قیمت گذاری درنده: چیست، چگونه کار می کند، و چگونه به نظر می رسد

این روش، قیمت‌گذاری با سوء نیت پایین، معمولاً به عنوان قیمت‌گذاری غارتگرانه شناخته می‌شود – روشی که توسط برخی مشاغل برای پاکسازی و تسلط بر بازارهایشان استفاده می‌شود.

در اینجا، به این خواهیم پرداخت که قیمت گذاری غارتگرانه چیست، به نحوه عملکرد آن نگاهی بیندازیم، نمونه هایی از ظاهر آن را در عمل مشاهده خواهیم کرد، و تأثیرات آن را بر بازارها و مصرف کنندگان مرور خواهیم کرد.

در اینجا یک مثال فرضی وجود دارد تا به شما کمک کند تصویر بهتری از نحوه عملکرد قیمت‌گذاری غارتگرانه داشته باشید.

قیمت گذاری غارتگرانه چگونه کار می کند

فرض کنید یک خرده‌فروش بزرگ تشک‌ها را در یک منطقه خاص می‌فروشد. این بازار را با تعداد انگشت شماری خرده فروش محلی که تشک های خود را از عمده فروشان به قیمت 800 دلار خریداری می کنند و به قیمت 1000 دلار می فروشند، به اشتراک می گذارد.

خرده‌فروش بزرگ به‌طور قابل‌توجهی درآمد بیشتری نسبت به همتایان محلی خود دارد و به نوبه خود، انعطاف‌پذیری بیشتری در نحوه قیمت‌گذاری تشک‌های خود دارد. خرده‌فروش بزرگ تصمیم می‌گیرد که می‌خواهد بازار تشک‌ها را در منطقه در انحصار خود درآورد – بنابراین به جای اینکه تشک‌هایش را به قیمت 1000 دلار بفروشد، بقیه بازار را با فروش هر تشک به قیمت 500 دلار کاهش می‌دهد.

به طور طبیعی، مشتریان شروع به خرید تشک از خرده فروش عمده با تخفیف قابل توجه می کنند. از آنجایی که آن فروشگاه‌های محلی دیگر نمی‌توانند مشتری بیاورند و نمی‌توانند تشک‌های خود را با ضرر ۳۰۰ دلاری بفروشند، از کار خارج می‌شوند و خرده‌فروشی بزرگ را به عنوان تنها تامین‌کننده تشک در بازار باقی می‌گذارند.

اکنون که خرده‌فروش عمده بازار را بدون هیچ جایگزینی برای مصرف‌کنندگان در انحصار خود درآورده است، کم و بیش رایگان است که هر چیزی را که می‌خواهد شارژ کند.

به طور خلاصه قیمت گذاری غارتگرانه به این صورت است. با این اوصاف، هیچ تضمینی وجود ندارد که استراتژی به این راحتی انجام شود. فروش با چنین ضرری ممکن است پایدار نباشد، و اگر خرده‌فروش بزرگ در اینجا توانست تمام رقبای خود را قیمت گذاری کند، باید بتواند درآمد از دست رفته خود را به سرعت جبران کند تا تلاش ارزش این زحمت را داشته باشد.

قیمت گذاری غارتگرانه چقدر رایج است؟

قیمت‌گذاری غارتگرانه یک عمل مضر اما نادر است که تنظیم‌کننده‌ها سعی می‌کنند به دقت آن را زیر نظر داشته باشند. این روش در ایالات متحده بر اساس قوانین ضد انحصار غیرقانونی است و اثبات اینکه یک شرکت در حال انجام آن است می تواند مشکل باشد.

در برخی موارد، کاهش قیمت‌ها به زیر قیمت ممکن است نشان‌دهنده رقابت شدید بین شرکت‌ها باشد – نه تلاشی غارتگرانه برای بیرون راندن یکدیگر از بازار.

این عمل معمولاً زمانی قابل اجرا تلقی می شود که یک شرکت بزرگ از آن برای بیرون راندن مشاغل کوچکتر از بازار استفاده کند. جبران زیان های کوتاه مدت ناشی از فروش زیر قیمت برای دوره ای با قیمت های بالاتر در درازمدت، اغلب برای اکثر شرکت ها جذاب و یا حتی امکان پذیر نیست – و توجه قانونی و مجازات های مرتبط با آن به دردسر نمی خورد. /p>

با این حال، این اشکالات مانع از استفاده برخی از مشاغل از این روش نشده است. بیایید نگاهی به برخی از نمونه‌های واقعی قیمت‌گذاری غارتگرانه بیندازیم.

نمونه‌های قیمت‌گذاری غارتگرانه

Walmart در سال 1993 سایر خرده فروشان دارو و سایر محصولات را در آرکانزاس کاهش داد.

در سال 1993، یک قاضی در آرکانزاس والمارت را در قیمت گذاری غارتگرانه مقصر دانست. شکایتی که توسط سه داروخانه محلی ارائه شد ادعا می‌کرد که این شرکت آگاهانه داروها و سایر محصولات را با ضرر در فروشگاه خود در کانوی، آرکانزاس فروخته است تا آنها را قیمت گذاری کند.

Walmart و Target در سال 2007 درگیر جنگ قیمت داروهای تجویزی در مینه سوتا شدند.

در سال 2007، والمارت تلاش کرد رقبای خود را با فروش داروهای ژنریک با ضرر در مینه سوتا. مقررات محلی در نهایت شرکت را مجبور کرد تا قیمت‌های چند داروی خود را که در ابتدا به شدت تخفیف می‌داد، افزایش دهد. زنجیره رقیب، Target، با این قیمت ها مطابقت داشت – شروع یک جنگ قیمت و در نهایت تضعیف استراتژی قیمت گذاری غارتگرانه Walmart.

Walmart قیمت‌های مصنوعی پایینی را برای کالاهای اصلی در ویسکانسین و آلمان در دهه 90 تعیین کرد.

در طول دهه 1990، Walmart شکایات حقوقی ایجاد کرد در ویسکانسین و آلمان برای فروش کالاهای اصلی – از جمله کره، شیر، و مواد شوینده لباسشویی – زیر قیمت به خرده فروشان محلی. در سال 2000، در نهایت به دلیل نقض مقررات ضد تراست متهم و جریمه شد.

اثرات قیمت گذاری غارتگرانه

کاهش گزینه های مصرف کننده

اگر یک قیمت‌گذار غارتگر بتواند بازاری را در انحصار خود درآورد، به تنها منبعی تبدیل می‌شود که مصرف‌کنندگان برای محصول یا خدماتش در اختیار دارند. تنوع گزینه ها به طور موثر پاک می شود و عواملی مانند در دسترس بودن و در دسترس بودن آن پیشنهاد خاص کاملاً توسط تجارت غارتگر دیکته می شود.

تخفیفات اولیه به دنبال افزایش احتمالی قیمت ها

در ابتدا، شرکت‌هایی که محصولات یا خدمات را با قیمت‌های غارتگرانه می‌فروشند، تخفیف‌های قابل توجهی برای مصرف‌کنندگان ارائه می‌کنند، اما این تخفیف‌ها معمولاً دوام ندارند. بدون هیچ رقابتی باقیمانده، قیمت‌گذاران غارتگر این فضا را دارند که قیمت‌های خود را به دلخواه خود افزایش دهند – که اغلب به قیمت‌های بالاتر از آنچه مصرف‌کنندگان عادت داشتند، می‌رسد.

همانطور که اشاره کردم، قیمت گذاری غارتگرانه مضر است اما نادر است. رسیدن به آن در چشم انداز اقتصادی مدرن دشوار است، اما هنوز هم ارزش دارد که به آن توجه کنید. اگر متوجه شدید که یکی از رقبای شما قیمت‌ها را بسیار پایین‌تر از قیمت تمام شده کاهش می‌دهد، ممکن است با یک قیمت‌گذار غارتگر سر و کار داشته باشید.