ناسا و بوئینگ برای کمک به بازگرداندن خدمه به خانه در کشتی بوئینگ اکتشافات بزرگی انجام دادند
این توصیه سرمایه گذاری نیست. نویسنده در هیچ یک از سهام ذکر شده هیچ سمتی ندارد. Wccftech.com یک خط مشی اخلاقی و افشای اطلاعات دارد.
ناسا و بوئینگ با آزمایشهای زمینی خود برای فضاپیمای استارلاینر که در حال حاضر به ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) لنگر انداخته است، پیشرفتهای چشمگیری داشتهاند. استارلاینر در 5 ژوئن پرواز کرد و در حالی که در ابتدا انتظار می رفت کشتی یک هفته در ایستگاه بگذراند، بازگشت آن به دلیل نشت هلیوم و مشکلات پیشرانش به تعویق افتاد. ناسا و بوئینگ به عنوان بخشی از فرآیند خود برای درک دلایل ناهنجاری های رانشگر، آزمایش های زمینی را در White Sands انجام دادند.
نمایندگان آژانس و شرکت، آموختههای کلیدی از آزمایشها را در کنفرانسی در اوایل امروز به اشتراک گذاشتند، که به آنها اطمینان خاطر در تعیین تاریخ راهاندازی برای بازگشت Starliner میدهد.
ناسا تاکید می کند که فضانوردان بوئینگ CFT با Starliner به زمین بازخواهند گشت
استیو استیچ، مدیر خدمه تجاری ناسا، سخنان افتتاحیه خود را با به اشتراک گذاشتن پیشرفت آژانس و بوئینگ با آزمایش های زمینی آنها در وایت سندز آغاز کرد. او توضیح داد که تیمها «پیشران را از طریق نمایهای که در طول پرواز مشاهده کرد، از نظر تکرار شلیکها برای مرحله سربالایی، از جمله روز پهلوگیری که برخی از این پیشرانها از کار افتادند و سپس فاز سراشیبی را تکرار کردند، قرار دادند..” به عنوان بخشی از این فرآیند، ناسا و بوئینگ شلیک رانشگر را برای تقلید از شرایطی که در حین اتصال به ایستگاه فضایی بینالمللی مشاهده کرد، شبیهسازی کردند، که اولین باری که رانشگرها قدرت خود را از دست دادند.
آنها همچنین “پنج نمایه مختلف سراشیبی را اجرا کردند.” آخرین نمایه باعث تنزل پیشرانه شد، که جزئیات کلیدی مشابه تخریبی را که پیشرانان در فضا تجربه کرده اند، از جمله کاهش رانش ارائه می کرد. ناسا اکنون در حال جدا کردن رانشگر روی زمین برای درک دلایل شکست است. اینها شامل تجزیه و تحلیل دریچه های سوخت و اکسید کننده، و همچنین “برآمدگی در مهر و موم تفلون که می تواند جریان” پیشرانه ها را به پیشرانه محدود کند.
استیچ توضیح داد:
نکته کلیدی تجزیه و تحلیل در این فرآیند این است که ببینیم آیا “آن فوک خاص در بقیه پرواز زنده می ماند“. این مسیر اقدام ناسا و بوئینگ را در هنگام تصمیم گیری برای بازگرداندن خدمه Starliner به خانه تعیین می کند. استیچ اضافه کرد: آزمایشهای کنونی نشان میدهد که رانشگر میتواند «میدانید، تا پنج پایه سراشیبی زنده بماند»، با تمرکز ناسا بر این است که اطمینان حاصل شود که مهر و موم در طول بقیه سفر استارلاینر دست نخورده باقی میماند.
ناسا و بوئینگ آزمایشهایی را قبل از CFT روی یک ماژول خدمات ثانویه استارلاینر انجام دادند و مهر و مومهای این ماژول “تخریب شدید ناشی از بخار NTO” را تجربه کردند. NTO (تتروکسید نیتروژن) سوخت پیشرانه ها است و تیم ها نیز برای درک این تاثیر کار می کنند.
برای درک بیشتر تخریب پیشرانههای استارلاینر، ناسا و بوئینگ در آخر هفته پرتاب دیگری را انجام خواهند داد. برخلاف آزمایشهای زمینی، این کار پیشرانهای کشتی را که در حال حاضر به ایستگاه بینالمللی لنگر انداخته، شلیک میکند. استیچ بیان کرد: 27 رانشگر را به استثنای رانشگر با نیروی رانش کم راه اندازی می کند تا اطمینان حاصل شود که “کل سیستم همانطور که ما انتظار داریم عمل می کند، و همانطور که آخرین باری که آن را بررسی کردیم انجام داد.” ناسا در اوایل هفته آینده یک بررسی آژانس را انجام خواهد داد و پس از آن تصمیم خواهد گرفت که چه زمانی خدمه را به خانه بازگرداند.
طبق گفته استیچ، پارامترهای کلیدی که ناسا باید قبل از بازگرداندن خدمه به خانه بداند عبارتند از نشتی هلیوم، پایداری نشت و مدیریت در صورت بدتر شدن، تعیین میزان نشت قابل قبول قبل از حرکت، آزمایش آخر هفته و درک چگونه نتایج آزمایشهای زمینی ممکن است بر همه رانشگرهای Starliner تأثیر بگذارد.
مارک ناپی، مدیر خدمه تجاری بوئینگ، جزئیات کلیدی در مورد نشت پیشرانه و آزمایشات را با ماژول خدمات ثانویه به اشتراک گذاشت. او توضیح داد که تیمها «اطمینان بیشتر» دارند تا به دلیل آزمایشها از ایستگاه خارج شوند. آزمایشهای رانشگر نشان داد که “مقداری تفلون از یک مهر و موم وجود دارد که NTO وارد رانشگر میشود و آن مهر و موم فرسایش یافته است.” به گفته Nappi، این ماده «در یک فیلتر پایین دست قرار گرفته است»، که «ممکن است بخشی از علت تخریب باشد» که خدمه هنگام لنگر انداختن به ایستگاه فضایی بینالمللی با آن مواجه شدند. .