شکاف هایی را که نمی تواند با آنها روبرو شود مدیریت می کند.

انسان شکاف هایی را که نمی تواند با آنها روبرو شود مدیریت می کند. هیچ کس نمی تواند زندگی ای را که نشناخته و نشناخته است قضاوت کند…

بهشت معمولاً پذیرای فردی است که در بدو تولد وارد دنیا می شود. تمام نیازهای آنها تا حد امکان برآورده می شود. در اطراف او افرادی هستند که او را بی قید و شرط دوست دارند و آماده اند تا هر آنچه را که او می خواهد/مطمئن است برآورده کنند. انسان در بهشت ​​خود متولد می شود.

کودک از این کار لذت می برد، خواستار توجه است و می خواهد. از طرفی برای اینکه بتواند با پیچیدگیها کنار بیاید به مادر خود ( ذخیرهicدر بهشت).ı)می‌خواهد نزدیک‌تر باشد. (مارگارت مالر)

با این حال، سالها از دست دادن و محو شدن بهشت ​​ما را به همراه دارند. بهترین چیزی که به محض رسیدن به Dnya ثروتمان داشتیم، اولین و بزرگترین توانایی ماy ük ضرربه وجود می آید. دنیایی که تا دیروز حول ما می چرخید جای خود را به مسائلی می دهد که باید با آن دست و پنجه نرم کنیم. مشاهده تکان دهنده لاکان در مورد تأثیر این وضعیت بر زندگی ما به شرح زیر است:

“زندگینامبا مادرız paradise, büyüdügmüبرای همیشه از دست می دهیم. مصیبت انسان مصیبت این کمبود است >به سوی تکمیل ایننفیل نافیلچآباد.ı“

انسانشخص،کودکسنناماز بهشت از زمانkıh، وقتی می میرد از کار اخراج می شود… وقتی بالغ شد، همه او > mçعباسı، çبه عنوان یک فرزند بارسیدنheaبهشت، برای بازگشت دوباره نزد پادشاه می تواند. دوست داشتن، دوست داشته شدن، اعتماد، آرامش، گرما /b>k اساسی ترین سؤالما هستند.   

با وجود اینکه ما بالغ هستیم، تعقیب بهشتی که می شناسیم و در آن احساس امنیت می کنیم، مانند یک کودک، ما را به اشتباه می کشاند. ما می توانیم اشتباهاتی مرتکب شویم که به راحتی سال های ما را برای افرادی که فکر می کنیم وعده بهشت ​​را به ما می دهند تلف می کند.

به عنوان مثال، کسی که از دوران کودکی به دنبال آن آرامش شیرین است (حتی اگر از آن آگاه نباشد) ممکن است نتواند به رابطه ای که در آن مشکلات عمیقی دارد پایان دهد (علی رغم تجربه غم و اندوه فراوان) . یا کسی که در سال‌های اولیه‌اش باخت را تجربه کرده، در روابط بزرگسالی‌اش تهدید به ضرر می‌شود. ممکن است به دنبال افرادی که این کار را به‌گونه‌ای انجام می‌دهند که او درک نمی‌کند، بدود. ما در جستجویبهشتنورروی ما هستیم >rlü  sıkııسنهانام >mız می توانند آن را در بازی، میانın.

عنصری که پس ازبهشت گمشده مردم را فریب می دهد. این است که آنها ممکن است اغلب در روابط نزدیک خود تجربه کنند. کسی که کمبود مادر/پدر را در بهشت ​​کودک تجربه می کند در بزرگسالی این نقش را بر عهده می گیرد و به عزیزش پدر می دهد او می خواستn یا مادرشبرای رفتار با اواو ممکن است مانندهاi رفتار کند. این سردرگمی نقش می تواند رابطه بین دو بزرگسال از زن و مرد را به چیزی مانند “پدر و دختر یا مادر و فرزند” سوق دهد. از سوی دیگر، فریبکار بزرگی در برابر فرد بالغی ظاهر می شود که به دنبال بهشت ​​خود می گردد، کمبود او را احساس می کند و می خواهد به نحوی به این رضایت دست یابد. پایان بازارsسویه…

سالن های پر زرق و برق، مکان ها، جواهرات درخشان مردم را به رویاهای زودگذر می کشاند. در حالی که احساس می‌کنید مانند یک شاهزاده یا شاهزاده خانم بر روی سکوهای خیالی نظام سرمایه‌داری هستید، ممکن است کسی باشد که تلاش می‌کند شکاف غم انگیزی را که احساس می‌کند پر کند.

شاید شادی در بهشت ​​است که کسانی که شب از جایی به جای دیگر می دوند و به دوستان موقت سر سفره ها معنا می دهند، نتوانند به آن برسند. کسانی که مدام خود را در تصاویر مختلف شادی زیر جادوی مد و برندها تصور می کنند، ممکن است دنبال بهشتشان باشند. این رویاها تا حد امکان توسط بازار تحریک می شوند. مردم را از زمان حال جدا می کند و آنها را به رویاهای کف آلود و چاق سوق می دهد. .

انسان توسط شکاف هایی اداره می شود که نمی تواند با آنها روبرو شود. کسانی که نمی توانند روابط مشکل ساز خود را با وجود دردناک بودن رها کنند، کسانی که خود را به دنیای مادی رها می کنند یا کسانی که آموخته ها را تجربه می کنند. درماندگی، شاید کسانی هستند که سعی می کنند پس از بهشتی که آرزوی آن را دارند، لغزش کنند.p>

و فقط به همین دلیل، هیچ کس نمی تواند زندگی ای را که زندگی نکرده یا نشناخته است قضاوت کند.

سرعت: کابوسی که ما را در اطراف احاطه کرده است!