معرفی سریال نون خ
نام سریال : نون خ
ژانر: طنز اجتماعی
انتشار اولیه: 1398
کارگردان: سعید آقاخانی
تعداد فصل ها: 5
تعداد قسمت ها: 90
بازیگران: علی صادقی، حمیدرضا آذرنگ، هومن حاجی‌عبداللهی، سیاوش مفیدی، فریده سپاه‌منصور، نعیمه نظام‌دوست ، سیروس میمنت، نسرین مرادی،هدیه بازوند،ندا قاسمی،صبا ایزدپناه،شیدا یوسفی و وحید قاضی زاهد
خلاصه سریال
این سریال با درون مایه اجتماعی اما نگاهی طنز، داستان خانواده‌ای است که پدر آن‌ها دچار مشکلات مالی شده است. این مجموعه درباره مشکلات اقتصادی روز جامعه است.
همچنین نون. خ. بهانه‌ای است برای نشان دادن فرهنگ و آداب و رسوم بخشی از شهر‌های کشورمان؛ از این رو بخشی از قصه در استان کردستان با لباس و لهجه کردی می‌گذرد و دارای لوکیشن‌های متعدد است.
سعید آقاخانی در نقش نورالدین خانزاده
سعید آقاخانی، بازیگر، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان ایرانی، در ۴ اسفند ۱۳۵۰ در بیجار کردستان متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشته تئاتر از دانشگاه تهران است و فعالیت هنری خود را با بازی در مجموعه طنز «پرواز ۵۷» به کارگردانی مهران مدیری در سال ۱۳۷۲ آغاز کرد.
اگرچه آقاخانی پیش از سریال «نون.خ» نیز با بازی در مجموعه‌های طنزی مانند «ساعت خوش» و «متهم گریخت» به‌عنوان چهره‌ای شناخته‌شده در دنیای طنز معرفی شد؛ اما این سریال نقطه عطفی در کارنامه هنری او بود.
نقش‌آفرینی او در نقش نورالدین خانزاده در سریال «نون.خ»، با ظرافتی خاص، طنز را با موقعیت‌های اجتماعی و خانوادگی درآمیخت و به‌واسطه شخصیت دوست‌داشتنی و دیالوگ‌های طنز خود، به دل مخاطبان راه پیدا کرد.
چرا «نون خ» آن‌قدر خوب است؟
شخصیت‌پردازی‌ها در «نون خ» دقیق و ریزبینانه است. معلوم است امیر وفایی فیلم‌نامه‌ی پر و پیمانی ارائه داده و دنبال خلق شخصیت‌های جدید و در عین حال دوست‌داشتنی بوده است. از هنرمند و عاشق دل‌خسته و نانوا و معلم و بنا و هوادارِ محیط زیست گرفته تا معتاد و دزد و… در «نون خ» پیدا می‌شود. تنها کاراکتری که در «نون خ» وجود ندارد شخصیت منفی و سیاه است. حتی سلطانی یا خلیل خانزاده با آن همه خودخواهی‌ها و نقشه‌های‌شان برای کلاه گذاشتن سر مردم شخصیت منفوری نیستند و چه بسا در سکانس‌هایی مخاطب با آن‌ها همراه هم می‌شود. از طرفی «نون خ» یک تابلوی مصنوعی از زندگی ارائه نمی‌دهد، بلکه سعی دارد در عین طرح مسائل و مشکلات و بدبختی‌ها -که مانند زندگی عادی و معمولی کم هم نیستند- در آن‌ها غرق نشود و دست و پای بیهوده نزند، بلکه آن‌ها را بپذیرد و برای حل آن‌ها قدمی بردارد.
منبع: انتخاب
