معرفی فیلم داستان ازدواج- Marriage Story
نام فیلم: داستان ازدواج- Marriage Story
- کارگردان: نوآ بامباک
- نویسنده: نوآ بامباک
- ژانر : درام
- تاریخ اکران: سال ۲۰۱۹ میلادی
- میانگین امتیازات Marriage Story در IMDB: ۷.۹ از ۱۰
بازیگران: اسکارلت جوهانسون، آدام درایور، لورا درن، ری لیوتا
خلاصه فیلم
داستان بسیار جذاب این فیلم درباره ازدواج چارلی و نیکول است. چارلی یک کارگردان تئاتر موفق در نیویورک است و نیکول نیز به‌خاطر حضور در یک فیلم نوجوانانه نه‌چندان قوی شهرت کمی دارد. ازدواج این ۲ شخصیت پس از سال‌ها وارد مشکلاتی جدی می‌شود که این ۲ نفر را به فکر طلاق گرفتن می‌اندازند. مشکلات زندگی مشترک در این فیلم به‌قدری واقع‌گرایانه و طبیعی به‌تصویر کشیده می‌شود که به‌راحتی می‌توان با شخصیت‌های آن ارتباط برقرار کرد…
درباره فیلم
فیلم Marriage Story به‌عقیده بسیاری از منتقدین و اهالی سینما نه‌تنها بهترین فیلم اسکارلت جوهانسون که یکی از سه ایفای نقش برتر این بازیگر محبوب هالیوود به‌شمار می‌رود. این فیلم در مراسم اسکار در ۶ بخش مختلف از جمله بهترین فیلم سال، بهترین فیلم غیراقتباسی و بهترین بازیگر نقش مکمل زن نامزد کسب این جایزه بود که درنهایت تنها توانست در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن این جایزه را به‌خاطر نقش‌آفرینی لورا درن به‌دست آورد. این فیلم در سال ۲۰۱۹ به تهیه‌کنندگی نوآ بامباک و دیوید هیمن توسط استودیو Heyday Films با بودجه‌ای ۱۸ میلیون دلاری تولید شد ولی فروش بسیار بد ۳ میلیون دلاری را تجربه کرد.
البته فروش بد این فیلم در گیشه‌ها به‌دلیل پاندمی کرونا طبیعی خواهد بود وقتی انتشار اصلی این فیلم در شبکه استریم‌محور نتفلیکس انجام شده است و زمانی‌که روی پرده سینماها رفت خیلی‌ها این فیلم را تماشا کرده بودند.
همه می‌دانیم شکستن دل‌ها و جدایی‌ها چه حسرت‌ها برایمان به همراه دارد و همین است که فارغ از جغرافیا، مذهب و ملیت، «داستان ازدواج» فیلمی است جهانی و به اصطلاح Universal که مرزها را درنوردیده و با روح انسان‌ها سخن می‌گوید…
سخن نهایی
چیزی که فیلم بعد از نشان دادن چگونگی تبدیل شدن یک زندگی ساده و یک تصمیم مشترک به مدیومی کاملاً متفاوت با تعریف سنتی از خانواده، می‌خواهد به ما بگوید اهمیت و داشتنِ شجاعت و جنگیدن است. مثل نیکول که برای ته مانده خودش جنگید و مثل چارلی که برای داشتن پسرش تا پای از دست دادن همه چیز رفت. و در کمال تعجب به هیچ کدامشان نمی‌توان خرده گرفت. برعکس فیلم‌هایی در همین ژانر مثل Blue Valentine «ولنتاین غمگین» یا جدایی نادر از سیمین خودمان که مدام از دست همه کاراکترها حرص می‌خوردیم، در «داستان ازدواج» با وجود دعواهای دائمی، گریه‌هایی که به شدت غیر کودکانه و کاملاً پخته، از روی عصبیت و به خاطر غیر قابل تحمل بودن رنج روانی شخصیت‌هاست، با وجود مشت‌هایی که به دیوار می‌خورند، با وجود بداخلاقی‌هایی که گاهی از فرط کلافگی و بی انصافی سر هِنری معصوم خالی می‌شود، باز هم جز فیلم‌های Feel Good یا «حال خوب کن» محسوب می‌شوند و جز احترام و علاقه شدید قلبی چیزی برایمان نمی‌ماند و چشم‌هایی تَر که ای کاش تمام نامه‌های جهان بلند مثل نمایش نامه‌های Live Letter در همان ابتدا، بلند، خوانده شوند.
منبع: انتخاب
