افرادی که با ADHD زندگی می کنند ممکن است بیشتر در معرض خطر اختلالات سلامت روان باشند

برای دریافت ایده بهتر در رابطه بین ADHD و سایر اختلالات سلامت روان، محققان از تکنیکی به نام “تصادفی سازی مندلی.”

تصادفی سازی مندلی از انواع ژنتیکی برای نشان دادن عوامل خطر استفاده می کند تا شواهدی در مورد اینکه آیا آن عامل خطر واقعاً باعث تأثیر مشاهده شده می شود یا خیر.

این تیم هفت سلامت روان را مورد بررسی قرار داد. مسائلی برای تعیین نوع پیوندهایی بین این شرایط و ADHD وجود دارد، از جمله:

تحلیل آنها هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ADHD ممکن است باعث اختلال دوقطبی، اضطراب یا اسکیزوفرنی شود، پیدا نکرد.

اما، به نظر می رسد که ADHD خطر بی اشتهایی عصبی را افزایش می دهد. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ADHD هم باعث افسردگی شدید می‌شود و هم ناشی از آن است.

به نظر می‌رسد که بین ADHD و هر دو اقدام به خودکشی و PTSD یک رابطه علی وجود دارد.

دانشمندان خاطرنشان کردند، با این حال، در حالی که این نوع مطالعه می تواند شواهد قوی تری از علیت نسبت به مطالعات مشاهده ای انجام شده در گذشته ارائه دهد، اما دارای نقاط ضعف خاصی است. برای مثال، این امکان وجود دارد که ADHD و یک اختلال روانی دیگر هر دو بتوانند علت ژنتیکی یکسانی داشته باشند بدون اینکه ADHD خود باعث اختلال دیگر شود.

با این وجود، نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که متخصصان سلامت روان که بیماران مبتلا به ADHD را درمان می‌کنند باید از این موضوع آگاه باشند. این احتمال وجود دارد که این اختلالات روانی دیگر می توانند با ADHD همراه باشند.

Dr. الن براتن – دانشیار روانشناسی در دانشکده پزشکی هاروارد و همچنین مدیر اجرایی برنامه یادگیری و ارزیابی هیجانی (LEAP) در بیمارستان عمومی ماساچوست و نویسنده <کودکان باهوشی که نمی‌توانستند کمتر به آنها اهمیت دهند - گفت که دلایل اولیه و ثانویه وجود دارد که افراد مبتلا به ADHD در معرض خطر هستند.

«دلایل اولیه به دلیل ژنتیک است. و زیست شناسی،” او اشاره کرد. ADHD وضعیتی است که اغلب ارثی است و ژن هایی که با ADHD مرتبط هستند با سایر اختلالات نیز مرتبط هستند. علاوه بر این، تصور می‌شود که ژن‌های مرتبط با ADHD در رشد مغز نقش دارند.

براتن در ادامه توضیح داد که افراد مبتلا به ADHD اغلب سطوح پایینی از دوپامین، یک پیام رسان شیمیایی در سیستم عصبی است که در احساس لذت نقش دارد. هنگامی که افراد سطوح پایینی از دوپامین دارند، می تواند منجر به علائمی مانند افسردگی و اضطراب شود.

دکتر. براتن همچنین توضیح داد که دلایل ثانویه ارتباط بین ADHD و سایر اختلالات روانی به پیامدهای ناشی از علائم آن، مانند تکانشگری، بی توجهی، و بیش فعالی مربوط می شود.

«وقتی شخصی مشکلاتی را در خود نشان می دهد. یکی از این زمینه ها، آنها در معرض خطر بالاتری برای مشکلات در موقعیت های اجتماعی (ایجاد احساس افسردگی) هستند. «آنها ممکن است بیشتر مستعد انجام کارهای خطرناک باشند، زیرا تکانشی هستند. این ممکن است منجر به یک وضعیت آسیب زا شود که می تواند باعث PTSD شود.

دکتر. هارولد هونگ، روانپزشک دارای گواهی هیئت مدیره و مدیر پزشکی New Waters Recovery، اهمیت درمان «به‌موقع و بهینه» را در پیشگیری از بیماری‌های روانپزشکی اضافی توصیه کرد.

«مداخله زودهنگام اغلب مؤثرتر را ممکن می‌سازد. او توضیح داد که مدیریت علائم، به افراد اجازه می‌دهد مهارت‌های مقابله‌ای ضروری را ایجاد کنند که می‌تواند تاب‌آوری ذهنی را تقویت کند. /a>.”

این نه تنها می تواند علائم فعلی ADHD را کاهش دهد، بلکه می تواند به جلوگیری از مشکلات آینده نیز کمک کند.

هنگ علاوه بر این بر اهمیت داشتن تغذیه خوب و ورزش کافی تأکید کرد.

“ورزش باعث ترشح اندورفین‌های تقویت‌کننده خلق و خو می‌شود که می‌تواند علائم افسردگی و اضطراب را که اغلب با ADHD همراه هستند، کاهش دهد. گفت هنگ.

او همچنین به مطالعات نشان می دهد که مصرف برخی مواد مغذی مانند امگا-3 اسیدهای چرب و همچنین میوه ها، سبزیجات و غلات کامل می توانند تاثیر مثبتی بر عملکرد شناختی و تنظیم هیجانی داشته باشند.

هنگ افزود که وقتی صحبت از درمان می شود، درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند برای مبتلایان به ADHD بسیار مفید باشد. این می تواند به افراد کمک کند علائم ADHD خود را بهتر مدیریت کنند و همچنین به آنها کمک کند مهارت های مقابله ای بهتری را بیاموزند، که به نوبه خود می تواند به پیشگیری از سایر اختلالات روانی مانند اضطراب و افسردگی کمک کند.

در نهایت، هانگ بیان کرد: اهمیت یک برنامه درمانی جامع متناسب با مدیریت همه شرایطی که یک فرد دارد. او توضیح داد که این می تواند خطر تشدید یکی دیگر را کاهش دهد.

“این رویکرد اغلب شامل ترکیبی از داروها، روان درمانی، و اصلاح شیوه زندگی است که هر کدام نه تنها برای مدیریت ADHD بلکه برای پیشگیری یا پیشگیری انتخاب می شوند. او نتیجه گرفت که شرایط همراه مانند افسردگی، اضطراب یا اختلالات مصرف مواد را درمان کنید.

بر اساس یک مطالعه جدید، ADHD ممکن است یک عامل خطر برای سایر اختلالات روانی باشد.

خطر افسردگی اساسی، PTSD، بی اشتهایی عصبی و اقدام به خودکشی همگی با ADHD مرتبط بودند.

>ارتباط بین ADHD و سایر اختلالات می تواند به دلیل ژنتیک باشد.

همچنین ممکن است علائم ADHD می تواند در ایجاد سایر اختلالات روانی نقش داشته باشد.

کارشناسان پیشنهاد می کنند که یک برنامه درمانی جامع که اختلالات همزمان را در نظر بگیرد بهترین است.