خنده کنسروی چیست؟

خنده کنسروی که تراک خنده نیز نامیده می شود، یک آهنگ صوتی است که به کمدی های تلویزیونی اضافه شده است. . در قسمت‌هایی از نمایش زمانی که انتظار می‌رود مخاطب بخندد استفاده می‌شود، و ممکن است جوک‌ها یا لحظات کمدی بی‌پرده را علامت‌گذاری کند. همه کمدی های تلویزیونی که در آنها خنده پس از شوخی شنیده می شود، از خنده های آماده استفاده نمی کنند. برخی از نمایش‌ها قسمت‌هایی را در مقابل تماشاگران زنده ضبط می‌کنند.

اولین استفاده از خنده کنسرو شده در مجموعه تلویزیونی دهه 1950، نمایش هنک مک کیون بود. خنده از جعبه ای که چارلی داگلاس اختراع کرده بود سرچشمه می گرفت. دستگاه صدای او Laff Box نام داشت و خنده‌های مختلفی را ارائه می‌کرد، از قهقهه گرفته تا قهقهه و خنده‌ای که باعث اشک می‌شد. انواع خنده را می توان به طور جداگانه پخش کرد، بسیار شبیه به نواختن یک صفحه کلید نمونه.

آهنگ خنده امروزی پیچیده تر است زیرا فناوری صدا بسیار پیشرفت کرده است. می‌توان آن را تقریباً در هر قسمت از یک قسمت قرار داد، و نمونه‌های خنده‌ها می‌توانند به طور چشمگیری تغییر کنند. خنده های اولیه اغلب پس از مدتی شروع به یکسان می کردند. برای مثال، تشخیص خنده های یکسان در نمایش هایی مانند Brady Bunch بسیار آسان است.

اگرچه خنده ی ساده اغلب در کمدی های کمدی 30 دقیقه ای استفاده می شد، گاهی اوقات در نمایش های یک ساعته نیز استفاده می شد. یکی از استفاده های غیرمعمول آن برای سریال هشت کافی است بود که اغلب کمیک نبود. غالباً، سریال‌های یک ساعته مانند قایق عشق با خنده‌های بی‌سابقه پر می‌شد که ممکن است همراه با مطالب کمدی خود به خنده کمک کرده باشد.

ایده پشت آهنگ خنده این است که خنده یک مخاطب خانگی را تحریک می کند. خندیدن می تواند به طرز لذت بخشی مسری باشد. با این حال، برخی چشم‌انداز خنده‌های ساختگی را تا حدودی آزاردهنده می‌دانند، زیرا به طور ناخودآگاه تلاش می‌کند تا برای خطوط کمیکی که ممکن است نسبتاً بی‌ارزش باشند، خنده‌ها را جلب کند.

برخی از برنامه‌های تلویزیونی طنز اخیر از خنده‌های بی‌نظیر دور شده‌اند. برای مثال، هر دو نسخه بریتانیایی و آمریکایی The Office از آن استفاده نکردند. برخی ادعا می‌کنند که از این نمایش‌ها بیشتر لذت می‌برند، زیرا به بیننده فرصت می‌دهند آزادانه بخندند، بدون اینکه تحت تأثیر مخاطبان خیالی قرار بگیرند.

همه برنامه‌هایی که جلوی تماشاگران ضبط می‌شوند به طور کامل از خنده تماشاگران استفاده نمی‌کنند. اگر به نظر می‌رسد شوخی پاسخ کافی را برانگیزد، تراک‌های خنده ممکن است اضافه شود. این معمولا به عنوان “شیرین کردن” مسیر خنده نامیده می شود.