چرا در طول میگرن پوک می کنید (یا می خواهید پوک کنید).

بسیاری از مردم قبل یا در حین حمله میگرن حالت تهوع را تجربه می کنند.

در یک مطالعه 2019 شامل 6045 نفر با میگرن، حدود 65٪ گزارش کردند که تهوع، حساسیت به نور و حساسیت صدا را در طول دوره‌های میگرن تجربه کرده‌اند. حدود 28 درصد گفتند که تهوع آزاردهنده ترین علامت میگرن است.

بنیاد آمریکایی میگرن می گوید تهوع ممکن است در طول دو مرحله حمله رخ دهد: prodrome و سردرد پرودروم دوره قبل از سردرد میگرنی است که می تواند از چند ساعت تا چند روز طول بکشد. مرحله سردرد می تواند از 4 تا 72 ساعت طول بکشد. برخی از افراد هاله ای را بین مرحله پیشروی و سردرد تجربه می کنند.

برخی افراد ممکن است در تمام مراحل یک دوره میگرن دچار حالت تهوع شوند. یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که 51% از 861 حمله میگرنی مورد مطالعه شامل حالت تهوع به عنوان بخشی از فاز هاله بود.

محققان نمی دانند چه چیزی باعث میگرن یا حالت تهوع مرتبط با میگرن می شود.

یک ایده، که در یک بررسی تحقیق ۲۰۱۸، این است که محرک های میگرن، مانند استرس، مسیرهای سیستم عصبی مرکزی (CNS) را فعال می کنند.

CNS عملکردهای خودمختار (غیر ارادی) بدن مانند ضربان قلب و هضم را کنترل می کند. تهوع و استفراغ نشان دهنده تغییر در عملکرد سیستم خودمختار است.

بعضی از افراد مبتلا به میگرن مبتلا به گاستروپارزی هستند، وضعیتی که در آن تخلیه محتویات معده به تاخیر می افتد. تهوع و استفراغ از علائم رایج گاستروپارزیس هستند.

شما می توانید با هر نوع تهوع دچار شوید. از میگرن

طبقه بندی بین المللی اختلالات سردرد (ICHD-3) شامل حالت تهوع به عنوان بخشی از معیارهای تشخیصی میگرن بدون اورا می شود. این حالت تهوع را در معیارهای میگرن همراه با اورا شامل نمی‌شود.

طبق ICHD-3، فردی برای دریافت میگرن بدون تشخیص اورا باید تهوع و استفراغ یا حساسیت به نور و صدا در طول سردرد داشته باشد.

با این وجود، بسیاری از افرادی که هاله را تجربه می کنند ممکن است در طول برخی یا همه حملات حالت تهوع داشته باشند.

اگر در طول مدت حالت تهوع داشتید حمله میگرن، شما می توانید اقداماتی را برای احساس بهتر انجام دهید. می توانید داروهای تجویزی را از پزشک خود دریافت کنید یا از درمان های جایگزین یا خانگی استفاده کنید.

ضد استفراغ

ضد استفراغ ها داروهایی برای درمان تهوع و استفراغ هستند. ممکن است پزشک یک داروی ضد استفراغ و داروی دیگری را برای شما در طول حمله میگرن تجویز کند.

آکادمی پزشکان خانواده آمریکا پنج داروی ضد استفراغ را فهرست می کند که ممکن است به عنوان درمان تهوع مرتبط با حاد مناسب باشند. میگرن:

این داروها در فرمول‌های مختلفی مانند اسپری بینی، قرص زیرزبانی یا مایع موجود هستند که ممکن است به شما کمک کند در طول دوره‌های تهوع و استفراغ آنها را کاهش دهید.

طب فشاری

طب فشاری یک تکنیک است شامل یک حرفه ای است که به نقاط خاصی از بدن فشار وارد می کند. برخلاف طب سوزنی، طب فشاری از سوزن استفاده نمی کند. طب فشاری ممکن است به تهوع مرتبط با میگرن کمک کند.

زنجبیل

زنجبیل یک درمان رایج برای تهوع است. همچنین شواهدی وجود دارد که به حالت تهوع مرتبط با میگرن کمک می کند و ممکن است به سایر علائم میگرن کمک کند.

A بررسی کوچک 2020 که شامل سه مطالعه بود نشان داد که زنجبیل به افراد مبتلا به میگرن برای کاهش درد در 2 مورد کمک می کند. ساعت ها. گروه های مطالعه ای که زنجبیل مصرف کردند نسبت به گروه های کنترل استفراغ و حالت تهوع کمتری داشتند.

رایحه درمانی

رایحه درمانی یک درمان جایگزین است که از رایحه های عصاره های گیاهی برای افزایش تندرستی استفاده می کند. شواهدی وجود دارد که اسانس نعناع فلفلی ممکن است به درمان حالت تهوع کمک کند.

A مطالعه کوچک سال 2020 شامل 80 نفر که شیمی درمانی برای سرطان دریافت می کردند، نشان داد روغن نعناع ممکن است به کاهش تهوع و استفراغ کمک کند.

36 نفر از 80 نفر، یک قطره روغن نعناع فلفلی را سه بار در روز به مدت 5 روز علاوه بر مصرف داروهای ضد استفراغ روی لب های بالایی خود قرار دادند. آنها تهوع و استفراغ کمتری را نسبت به کسانی که داروهای ضد استفراغ را به تنهایی مصرف کردند تجربه کردند.

شما ممکن است بتوانید با انجام اقداماتی برای کاهش تهوع ناشی از میگرن از تهوع جلوگیری کنید. فراوانی حملات میگرن.

• تغییرات سبک زندگی: این تغییرات می تواند شامل دنبال کردن SEEDS یادگاری، خواب با کیفیت، خوردن وعده های غذایی متعادل در فواصل منظم، ورزش منظم، داشتن دفترچه خاطرات سردرد، و مدیریت استرس، که همگی ممکن است به پیشگیری یا کاهش میگرن کمک کنند. حملات.
• جلوگیری از محرک ها: پس از ردیابی حملات میگرنی، ممکن است تصویر بهتری از محرک های خود دریافت کنید. اجتناب از آنها می تواند به پیشگیری یا کاهش میگرن کمک کند.
• داروها: درمان های پیشگیرانه میگرن در دسترس با نسخه شامل بتا بلوکرها، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج، مسدودکننده‌های کانال کلسیم و آنتاگونیست‌های پپتیدی مرتبط با ژن کلسی‌تونین.
• درمان‌های جایگزین: تمرین‌هایی مانند یوگا، تمرین آرامش‌بخشی، بیوفیدبک و درمان شناختی رفتاری ممکن است به کاهش تعداد حملات یا پیشگیری از آنها کمک کند.

اگر تهوع در اواخر حملات میگرنی رخ داد، ممکن است بخواهید داروهای درمان حاد را در اوایل حمله مصرف کنید تا دارو را استفراغ نکنید.

تهوع در حملات میگرنی رایج است. این می تواند در هر مرحله از حمله میگرن رخ دهد. داروهای تجویزی ضد استفراغ، زنجبیل، روغن نعناع و طب فشاری ممکن است به درمان حالت تهوع در طول دوره میگرن کمک کنند. درمان پیشگیرانه شامل تغییر شیوه زندگی، تجویز داروها و اجتناب از محرک ها است.