استاد نورولوژی

دکتر مجلسی خاطرنشان کرد: عقل سلیم به ما می گوید اگر روزانه غذاهای سالم تمیز بخوریم، وزن سالم، ورزش روزانه، خوب خوابیدن و داشتن استرس کم، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش می دهیم. تعدادی از بیماری ها.”

Dr. هانتر اشاره کرد که “عصب شناسان به خوبی می دانند که مصرف بیش از حد الکل برای مغز مضر است. /p>

«همانطور که این مقاله در مقدمه خود ذکر کرده است، الکل همچنین یک عامل خطر آماری برای همه علل زوال عقل است. به نظر می رسد احتمال دارد که توسعه پاتولوژی آلزایمر را حتی در بیماران پراکنده تسریع کند. این مقاله تا حدودی مکانیسم این پیوند را روشن می کند. پیامد اصلی برای عموم این است که کاهش مصرف الکل توصیه بسیار خوبی برای حفظ سلامت مغز است.”

— دکتر دیوید هانتر، استاد نورولوژی

یک بیماری به نام زوال عقل الکلی است که یک بیماری تخریب کننده عصبی مستقل از آلزایمر است. با تغییراتی در عملکرد اجرایی و پردازش بصری فضایی ارائه می شود. دکتر هانتر گفت: علائم با علائم آلزایمر همپوشانی دارند.

Dr. ووسل با این موضوع موافقت کرد و افزود که «یک نوع نادر از زوال عقل به نام بیماری مارکیافوا-بیگنامی نیز وجود دارد که با مصرف بیش از حد الکل و سوءتغذیه مرتبط است.»

«تحقیقات بیشتر در مورد این موضوع ضروری است. این مطالعه شواهدی ارائه می دهد که مصرف بیش از حد الکل می تواند بر تغییرات ژنتیکی مرتبط با آلزایمر در مغز تأثیر بگذارد.

Dr. ووسل ادامه داد: «موش‌های کنترل با مصرف بیش از حد الکل دچار اختلال نشدند، اما مدل‌های بیماری آلزایمر آسیب دیدند.»

«با تعمیم به انسان، نشان می‌دهد که افرادی که با آلزایمر زندگی می‌کنند یا در معرض خطر بالای آلزایمر هستند ممکن است نیاز داشته باشند. برای محدود کردن الکل بیشتر از افرادی که دارای اختلال شناختی نیستند.»

در پایان، دکتر ووسل این سوال را مطرح کرد که آیا موش ها ممکن است علائم ترک و اگر این در مدل‌های موش بیماری آلزایمر بارزتر بود.

این سوال جالب را می‌توان در یک مطالعه تحقیقاتی آینده مورد مطالعه قرار داد.

/div>