آیا می توانید از زنجبیل برای درمان رفلاکس اسید استفاده کنید؟

زنجبیل سرشار از آنتی اکسیدان ها و مواد شیمیایی است که ممکن است تعدادی از فواید دارویی داشته باشد.

گفته می شود که ترکیبات فنلی آن باعث تسکین سوزش دستگاه گوارش و کاهش انقباضات معده می شود. این بدان معناست که زنجبیل می تواند احتمال بازگشت اسید از معده به مری را کاهش دهد.

زنجبیل همچنین می تواند التهاب را کاهش دهد. یک مطالعه 2011 نشان داد شرکت‌کنندگانی که مکمل‌های زنجبیل مصرف می‌کردند نشانگرهای التهاب را در عرض یک ماه کاهش دادند.

این خواص ضد التهابی مورد توجه ویژه محققان است، به ویژه در مورد رفلاکس اسید. این به این دلیل است که التهاب در مری یک مشخصه کلیدی این بیماری است.

زنجبیل همچنین ممکن است حالت تهوع را کاهش دهد، از درد عضلانی جلوگیری کند و تورم را کاهش دهد.

اگرچه خواص ضدالتهابی زنجبیل ممکن است آن را در برابر رفلاکس اسید موثر کند، اما مبنای پزشکی برای این کار وجود ندارد. در حال حاضر، هیچ مطالعه ای در مورد اینکه آیا زنجبیل یک درمان مناسب برای علائم رفلاکس اسید است یا خیر، وجود ندارد.

تحقیق در مورد زنجبیل در درجه اول به قابلیت‌های کاهش تهوع آن محدود می‌شود. محققان هنوز در حال بررسی ایمنی کلی زنجبیل و هرگونه خواص دارویی آن هستند.

< زنجبیل را می توان پوست کند، سپس رنده کرد، برش داد، مکعبی کرد یا تراشید تا در هنگام پخت استفاده شود. می توان آن را به صورت خام، خیسانده در آب برای تهیه چای زنجبیل مصرف کرد، یا به سوپ، سرخ کردنی، سالاد یا سایر وعده های غذایی اضافه کرد.

یکی از مواد شیمیایی موجود در زنجبیل، یکی از مواد تشکیل دهنده برخی از آنتی اسیدها است. زنجبیل به شکل پودر، کپسول، روغن یا چای نیز موجود است.

مهم‌ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید مصرف متعادل زنجبیل است. چسبیدن به حدود چهار گرم – کمی کمتر از یک هشتم فنجان – باید برای تسکین شما بدون بدتر کردن علائم کافی باشد. همچنین می‌توانید این را تقسیم کنید و دوزهای تقسیم شده را در طول روز مصرف کنید.

وقتی در دوزهای کم مصرف شود، عوارض جانبی کمی در رابطه با استفاده از زنجبیل وجود دارد. عوارض جانبی جزئی ممکن است شامل گاز یا نفخ باشد.

اگر یک بیماری التهابی مانند رفلاکس اسید دارید، مصرف بیش از چهار گرم زنجبیل در یک دوره 24 ساعته ممکن است باعث سوزش سر دل اضافی شود.

عوارض جانبی معمولاً با پودر زنجبیل همراه است.

نه به زنجبیل؟ درمان‌های بدون نسخه (OTC) مختلفی وجود دارد که می‌توانید در صورتی که رفلاکس اسید معده شما گاه به گاه است، آن را امتحان کنید.

• معده و سایر آنتی اسیدها می‌توانند به خنثی کردن اسید معده و تسکین سریع کمک کنند.
  • مسدودکننده‌های H2، مانند سایمتیدین (تاگامت) و فاموتیدین (پپسید)، میزان اسیدی را که معده شما تولید می‌کند، کاهش می‌دهند.
  • مهارکننده‌های پمپ پروتون، مانند امپرازول (پریلوسک) برای کاهش کار می‌کنند. اسیدهای معده و مری را التیام می بخشد.

  داروهای قوی تری برای کمک به درمان موارد پیشرفته تر این بیماری در دسترس هستند. برای این داروها به نسخه نیاز دارید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که از یک یا چند مورد از این داروها برای بهترین نتایج استفاده کنید:

  • مسدودکننده‌های H2 با تجویز پزشک، مانند نیزاتیدین (اکسید)
  • پروتون با قدرت تجویزی مهارکننده‌های پمپ، مانند اسموپرازول (Nexium) و لانزوپرازول (Prevacid)

  این داروها خطر کمی برای کمبود ویتامین B-12 و شکستگی استخوان دارند.

  داروهای تقویت کننده مری، مانند باکلوفن، می تواند دفعات شل شدن اسفنکتر شما را کاهش دهد و اجازه می دهد اسید به سمت بالا جریان یابد. این دارو دارای عوارض جانبی «قابل توجه» است و معمولاً برای شدیدترین موارد GERD اختصاص دارد.

  اگر داروها به شما تسکین ندهند، جراحی ممکن است گزینه دیگری باشد. پزشکان معمولا یک یا دو روش را برای افراد مبتلا به GERD انجام می دهند. یکی با استفاده از دستگاه LINX اسفنکتر مری را تقویت می کند. دیگری اسفنکتر را با پیچاندن بالای معده در اطراف قسمت تحتانی مری تقویت می کند.

دوزهای کوچک زنجبیل ممکن است یک درمان ایمن و موثر برای رفلاکس اسید باشد. مانند بسیاری از درمان های جایگزین، شواهد تا حدودی وجود ندارد. مطالعات بیشتری برای ارزیابی اثربخشی واقعی آن مورد نیاز است.

اگر می‌خواهید زنجبیل را امتحان کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند راهنمایی بیشتری ارائه دهند و اطمینان حاصل کنند که این امر با هیچ دارویی که ممکن است مصرف می کنید تداخل نداشته باشد. اگر رفلاکس شما شدید شده باشد، پزشک شما نیز می تواند کمک کند.