سمندر جهنمی عظیم یا “Snot Otter” به کمک ما نیاز دارد

برخی از دوزیستان به طور مساوی در زمین و در آب در خانه هستند. اما جهنمی ها (کم و بیش) کاملاً آبزی هستند. پوست آنها اکسیژن را جذب می‌کند و مستقیماً آن را از آب بیرون می‌کشد. که جهنم داران را در رحمت آلاینده ها قرار می دهد. و گل و لای اضافی که توسط پروژه‌های پاک‌سازی جنگل به رودخانه‌های آنها ریخته می‌شود مطمئنا کمکی نمی‌کند.

یک گزارش، که در سال 2007 توسط سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده منتشر شد، تخمین زد که جهنم‌ساز اوزارک تا سال 2026 “منقرض عملکردی” خواهد شد – مگر اینکه اقدامات پیشگیرانه انجام شود. از سال 2019، هنوز توسط سرویس ماهی و حیات وحش ایالات متحده به عنوان در خطر انقراض طبقه بندی شده بود، که گفته است، در برخی خبرهای خوب، اکثر جمعیت های جهنم شرقی در خطر انقراض نیست و بنابراین ضمانت ثبت نام تحت قانون گونه های در معرض خطر را ندارید. برای کمک به افزایش جمعیت جهنمبند اوزارک، باغ وحش سنت لوئیس با وزارت حفاظت از میسوری همکاری کرد و یک برنامه پرورش در سال 2011.

و همین سال گذشته، پنسیلوانیا آگاهی خود را در مورد این گونه شگفت انگیز با نامگذاری جهنمبند شرقی دوزیستان رسمی ایالت.

شاید چنین تلاش هایی باعث بهبود روابط عمومی سمندر شود. یک باور فراگیر وجود دارد که Cryptobranchus alleganiensis دارای نیش سمی است. اما این نادرست است – جهنمبند هیچ سمی ندارد. و علیرغم شایعات برعکس، دوزیستان آسیبی به ماهی بازی.

خرچنگ بیش از 90 درصد را تشکیل می دهد رژیم جهنمی سایر طعمه های بالقوه شامل قورباغه ها، سمندرهای کوچکتر و ماهی های کوچک است. موجودات بیشتر در شب فعال هستند. آنها روزهای خود را در پناه کنده‌های غوطه‌ور یا سنگ‌های کف رودخانه می‌گذرانند. جهنمی‌ها از انسان دوری می‌کنند، اما حیوانات سرزمین‌های از 344 تا 3724 فوت مربع (32 تا 346 متر مربع) و به طور تهاجمی از آنها در برابر سایر اعضای گونه خود دفاع کنید.

بنابراین، مگر اینکه سمندر رقیب، جفت بالقوه یا یک خرچنگ خوش طعم نباشید، این جانوران به زودی شما را تنها خواهند گذاشت. از نظر روحی، آنها نمی توانند کمتر جهنمی باشند. شاید وقت آن رسیده است که آنها را “هکبندر” خطاب کنید.