مدیریت زمان موثر چیست؟ چگونه انجامش بدهیم؟

آیا شما از کسانی هستید که نمی توانند از زمان خود به نحو احسن استفاده کنند و می گویند که وقت ندارند؟ نمی توانید حتی 1 ساعت برای خودتان وقت بگذارید؟ آیا کارهایی که برنامه ریزی کرده اید در زمانی که تعیین کرده اید به پایان نرسیده اند؟ آیا همه اسناد روی هم هستند و میز شما به هم ریخته است؟ سپس به مدیریت زمان نیز نیاز دارید.

زمان مفهومی است که توسط ما انسانها ایجاد شده است. واقعا گذشته، آینده و حال وجود ندارد. ما این را ایجاد می کنیم، آن را طوری انجام می دهیم که گویی در ذهن ما وجود دارد. ما مناطق زمانی مشترک را تعیین می کنیم و بر اساس آن عمل می کنیم. حتی هنگام صحبت کردن، زبان باید زمان داشته باشد. زیرا ما باید تعیین کنیم که چه زمانی اتفاقی خواهد افتاد.

در غیر این صورت، چگونه می توانیم هر چیزی را زندگی کنیم یا سازماندهی کنیم؟ ما نمی توانیم. بنابراین زمان قطعا بخشی از زندگی ما باقی خواهد ماند. بنابراین، آیا می توانیم از این پدیده انتزاعی به نحو احسن استفاده کنیم؟ 168 ساعت در هفته وجود دارد. آیا می‌توانیم این ساعت‌ها را طوری تنظیم کنیم که از هر نظر نیازهایمان را برآورده کنیم؟ پاسخ به این سوال برای بسیاری از مردم یک نه بزرگ است!

مدیریت زمان از ابتدای پیدایش بشر حضور خود را در ذهن مردم حفظ کرده است. نام‌های مختلفی داشت، اما هیچ‌گاه به اندازه امروز مفصل نبود. مدیریت زندگی، برنامه ریزی شغلی، تعیین هدف و غیره با ورود مفاهیم به زندگی ما، دیدگاه ما نسبت به زمان تغییر کرد. ما شروع به درک اهمیت مدیریت زمان کردیم. اگر قرار است در زندگی خود تغییراتی ایجاد کنیم، باید برای انجام آن زمان بگذاریم. اگر ما در مورد این تغییرات جدی باشیم، خود را در تلاش برای روشن کردن زمان خواهیم دید. پس چگونه می توانیم زمان را روشن کنیم؟ اول از همه، لازم است که اهمیت زمان را درک کنید.

زمان چقدر مهم است؟ آیا قیمتی دارد؟

طبق ضرب المثلی که زمان پول است، به نظر می رسد زمان برابر با پول است، اما اینطور نیست. زمان یک مفهوم نسبی است. ممکن است از فردی به فرد دیگر، اما همچنین از مکان به مکان و موقعیت متفاوت باشد. زمان را نمی توان جمع کرد، اما می توان آن را ذخیره کرد. من می خواهم مقاله ای را که در حین تحقیق در مورد اهمیت زمان به آن برخورد کردم با شما به اشتراک بگذارم:

• مقدار یک سال؛ از دانش آموزی بپرسید که امتحان نهایی را قبول نکرده است.
• مقدار یک ماه؛ از مادری که زود زایمان کرده بپرسید.
• ارزش یک هفته؛ از سردبیر یک هفته نامه بپرسید.
• مقدار یک ساعت؛ از عاشقانی که منتظر ملاقات هستند بپرسید.
• مقدار یک دقیقه؛ از کسی بپرسید که قطار، اتوبوس یا هواپیما را از دست داده است.
• مقدار یک ثانیه؛ از کسی که از تصادف جان سالم به در برده بپرسید.

وقتی در اینترنت جستجو می‌کنید، می‌توانید تصاویر افرادی را پیدا کنید که جانشان در 1 ثانیه نجات داده شده است. باید به این فکر کرد که آیا زمان می تواند قیمتی داشته باشد در حالی که حتی یک ثانیه آنقدر ارزشمند است.

یک فرد معمولی وقت خود را چگونه می گذراند؟

ما بیان کردیم که یک هفته 168 ساعت است. یک روز 24 ساعت است. بیایید بررسی کنیم که یک فرد متوسط ​​این 24 ساعت را چگونه می گذراند:

• به طور متوسط ​​8 ساعت در روز را صرف خواب می کنیم،
• آرایش، اصلاح، تمیز کردن و غیره حدود 1 ساعت برای کار وقت می گذاریم،
• ما 3 ساعت در روز را صرف صبحانه، ناهار، شام و میان وعده های کوچک می کنیم،
• حدود 2 ساعت در روز را به مسافرت می گذرانیم، به خصوص در کلان شهرها.
• سیستم کاری 9 صبح تا 6 بعد از ظهر در ترکیه رایج است. این باعث می شود 9 ساعت در روز وقت بگذرانید،

درمجموع، فعالیت‌های معمول یک روز 23 ساعت طول می‌کشد. 1 ساعت فرصت داریم برای خودمان وقت بگذاریم. اما پرداخت قبوض، صف های بانکی، بیمارستان، شرایط آب و هوایی، جابجایی از دست رفته، کار نابهنگام، تماس های تلفنی غیر ضروری و… هنگامی که هزینه های زمانی وارد عمل می شود، 1 ساعت موجود تلف می شود. در این صورت، این سوال به ذهن خطور می کند که چگونه می توانیم برای مدیریت زمان دنبال کنیم.

به نظر می رسد 1 ساعت صبح زود بیدار شدن، شب 1 ساعت دیر به رختخواب رفتن، خرید تنقلات کوچک و خوردن آنها در جاده باعث صرفه جویی در زمان می شود، اما اینها عواملی هستند که کیفیت زندگی را کاهش می دهند.

استفاده بهینه از زمان

اگرچه برنامه ریزی زمانی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، اما قطعا باید به صورت مکتوب انجام شود. طبق تحقیقات، برنامه های نوشته شده هم انگیزه دهنده هستند و هم راه حلی دائمی برای به خاطر سپردن. هنگام مدیریت زمان باید به موارد خاصی توجه کرد.

هدف: دقیقاً قرار است چه کاری انجام شود؟ هدف ما در دوره های روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه چگونه شکل می گیرد؟ بنابراین لازم است اهداف از قبل مشخص شود.

برنامه‌های سالانه: از آنجایی که روزها به هفته‌ها، هفته‌ها به ماه‌ها و ماه‌ها به سال‌ها تبدیل می‌شوند، لازم است کارهای مهمی که باید در یک سال انجام شود، مشخص شود.

برنامه های هفتگی و روزانه: تهیه یک برنامه هفتگی به ما کمک می کند تا روزها را واضح تر سازماندهی کنیم. برنامه های روزانه به شما این امکان را می دهد که از ساعات کاری خود به نحو احسن استفاده کنید. از آنجایی که همه برنامه ها با نوشتن انجام می شود، خطر فراموشی آنها از بین می رود. این در واقع از افشای کار انباشته شده برای ما برای بعداً جلوگیری می کند.

اولویت ها: اگر برنامه/برنامه ای مانند ساعتی، روزانه، هفتگی، ماهانه یا سالانه می سازیم، باید اولویت ها را در آن مشخص کنیم. آیا تمیز کردن ماشین اول است یا تعمیر آن؟ آیا تمیز کردن یا تماشای تلویزیون حرف اول را می زند؟ ملاقات؟ مکاتبه؟ و غیره
خون آشام های زمان:این یکی از مهم ترین نکاتی است که باید به آن توجه کرد. زیرا هم بر انگیزه تأثیر می گذارد و هم از زمان محدودی که در اختیار داریم، مانند یک خون آشام سوء استفاده می کند. این مشکل باید با جزئیات مورد بررسی قرار گیرد.

خون آشام های تلف کننده زمان چیست؟

Her مهم نیست که چقدر به یک برنامه پایبند باشیم، ممکن است عواملی از این امر جلوگیری کنند.

تماس های تلفنی:  ما باید در طول روز تماس های تلفنی داشته باشیم، هم برای کارمان و هم برای مسائل خصوصی. با این حال، تماس‌های تلفنی که صرفاً با هدف شایعه‌پراکنی و صحبت‌های بیهوده انجام می‌شوند، غیر از آنچه لازم است، هم به زمان و هم به بودجه آسیب می‌رسانند. از سوی دیگر، تقریباً همه اکنون یک گوشی هوشمند دارند. به این ترتیب، رسانه های اجتماعی و اینترنت به اندازه تلفن همراه ما به ما نزدیک هستند. بعداً در مورد مزایای فناوری در مدیریت زمان صحبت خواهم کرد، اما مناسب است که در این عنوان به معایب آن بپردازیم.

فیس بوک، توییتر، یوتیوب، اینستاگرام و غیره در طول روز. چقدر برای رسانه ها وقت می گذارید؟ آیا اولین کاری که در طول وقفه های 10 دقیقه ای انجام می دهید این است که تلفن همراه خود را بگیرید؟ در این مدتی که ما اجتماعی بودن را سپری می کنیم، آیا نوشیدن چای با یک دوست و اجتماعی بودن سودمندتر است یا اینکه با نوشتن به صدها نفر از فالوورهایمان و گرفتن لایک، معاشرت کردن مفیدتر است؟ به نظر من، این قسمت شامل خلط مفاهیمی است که از راه های غیرطبیعی و تصنعی به دست آمده و «اجتماعی» نامیده می شود. البته محیط‌های تکنولوژیکی وجود خواهند داشت که درآمد ماهانه شما را تعیین می‌کنند، بستری برای تبلیغات شما ایجاد می‌کنند و باید برای آن‌ها وقت بگذارید. این‌ها خون‌آشام‌های وقت‌گیر محسوب نمی‌شوند.

مهمان‌های غیرمنتظره:  در حالی که مشغول کارهای خانه بودید، شخصی در را زد، همسایه‌تان بی‌حوصله برای گپ زدن آمد. در زمانی که عجله در محل کار شما به اوج خود رسیده بود، یکی از دوستانتان با گفتن “من همین الان توقف کردم” خود را به زور به شما تحمیل کرد. بیا از اینجا بسوز! ما اغلب نمی توانیم برای چنین موقعیت هایی آماده باشیم. برای اینکه توهین نکنیم، اغلب اوقات خود را صرف وقت گذرانی با مهمانان غیرمنتظره می کنیم.

البته، چند عامل وجود دارد که می تواند از این امر جلوگیری کند. باز نکردن در، نه گفتن منشی، بهانه گرفتن از جلسه، کار با سیستم قرار ملاقات و از همه مهمتر، دانستن «نه» گفتن. ما عموماً از به کار بردن این کلمه اجتناب می کنیم تا کسی را ناراحت نکنیم. در حالی که دانش آموزی برای امتحان روز بعد آماده می شود، ممکن است نتواند در برابر درخواست کوچک یکی از دوستانش مقاومت کند. کوچکترین قطع ارتباط می تواند باعث از دست دادن انگیزه و همچنین یک کار مهم شود. به همین دلیل، لازم است با توضیح دادن شرایط برای طرف مقابل به نحوی که آنها متوجه «نه» شوند، موفق شویم.

جلسات و مکاتبات: از آنجایی که به ویژه در بخش رسانه کار می کنم، تاکنون در ده ها جلسه شرکت کرده ام. جلسات مکرر در کانال های رادیویی و تلویزیونی برگزار می شود. باور کنید این جلسات آنقدر مضحک، کسل کننده و وقت تلف کردن است که نمی توانم توضیح دهم. جلسات معمولاً در اتاق های خبر برای بحث در مورد جریان روز برگزار می شود. اگرچه ممکن است تنظیم دستور کار منطقی به نظر برسد، اما دستور کار در ترکیه در عرض 5 دقیقه تغییر می کند. جلسه دستور کار که در صبح برگزار می شود قبل از ظهر معنای خود را از دست می دهد. برای شروع یک جلسه باید منتظر کسانی بود که دیر می کنند. چرندیاتی که همه در ابتدای جلسه مطرح می کنند مانند ترافیک، باران و پیدا نکردن جایی در پارکینگ، وقت را تلف می کند. اگر از قبل برنامه ریزی نشده باشد، جلسات اغلب وقت تلف کردن است.

مکاتبات به خصوص در زندگی تجاری جایگاه بسیار مهمی دارد. ایمیل های شرکتی، اسناد، قراردادها، فایل های پرسنلی، فاکتورها و غیره. باید آنها را سازماندهی کرد و به گروه ها تقسیم کرد. همین امر در مورد مدیر ایمیل نیز صدق می کند. سالم نیست که همه چیز را در صندوق ورودی خود داشته باشید. اینها کارهای تکمیل شده، کارهای در حال انجام، آثار 2014، آثار 2013، پرونده های شخص الف و شخص ب و … می باشد. جداسازی و گروه بندی باعث صرفه جویی در وقت شما می شود. می توانید ارائه دهنده ایمیل خود را برای پاسخ خودکار برنامه ریزی کنید. می‌توانید با پاسخ دادن خودکار به ایمیل‌های خاصی از طرف خود، در زمان صرفه‌جویی کنید.

بی‌سازمانی: نظم بصری نظم ذهنی را فراهم می‌کند. آرامش روانی باعث افزایش انگیزه می شود. دفتر/میز کثیف شما را از انجام کار باز می دارد. چشم و سر شما خسته می شود و اشیا با ایجاد تداعی های مختلف ذهن شما را منحرف می کنند. به هم ریختگی رایانه شما و پیچیدگی فایل ها نیز وضعیت مشابهی را ایجاد می کند. برای این کار حتما کشوها، کابینت ها و کامپیوتر خود را مرتب کنید. در عین حال، دقت بی مورد یکی از عوامل اتلاف وقت است. به عنوان مثال، لازم نیست که میز خود را 5 بار در روز پاک کنید.

بلاتکلیفی و به تعویق انداختن: این دوتایی که یکی از وقت‌گیرترین خون‌آشام‌ها هستند، به عنوان موضوعی غیر از مدیریت زمان ارزش بررسی دارند. بلاتکلیفی ناشی از عدم تعیین اهداف و عدم برنامه ریزی کوتاه مدت است. وقتی یک روز آزاد دارید، “امروز چه کار کنم؟” سوال از بلاتکلیفی و بی برنامگی ناشی می شود. فقط به همین دلیل در آن روز نمایشگاه ها، سمینارها، تئاترها و غیره وجود دارد که می توان در آنها شرکت کرد. از آنجایی که از قبل برای شما تنظیم نشده است، ممکن است حق شرکت در آن را نداشته باشید. از آنجایی که ترتیب اهمیت را تعیین نکرده اید، ممکن است نتوانید تصمیم بگیرید که کدام کار را ابتدا انجام دهید، و در این فرآیند، ممکن است از انجام هر دو صرف نظر کنید. همه اینها به صورت مثبت یا منفی به شما بازخواهد گشت. از طرفی تعلل به دلیل بلاتکلیفی رخ می دهد و به طور جداگانه نیز رخ می دهد. ناتوانی در تصمیم گیری اغلب باعث می شود که موقعیتی را به روز دیگری موکول کنید. از سوی دیگر، مفهوم اهمال کاری شامل دلایل بسیاری است.

=> اضطراب از ناتوانی در شروع، ناتوانی در انجام دادن، ناتوانی در تمام کردن، ناتوانی در تکمیل،
=> ناتوانی در سازماندهی، خسته کننده بودن کار برای انجام ,
=> کمال گرایی. می دانم که به نظر ماده بسیار شگفت انگیزی است. برخی از مردم می خواهند همه چیز عالی باشد. انجام این کار واقعا سخت است. آنها آن را به تعویق می اندازند زیرا می دانند که به هر حال نمی توانند آن را انجام دهند یا می دانند که باید سخت روی آن کار کنند. با این حال، کمال گرایی به کار زیادی نیاز ندارد. فقط انجام آن ممکن است کافی باشد.

عدم تفویض اختیارات و وظایف: آیا یک نفر می تواند تمام کارهای یک کارخانه را انجام دهد؟ اگر از فناوری بهره نبرد نمی تواند این کار را انجام دهد. اگر همه چیز به صورت خودکار باشد، ممکن است یک نفر از پنل مدیریت کل کارخانه را مدیریت کند، این یک وضعیت متفاوت است. هر فردی ظرفیت خاصی دارد. نمی شود چند جا بود و چند کار را همزمان انجام داد. در این صورت واگذاری برخی کارها به دیگران یا کمک گرفتن از فناوری باعث صرفه جویی در زمان می شود. از سوی دیگر، سپردن کار به افراد نامناسب برای تکمیل سریع کار، برعکس منجر به اتلاف وقت بیشتر و حتی ایجاد بحران و هرج و مرج خواهد شد. کار با متخصصانی که کار خود را می دانند، انتخاب مناسبی خواهد بود.

مشکل ارتباطی: چیزی به نام تکرار دستورات در ارتش وجود دارد. فرمانده دستور می دهد، سرباز دستور داده شده را تکرار می کند. این تاییدیه که آیا سرباز موضوع را درست فهمیده یا فرمانده درست توضیح داده است. عدم ارتباط بین افراد یکی از عواملی است که باعث از دست دادن زمان می شود. سوء تفاهم یا اطلاعات نادرست می تواند همه کارها را مختل کند و منجر به ضررهای مادی و زمانی شود. بنابراین روش های ارتباطی مؤثر باید ترجیح داده و تعیین شود. ممکن است کار از طریق ایمیل یا واتس اپ به جای کار با سیستم تابلویی که دائما از خط خارج می شود کارآمدتر باشد. این مقاله ای است که بر اساس افراد، شرکت ها و گروه ها شکل می گیرد.

سلامت و استرس: ممکن است ناگهان دچار بیماری شوید. ممکن است با اپیدمی هایی مانند آنفولانزا مواجه شده باشید و بیمار شده باشید. از طرفی ممکن است به دلیل مشغله کاری تحت استرس باشید. سیگار کشیدن زیاد، الکل، خستگی و غیره. ممکن است به دلایل مختلف بدن خود را فرسوده کنید. همه اینها ممکن است روزی باعث پاره شدن کمربند و بستری شدن شما در بیمارستان شود. بنابراین تا می توانید به نیازهای انسانی و سلامتی خود توجه کنید. مراقب باشید در محیط بیمار مبتلا به آنفولانزا نمانید ممکن است به مدت یک هفته از دراز کشیدن در رختخواب و سرفه و عطسه جلوگیری کند. می تواند از از دست دادن کار و زمان جلوگیری کند.

عجله: افرادی هستند که در محیط کار خود از جایی به جای دیگر عجله دارند و همیشه عجله دارند. کار آنها هرگز تمام نمی شود. آنها همیشه شدید هستند. انگار همه کارها به آنها سپرده شده است. هم شکایت می کنند و هم تلاش می کنند. بیشتر اوقات نه کارشان تمام می شود و نه برای خودشان وقت دارند.

انتظار: همه ما زمان را در جایی برای انتظار تلف می‌کنیم. به خصوص در کلان شهرها، در ترافیک، در حین متروبوس، در بانک، در اماکن رسمی، هنگام غذا، هنگام آسانسور، هنگام توالت و غیره. اگر چیز اضافی وجود دارد که در چنین شرایط انتظاری برای شما مفید است، سعی کنید آن را انجام دهید. مثل این است که ایمیل های خود را در گوشی خود چک کنید. از طرف دیگر، اگر منتظر کسی برای یک جلسه هستید، دقایق و حتی ساعت ها را هدر ندهید. با او تماس بگیرید یا به منشی او اطلاع دهید و از آنها بخواهید در زمان مناسب با شما تماس بگیرند.

فراموشی: ممکن است برای همه ما اتفاق بیفتد. اگر به دلیل یک بیماری مرتبط با سلامت دچار فراموشی می شویم، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشیم. عدم توجه، شدت و غیره اگر به دلایلی دچار فراموشی می شویم، پس باید خود را در یادداشت برداری بهتر کنیم. برنامه های ساده یادداشت برداری مورد استفاده در تلفن های همراه زندگی را بسیار آسان تر می کند. تنظیم زنگ هشدار، ضبط ساعت های بیدار شدن صبحگاهی در تلفن به صورت هفتگی و غیره. روش ها همچنین می توانند فراموشی را از بین ببرند.

نکاتی در مورد مدیریت زمان:

• کارها را به بخش های کوچک تقسیم کنید
• تأخیر نکنید، همین الان این کار را انجام دهید.
• به خودتان یا گروه‌هایی که مدیریت می‌کنید پاداش‌های کوچکی برای انجام کار بدهید.
• ساعت‌هایی را که بیشترین بهره‌وری را انجام می‌دهید تعیین کنید.
• کارهای انجام شده خود را به عنوان اولویت، فوری، غیر مهم، غیر ضروری علامت گذاری کنید.
  می توانید از موارد زیر در این زمینه استفاده کنید.

1. کارهای غیر فوری و غیر مهم
2. کارهای فوری اما غیر مهم
3. کارهای غیر فوری اما مهم
4. موارد ضروری و مهم

• کاری را که شروع کرده اید یکباره کامل کنید، برای وقت اضافه بازی نکنید.
• 10 دقیقه هر 1 ساعت. استراحت کنید.
• ابتدا کارهای دشوار را انجام دهید و کارهای آسان و مورد علاقه را برای آخر ذخیره کنید.
• تکنیک های تندخوانی را بیاموزید.
• استفاده موثر از فناوری را بیاموزید.
• به برنامه های خود پایبند باشید و از یک تقویم استفاده کنید.
• مراقب باشید کارهای مشابه را با هم انجام دهید. فاکتورها، بانک ها، اداره پست، کار باربری و غیره
• یک روز معمولی را با توجه به هزینه های زمانی خود گزارش دهید. مصاحبه های شغلی 2 ساعت و غیره طول کشید
• نوع ادراک خود را تعیین کنید. افراد به سه نوع ادراک می کنند: بینایی، شنوایی و حرکتی. می‌توانید با تست‌های ساده‌ای که در اینترنت پیدا می‌کنید، خود را آزمایش کنید و سرعت یادگیری خود را افزایش دهید.
• شما می توانید بیش از یک کار را همزمان انجام دهید. می‌توانید در راه رفتن به محل کار یا مدرسه، کتاب بخوانید، فیلم/سریال‌ها را با تلفن خود تماشا کنید، به موسیقی گوش دهید یا فایل‌های صوتی یا فیلم‌های آموزشی از پیش ضبط شده را مطالعه کنید.
• جلسات مهم خود را صبح زود برگزار کنید. زیرا فکر کردن به جلسه ای که در عصر خواهید داشت ممکن است شما را مضطرب کند، انگیزه و عملکرد شما را کاهش دهد و باعث از دست دادن زمان شود.
• گذشته را فراموش کنید. آنچه در گذشته انجام می شد اکنون از بین رفته است. عمل متمرکز بر حال و آینده.
• زمان شروع و پایان هر کاری را که انجام می دهید تعیین کنید. سعی کنید با این روند سازگار شوید.
• اغلب یادداشت برداری کنید. یادداشت ها، ایده ها و برنامه های موجود در برنامه یا دفترچه یادداشت شما، ذهن شما را روشن نگه می دارد. این به شما امکان می دهد کمتر فکر کنید و بهره وری بیشتری داشته باشید.
• زمان را در برنامه ریزی هدر ندهید، آن را سریع انجام دهید و بلافاصله اقدام کنید. زیرا ممکن است در حین برنامه ریزی بهانه بیاورید. من نیازی به برنامه ندارم، برنامه ریزی بلد نیستم، بدون برنامه بهتر از پس آن بر می آیم، وقت برنامه ریزی ندارم و غیره.

معمار سنان

معمار سنان 81 مسجد، 51 مسجد، 55 مدرسه، 26 دارالکور، 17 مقبره، 17 صدقه، 3 بیمارستان (بیمارستان)، 5 آبراه، 8 پل، 20 کاروانسرا، 38 قصر، و 4 قصر ساخته است. او 375 اثر از جمله: علاوه بر این، مسجد سلیمیه در ادرنه در فهرست میراث فرهنگی جهانی قرار دارد. فکر می‌کنید کوجا سینان، که در سال 1588 در سن 99 سالگی درگذشت، چگونه این همه کار را انجام داد؟

از خود در برابر این 6 فرد منفی محافظت کنید