آرتریت واکنشی در مقابل آرتریت سپتیک: درک تفاوت

هر دو آرتریت واکنشی و آرتریت سپتیک با عفونت مرتبط هستند. با این حال، علل خاص و عوامل خطر آنها متفاوت است.

علل و عوامل خطر برای آرتریت واکنشی

آرتریت واکنشی معمولاً پس از عفونت باکتریایی. انواع عفونت‌های مرتبط با آرتریت واکنشی، عفونت‌هایی هستند که سیستم گوارش، دستگاه ادراری یا اندام‌های تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

به نظر می‌رسد علت آرتریت واکنشی، پاسخ خود ایمنی بدنبال عفونت است. در این مدت، سیستم ایمنی شما به اشتباه به بافت‌هایی، از جمله آنهایی که در مفصل هستند، حمله می‌کند. شبیه نشانگرهای باکتریایی است.

مردان 40 ساله و کمتر گروه بیشترین تحت تاثیر آرتریت واکنشی قرار می گیرد. برخی از عوامل خطر اضافی عبارتند از داشتن یک ژن مرتبط با سیستم ایمنی به نام HLA-B27 و داشتن عفونت HIV.

علل و عوامل خطر برای آرتریت سپتیک

آرتریت سپتیک زمانی اتفاق می افتد که عفونت در قسمت دیگری از بدن از طریق جریان خون به بافت مفصلی گسترش می یابد. همچنین می‌تواند از طریق تزریق یا از طریق زخم باز به دلیل جراحت یا جراحی رخ دهد.

عفونت‌هایی که منجر به آرتریت سپتیک می‌شوند معمولاً باکتری. با این حال، آنها همچنین می توانند قارچی یا ویروسی.

برخی از عوامل خطر برای آرتریت سپتیک عبارتند از:

• آسیب، تزریق یا جراحی اخیری که روی مفصل تاثیر گذاشته
• یک مفصل مصنوعی، مانند کلاس زانو یا جایگزینی هیپ (زیرا سخت افزار می تواند به مکانی تبدیل شود که باکتری ها بیشتر مستعد تکثیر و ایجاد عفونت هستند)
• یک سیستم ایمنی ضعیف، مانند عفونت HIV یا داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی
• بعضی از بیماری های دیگر، مانند:

عوامل عفونی رایج آرتریت واکنشی

آرتریت واکنشی و آرتریت سپتیک جنبه های مختلفی برای درمان آنها وجود دارد.

درمان آرتریت واکنشی

هیچ درمانی برای آرتریت واکنشی وجود ندارد. در عوض، درمان با هدف مدیریت علائم است. این معمولاً شامل استفاده از داروهایی برای کاهش درد و تورم است، مانند:

آنتی بیوتیک ها همچنین ممکن است در صورت وجود شواهدی مبنی بر وجود عفونت فعال هنگام مراجعه به پزشک استفاده شوند.

فعالیت بدنی بخش مهمی از درمان آرتریت واکنشی است، زیرا به حفظ یا تقویت عملکرد مفاصل آسیب‌دیده کمک می‌کند. برخی از افراد مبتلا به آرتریت واکنشی ممکن است از تعامل با فیزیوتراپ سود ببرند.

<در اکثر افراد، آرتریت واکنشی در 6 تا 18 ماه، اگرچه برخی افراد به آرتریت مزمن در مفاصل آسیب دیده مبتلا می شوند. همچنین ممکن است علائم آرتریت واکنشی با عفونت مکرر عود کند.

درمان آرتریت سپتیک

آرتریت سپتیک می‌تواند باعث آسیب دائمی مفصل شود و همچنین در برخی موارد می تواند کشنده باشد. به این ترتیب، نیاز به مداخله پزشکی فوری دارد.

آرتریت سپتیک با استفاده از آنتی بیوتیک اگر عفونت باکتریایی باشد، همانطور که اغلب است. می‌توانید اینها را به صورت خوراکی مصرف کنید یا آنها را به صورت داخل وریدی دریافت کنید< /a>.

درمان همچنین شامل تخلیه مفصل آسیب دیده است. این به حذف مایع سینوویال آلوده کمک می کند و می تواند درد را کاهش دهد، تورم و آسیب مفاصل.

فیزیوتراپی ممکن است در طول بهبودی شما استفاده شود. این به بازیابی عملکرد و قدرت مفصل آسیب دیده کمک می کند.

آرتریت واکنشی و آرتریت سپتیک دو نوع آرتریت هستند که به دلیل عفونت اتفاق می‌افتند. این عفونت ها اغلب باکتریایی هستند.

هر دو نوع آرتریت علائم معمول آرتریت مانند درد و تورم مفاصل را دارند. با این حال، آرتریت واکنشی می‌تواند علائمی داشته باشد که بر تاندون‌ها، چشم‌ها و دستگاه ادراری تأثیر بگذارد، در حالی که تب و لرز با آرتریت سپتیک رخ می‌دهد.

اگر علائم آرتریت واکنشی یا آرتریت سپتیک را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. . این امر به ویژه در مورد آرتریت سپتیک که می تواند بسیار جدی شود و برای جلوگیری از عوارض نیاز به درمان فوری دارد، صادق است.