همه چیز درباره آرامگاه فردوسی | قسمت های مختلف مجموعه آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی محل دفن شاعر بزرگ ایرانی ابوالقاسم فردوسی می باشد. این شاعر در میان ایرانیان دارای محبوبیت بسیار ویژه ای است زیرا تلاش کرده که زبان فارسی را حفظ کند و قدم های مهمی برای حفظ آن برداشته است. مقبره اخوان ثالث نیز در آرامگاه او قرار دارد. این مجموعه و آرامگاه یک فرصت بسیار عالی برای گذراندن اوقات و تعطیلات شما می باشد.

دیدن این آرامگاه می تواند لحظات شیرین و خاطرات جذابی را برای شما رقم بزند. این آرامگاه یکی از شاعرانه ترین مکان هایی است که می توانید به آن سفر کنید. به شما پیشنهاد می شود اگر به مشهد رفتید حتماً از آرامگاه فردوسی دیدن کنید. در ادامه ما سعی کردیم که در مورد این آرامگاه برای شما مطالب جذابی گردآوری کنیم. برای آشنایی بیشتر با آن ادامه مقاله را همراه ما باشید.

تاریخچه آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی در شهر طوس و نزدیکی مشهد قرار دارد و شاهد فراز و نشیب های بسیاری در طول عمر خود بوده است. فردوسی شیعه بود و در هنگام مرگش به همین دلیل اجازه نمی دادند در هیچ گورستانی او را دفن کنند. به همین دلیل او را در باغ خود دفن کردند.

او در ابتدا هیچ مقبره و آرامگاهی نداشت اما بعدها دوستداران شعر فارسی و طرفداران او بر سر مزارش می رفتند و از باغ او دیدن می کردند. بعدها یکی از سرداران غزنوی برای او یک آرامگاه بسیار باشکوه ساخت این بنا همچنان بر پابرجا بود و در طول ۱۰۰ سال مردم برای دیدن آن می رفتند.

اما بعد از آن چنگیز به این بنا حمله کرد و آن را به یک ویرانه تبدیل کرد. بعد از رنگ جهانی اول از آنجایی که فردوسی دارای طرفداران بسیاری بود برای قدرشناسی از او بنای شایسته ای بر روی قبر او احداث شد. تمامی این بنا با هزینه مردم انج  ام گرفت و مردم برای ساختن آن تلاش های بسیاری کردند. این آرامگاه  یکی از جاذبه های دیدنی مشهور مشهد است. که هر ساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جذب می کنند و شما نیز پیشنهاد می شود اگر به مشهد سفر گردید حتماً از این آرامگاه دیدن فرمایید.

معماری ساخت آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی در باغی که مخصوص به خود ابوالقاسم فردوسی بود در طوس ساخته شد. برای طراحی این آرامگاه ابتدا مسابقه ای برگزار شد و در این مسابقه برترین و جذاب ترین نقشه انتخاب گردید. مردم شروع به ساخت این نقشه کردند. اما کمی بعد از آن اجرای آن متوقف شد و نقشه دیگری برای ساخت آن در دستور کار قرار گرفت.

این نقشه شکلی شبیه اهرام ثلاثه مصر را داشت. چندین بار نیز دستور توقف این نقشه نیز داده شد، اما باز هم از سر گرفته شد. در نهایت سقفی با طرح پلکانی برای آن در نظر گرفتند. بنای آرامگاه حدود ۱۸ متر ارتفاع دارد و مقبره فردوسی در وسط آن قرار گرفته است. از یک سنگ بسیار گران قیمت بر روی قبر او استفاده شده که یک متر بالاتر از کف قرار دارد. ایوانی ۴۰ متری تمام بنا را احاطه کرده است. سقف آرامگاه با کاشی های معرق و مقرنس مزین شده است و جنس مقبره و ایوان از جنس سیمان و آهن می باشد.

تصاویری بسیار زیبا از شاهنامه توسط بهترین نقاشان بر روی دیوار کشیده شده است. بعد از تلاش های پی در پی در جشن هزاره فردوسی در سال ۱۳۱۳ این آرامگاه افتتاح شد. بعد از مدتی ساختمان آرامگاه آسیب های بسیاری بر اثر رطوبت دید که عملیات بازسازی آن برای حفظ ویژگی های ظاهری اش آغاز شد. این عملیات در سال ۱۳۴۷ به پایان رسید.

در این بازسازی بهترین بنا و مقاوم ترین مصالح برای ساخت و بازسازی به کار برده شد. بنای جدیدی که ساخته شد ۲۴ ستون در طبقه اول و ۸ ستون در طبقه دوم داشت. اما همچنان برای تزیین نمای آن از سنگ های بنای قبلی استفاده شد و قسمت های داخلی نیز با سنگ های مرمر تزیین شد. نمای بیرونی آرامگاه شبیه به بنای پیشین بازسازی شد و کاشی های معرق هم طرحی مشابه طرح های دوران هخامنشی دارد.  سنگ مزار فردوسی یکی از سنگین ترین سنگ هایی است که زیبایی و جلوه خاصی را به نمای آن داده است. این سنگ دارای ۴ تن وزن بوده که در سراسر جهان مشهور می باشد.

قسمت های مختلف مجموعه آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی علاوه بر اینکه درون یک باغ بسیار زیبا قرار دارد دارای موزه و کتابخانه نیز می باشد. زمانی که به این آرامگاه وارد می شوید استخری می بینید که بر روی آن تصویر آرامگاه قابل مشاهده است. این مجموعه دارای قسمت های بسیار متفاوتی بوده که در ادامه به طور کامل توضیح داده شده اند.

موزه فردوسی

از جذاب ترین قسمت های آرامگاه فردوسی موزه فردوسی می باشد. این موزه دارای آثار سنگی بوده که از شهر توس آورده شده اند. این آثار سنگی قطعات سفال دوران اسلامی و پیش از اسلام هستند. همچنین شامل سکه های طلا و نقره های دوره اسلامی و تنگ ها و عطردان ها و سایر ظروف قدیمی می باشند.

این ظروف سفالی دارای انواع لعاب دار و بدون لعاب می باشند و همچنین ظروف متفرقه و هدایایی مانند انواع تابلوهای نقاشی در این موزه به چشم می خورد. نقاشی های بسیار زیبایی نیز از چهره فردوسی و داستان های شاهنامه و انواع قالیچه و فرش در این موزه وجود دارند.

تالار

تالار آرامگاه فردوسی از جنس سنگ مرمر می باشد که با کاشی کاری و گچ بری و ستون های بلند و دو سرستون بزرگ در چهارگوشه آن تزیین شده است. در این قسمت تصویری مردی بالدار در بالای بنا نصب شده که ویژگی های تخت جمشید را به تصویر می کشد. محوطه پلکانی آن با سنگ مرمر پوشانده شده و تعداد زیادی از شعرهای فردوسی بر روی تمام دیوارهای آن هک شده است.

نقشینه های سنگی

 بر روی دیوارهای جنوبی و شرقی تالار آرامگاه فردوسی نقش های برجسته ای از شاهنامه وجود دارد. در زیر آن ها توضیحاتی با خط نستعلیق نوشته شده است. این نقاشی ها و نقش ها شامل مواردی چون نمونه های زیر می باشد.

• نبرد زال با شیر
• به کمند گرفتن رخش رستم
• نبرد رستم با اژدها
• پناه گرفتن زال در کنار سیمرغ
• نبرد رستم با دیو سفید
• نبرد رستم با سهراب
• نبرد شاه مازندران
• نبرد رستم با یکی از پیل تنان مازندران
• آوردن رستم تیر دو شاخ را از جنگل
• جنگ رستم و اسفندیار و پیروزی رستم

آرامگاه مهدی اخوان ثالث

در محوطه آرامگاه فردوسی یک هنرمند و شاعر دیگر نیز به خاک سپرده شده است. این هنرمند مهدی اخوان ثالث می باشد. در کنار مقبره او نیز تندیسی از نیم تنه او نصب شده است. این شاعر بزرگ در سال ۱۳۶۹ هجری شمسی از دنیا رفته است.

بنای اصلی ساختمان

ساختمان آرامگاه فردوسی حدود ۱۴۳ متر مربع مساحت دارد. این بنا از هر سمت پلکان منتهی می شود. ساختمان بنا حالتی مکعبی شکل دارد. ارتفاع این بنا حدود ۱۸ متر می باشد و در سمت غربی آن دری قرار دارد که قبل از بازسازی از این مسیر به داخل آرامگاه وارد می شدند.

در قسمت شرقی آن نیز یک دریچه قرار دارد که بعد از بازسازی و انتقال مدفن به داخل آرامگاه فردوسی بسته شده است. از هر چهار طرف بنا الواح مرمری با ابعاد یک و نیم در چهار متر وجود دارند که شعرهای شاهنامه که شامل ۱۲ بیت می باشد بر روی آن تراشیده شده اند.

کتابخانه فردوسی

کتابخانه فردوسی  در ضلع شرقی آرامگاه فردوسی واقع شده و فرش های نفیسی در کف آن قرار دارد. حدود ۹ هزار جلد کتاب در این کتابخانه  جای داده شده است. طبقه بالای این کتابخانه به عنوان سالن مطالعه در نظر گرفته شده و در طبقه پایینی مخزن و بانک کتاب ها قرار دارد.

آرامگاه محمدرضا شجریان

مقبره محمدرضا شجریان نیز در آرامگاه فردوسی قرار دارد. محمدرضا شجریان یکی از استادان موسیقی ایرانی می باشد که در ۱ مهر ۱۳۱۹ هجری شمسی به دنیا آمده و در ۱۷ مهر ۱۳۹۹ هجری شمسی وفات یافته است. پیکر بیجان استاد شجریان در سحرگاه نوزدهم مهرماه ۱۳۹۹ در جوار آرامگاه مهدی اخوان ثالث دفن شده است.

نحوه دسترسی به آرامگاه فردوسی

برای رسیدن به آرامگاه فردوسی شما می توانید از وسایل نقلیه عمومی که در سطح شهر قرار دارند استفاده کنید. برای این کار شما باید به پایانه فردوسی در مشهد بروید در آن جا اتوبوس های خط ۲۰۲ وجود دارند که می توانند شما را در عرض ۴۵ دقیقه به آرامگاه برسانند.

یک روش دیگر برای رفتن به این آرامگاه مترو می باشد. شما می توانید از مترو مشهد برای دسترسی به این آرامگاه استفاده کنید. شما باید در ایستگاه مترو نمایشگاه از مترو پیاده شوید و ادامه مسیر را با اتوبوس های خط ۲۰۲ طی کنید.

 همچنین شما می توانید با خودروی شخصی خود به این سفر بروید. رسیدن به  آرامگاه با استفاده از خودرو شخصی ساده ترین و آسان ترین راه می باشد. برای این کار بهتر از ابتدا از میدان قائم در شمال غربی شهر مشهد به بزرگراه پیامبر اعظم بروید.

سپس در مسیر جاده مشهد قوچان رانندگی کنید تا به بیمارستان طالقانی مشهد برسید. سپس در سمت راست به بلوار شاهنامه وارد شوید. این بلوار را تا انتها بروید و سپس از طریق بلوار بهارستان به نزدیک ترین نقطه آرامگاه یعنی پارکینگ می رسید. ماشینتان را در اینجا پارک کنید و سپس خودتان به آرامگاه بروید.