حساسیت به مواد مخدر چیست؟

سیستم ایمنی شما از شما در برابر بیماری محافظت می کند. این برای مبارزه با مهاجمان خارجی مانند ویروس ها، باکتری ها، انگل ها و سایر مواد خطرناک طراحی شده است. با آلرژی دارویی، سیستم ایمنی شما دارویی را که وارد بدن شما می شود با یکی از این مهاجمان اشتباه می گیرد. در پاسخ به آنچه که فکر می کند یک تهدید است، سیستم ایمنی بدن شما شروع به ساخت آنتی بادی می کند. اینها پروتئین های خاصی هستند که برای حمله به مهاجم برنامه ریزی شده اند. در این صورت به دارو حمله می کنند.

این پاسخ ایمنی منجر به افزایش التهاب می شود که می تواند علائمی مانند بثورات پوستی، تب یا مشکلات تنفسی ایجاد کند. پاسخ ایمنی ممکن است اولین باری که دارو را مصرف می‌کنید اتفاق بیفتد، یا ممکن است تا زمانی که چندین بار آن را بدون مشکل مصرف نکرده‌اید، رخ دهد.

نه همیشه. علائم آلرژی دارویی ممکن است آنقدر خفیف باشد که به سختی متوجه آنها شوید. ممکن است چیزی بیشتر از یک جوش خفیف را تجربه نکنید.

اما یک آلرژی شدید دارویی می تواند زندگی را تهدید کند. می تواند باعث آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی یک واکنش ناگهانی، تهدید کننده زندگی و کل بدن به یک دارو است. یا سایر آلرژن ها یک واکنش آنافیلاکتیک ممکن است چند دقیقه پس از مصرف دارو رخ دهد. در برخی موارد، ممکن است در عرض 12 ساعت پس از مصرف دارو رخ دهد. علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ضربان قلب نامنظم
• مشکل در تنفس
• ورم
• بی هوشی

واکنش‌های آلرژیک مانند

برخی داروها می‌توانند باعث ایجاد آنافیلاکسی شوند. اولین بار استفاده از آنها واکنش نشان می دهد. داروهایی که می توانند واکنشی مشابه آنافیلاکسی ایجاد کنند عبارتند از:

• مورفین
• آسپرین
• برخی از داروهای شیمی درمانی
• رنگ های مورد استفاده در برخی از اشعه ایکس

این نوع واکنش معمولاً سیستم ایمنی را درگیر نمی کند و یک آلرژی واقعی نیست. با این حال، علائم و درمان مانند آنافیلاکسی واقعی است و به همان اندازه خطرناک است.

داروهای مختلف اثرات متفاوتی روی افراد دارند. گفته می شود، برخی از داروها نسبت به سایرین تمایل بیشتری به ایجاد واکنش های آلرژیک دارند. این موارد عبارتند از:

• آنتی‌بیوتیک‌هایی مانند پنی سیلین و آنتی بیوتیک های سولفا مانند سولفامتوکسازول-تری متوپریم
• آسپرین
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن
• ضد تشنج ها مانند کاربامازپین و لاموتریژین
• داروهای مورد استفاده در درمان آنتی بادی مونوکلونال مانند تراستوزوماب و ایبریتوماب تیوکستان
• داروهای شیمی درمانی مانند پاکلیتاکسل، دوستاکسل و پروکاربازین

آلرژی دارویی فقط بر افراد خاصی تأثیر می گذارد. همیشه سیستم ایمنی را درگیر می کند و همیشه اثرات منفی ایجاد می کند.

اما، ممکن است در هر فردی که دارو مصرف می کند، یک عارضه جانبی رخ دهد. همچنین، معمولاً سیستم ایمنی را درگیر نمی کند. یک عارضه جانبی هر عمل دارو – مضر یا مفید – است که به کار اصلی دارو مربوط نمی شود.

به عنوان مثال، آسپرین که برای درمان درد استفاده می شود، اغلب باعث عوارض جانبی مضر ناراحتی معده می شود. با این حال، این عارضه جانبی مفید برای کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی نیز دارد. استامینوفن (تیلنول) که برای درد نیز استفاده می شود، می تواند باعث آسیب کبدی شود. و نیتروگلیسیرین که برای گشاد کردن خون استفاده می شود عروق و بهبود جریان خون، ممکن است عملکرد ذهنی را به عنوان یک عارضه جانبی بهبود بخشد.

چگونه شما یک آلرژی دارویی را مدیریت می کنید بستگی به شدت آن دارد. با واکنش شدید آلرژیک به یک دارو، احتمالاً باید به طور کامل از مصرف دارو اجتناب کنید. احتمالاً پزشک شما سعی خواهد کرد دارو را با داروی دیگری جایگزین کند که شما به آن حساسیت ندارید.

اگر واکنش آلرژیک خفیفی به یک دارو دارید، ممکن است پزشک همچنان آن را برای شما تجویز کند. اما آنها همچنین ممکن است داروی دیگری را برای کمک به کنترل واکنش شما تجویز کنند. برخی از داروها می توانند به مسدود کردن پاسخ ایمنی و کاهش علائم کمک کنند. این موارد عبارتند از:

آنتی هیستامین ها

بدن شما زمانی هیستامین تولید می کند که فکر می کند ماده ای، مانند یک آلرژن، مضر است. ترشح هیستامین ممکن است علائم آلرژیک مانند تورم، خارش یا تحریک را ایجاد کند. یک آنتی هیستامین تولید هیستامین را مسدود می کند و ممکن است به آرام کردن این علائم واکنش آلرژیک کمک کند. آنتی هیستامین ها به صورت قرص، قطره چشم، کرم و اسپری بینی عرضه می شوند.

کورتیکواستروئیدها

یک حساسیت دارویی می تواند باعث تورم راه های هوایی و سایر علائم جدی شود. کورتیکواستروئیدها می توانند به کاهش التهابی که منجر به این مشکلات می شود کمک کنند. کورتیکواستروئیدها به صورت قرص، اسپری بینی، قطره چشم و کرم عرضه می شوند. آنها همچنین به صورت پودر یا مایع برای استفاده در دستگاه استنشاقی و مایع برای تزریق یا استفاده در نبولایزر هستند.

گشادکننده‌های برونش

اگر حساسیت دارویی شما باعث خس‌خس سینه یا سرفه شود، پزشک ممکن است یک داروی گشادکننده برونش را توصیه کند. این دارو به باز شدن راه های هوایی و تسهیل تنفس کمک می کند. برونکودیلاتورها به شکل مایع و پودر برای استفاده در دستگاه تنفسی یا نبولایزر وجود دارند.

شما سیستم ایمنی بدن می تواند در طول زمان تغییر کند. این امکان وجود دارد که آلرژی شما ضعیف شود، از بین برود یا بدتر شود. بنابراین، همیشه مهم است که دستورالعمل های پزشک خود را در مورد نحوه مدیریت یک دارو دنبال کنید. اگر به شما می گویند از مصرف دارو یا داروهای مشابه اجتناب کنید، حتما این کار را انجام دهید.

اگر علائم حساسیت دارویی یا عوارض جانبی جدی از دارویی که مصرف می کنید، فوراً با پزشک خود صحبت کنید.

اگر می دانید که به هر دارویی حساسیت دارید، مراحل زیر را انجام دهید:

• حتماً به همه ارائه دهندگان پزشکی خود بگویید. این شامل دندانپزشک شما و هر ارائه دهنده مراقبت دیگری است که ممکن است دارو تجویز کند.
• به همراه داشتن یک کارت یا پوشیدن دستبند یا گردنبندی که نشان دهنده حساسیت دارویی شما باشد، فکر کنید. در مواقع اضطراری، این اطلاعات می‌تواند جان شما را نجات دهد.

هر سوالی در مورد آلرژی خود دارید از پزشک خود بپرسید. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• وقتی این دارو را مصرف می‌کنم باید به دنبال چه نوع واکنش آلرژیک باشم؟
• آیا داروهای دیگری نیز وجود دارند که به دلیل آلرژی‌ام باید از آنها اجتناب کنم؟
• در صورت بروز واکنش آلرژیک، آیا باید دارویی در دسترس داشته باشم؟