فولاد اورونوف را دستکم گرفت/ تفاوت دو نیمه پرسپولیس خدابنده‌لو بود/ حساب تراکتور از باقی مدعیان جداست، بالاترین کیفیت را در لیگ دارد!

به گزارش خبرورزشی، ساعتی پیش بود که بخش اول برنامه کالبدشکافی هفته سوم لیگ برتر با حضور کارشناس خبرورزشی و مدرس AFC، اردلان آشتیانی تقدیم شما مخاطبان خبرورزشی شد.

بخش دوم این برنامه به بازی تیم های پرسپولیس، تراکتور و همینطور سپاهان اختصاص دارد.

دعوت می کنیم این بخش را ببینید و بخوانید:

از بازی پرسپولیس بگوییم. هفته پیش صحبت از این شد که گاریدو شناخت کاملی ندارد و اورونوف هم کاری از پیش نبرد. این بازی اورونوف همه کار کرد و گل هم زد. به نظرت شناخت گاریدو بهتر شده؟

دو اتفاق در بازی پرسپولیس و فولاد افتاد. اولین اتفاق اضافه شدن میلاد محمدی به ترکیب بود. بازیکنی که بسیار نفوذ کرد و به خوبی با اورونوف لینک شد و کارهای ترکیبی کرد. این برای دفاع راست حریف خیلی سخت بود. دومین اتفاق بعد از دیدن لاین آپ بود که ما را شگفت زده کرد. سوال پیش آمد چرا گاریدو از دو هافبک دفاعی یک شکل استفاده می کند. یعنی حضور سینا اسدبیگی کنار ریگی باعث شد پرسپولیس در انتقال توپ با مشکل مواجه شود. تاثیر شناخت گل محمدی از پرسپولیس را در نیمه اول دیدیم که فولاد چه اندازه خوب بازی کرد. مدام پرس می کرد و اجازه بازیسازی به مدافعان پرسپولیس نمی داد. در حالی که شما اجازه بدهی مدافعان پرسپولیس بازیسازی کنند، قابلیت این را دارند که پاس های عمقی بلند به پشت مدافعان بفرستند. فولادی ها اما پرس کردند و موقعیت به دست آورند.

اما نیمه دوم بازی بود که نشان داد پرسپولیس تغییر کرد، آن هم تنها با حضور محمد خدابنده لو به جای سینا اسدبیگی. یعنی مدل دابل پیوت اینها تغییر کرد. یه هافبک هولدر که جلوی دفاع بازی می کند و یک هافبک باکس تو باکس که به نیمه حریف اضافه می شود. نیمه اول پرسپولیس در زمین حریف کم تعداد بود و یکی دو بازیکن بیشتر در محوطه فولاد حضور نداشتند. وحید امیری که باید به کناره ها کمک می کرد و هافبک های دفاعی هم چندان جلو نمی آمدند. شاید فقط یک وینگر اضافه می شد.

نیمه دوم اما خدابنده لو پشت محوطه حریف اضافه می شد و پرسپولیس توانست از همان ابتدا روی فولاد فشار بیاوری.

مساله دیگر اینکه وقتی اورونوف جلوی شما بازی می کند باید بدانی یک بازیکن سرعتی و تکنیکی مقابلت است. اینجا من مشکل را اورونوف نمی بینم، مشکل را کولیبالی می بینم که اصلا نجاریان را پوشش نمی داد. اگر بازی با تراکتور را ببینیم عارف آقاسی دائما کنار دانیال اسماعیلی فر حضور داشت. از آن سمت هم هافبک دفاعی آنها به سرعت می آمد و با ۳ بازیکن اورونوف را پرس می کردند. در این بازی اورونوف را دستکم گرفتند. با یک بازیکن نمی شود او را کنترل کرد. به راحتی از نیم فضا اضافه شد، بیست و پنج – سی متر را پا به توپ رفت، هیچکس هم نبود که بخواهد مزاحمتی برایش ایجاد کند.

گل دوم هم دیدید، پاس به موقع خدابنده لو پشت خط دفاعی حریف، عیسی آل کثیر را صاحب توپ کرد. فکر می کنم عیسی می خواست شوت بزند اما تجربه بالای وحید امیری به کمک پرسپولیس آمد. پیش بینی کرد و فهمید توپ کدام منطقه ممکن است بیاید، خیلی سریع توپ را قطع کرد و پرسپولیس به گل رسید.

چون چندباری از اصطلاح دابل پیوت استفاده کردیم، یک توضیح درباره آن می دهی؟

دابل پیوت می توان به معنای بازو دانست، مثل لولا. دو هافبک دفاعی که کنار هم قرار می گیرند را دابل پیوت می گویند. یک اصطلاح است، مثل دفاع چپ و راست که اسمش را فولبک گذاشته اند. دفاع چپ و راست هایی که اضافه می شوند به حمله می شوند وینگ بک، دو هافبک دفاعی که در ۴۲۳۱ روی دست هم بازی می کنند می شود دابل پیوت.

برویم سراغ تنها تیم ۹ امتیازی لیگ. سپاهان به اندازه ۹ امتیاز خوب بوده یا قرعه به کمکش آمده است؟

بحث اینکه در لیگ برتر تمام تیم ها واقعا سخت هستند. تلاش می کنند و تمام توان را برای گرفتن امتیاز می گذارند. اما اتفاقی که برای سپاهان افتاده اینکه سپاهان فصول گذشته از لحاظ فوتبال تهاجمی واقعا زبانزد بود به جز نیم فصل دوم فصل گذشته. در این برهه هم راحت گل می خوردند و هم راحت به تیم های انتهای جدولی ۳ امتیاز را می دادند. مدل بازی سپاهان اینطور بود که روی ضدحمله ها غافلگیر می شدند.

از زمانی که بازیکنان جدید به این تیم اضافه شده اند و مورایس در تفکرات تاکتیکی خودش تغییر ایجاد کرده، می بینیم که دیگر ساده گل نمی خورند و دفاع شان به راحتی باز نمی شود. خیلی کم موقعیت به حریف می دهند. شاید حضور حزباوی هم تاثیرگذار بوده است. بازی به بازی سپاهان بهتر می شود. این بازی را که با بازی خیبر مقایسه می کنیم، می بینیم چه اندازه از لحاظ تاکتیکی پیشرفت کرده اند. قابلیت این را دارند سه دفاعه و چهار دفاعه بازی کنند، در شرایط بازی تغییر سیستم بدهند. رضا شکاری هم در این بازی برای آنها بی نظیر کار کرد. یک محمد کریمی هم دارند که اصلا نوسان ندارد و همیشه بالاترین حد فوتبالش را ارائه می دهد. سپاهان اگر همینطور ادامه بدهد مدعی قهرمانی است.

تراکتور هم که کماکان به بازی هجومی خودش ادامه می دهد. البته با این خریدها و این سرمربی چنین انتظاری می رفت از آنها اما بدون حاشیه به کارش ادامه می دهد.

بحث تراکتور جداست. تراکتور هم دفاعی و هم هجومی خوب است. تیم کاملا بالانسی هستند. ساده گل نمی خورند، فوتبال تهاجمی بسیار خوبی ارائه می دهند. ۴۴۲ بازی می کنند و بازیکنان دقیقا می دانند چه می کنند. یک آلوز دارند که عمق دفاع حریف را با پاس های خط شکن باز می کند. امیرحسین حسین زاده آن جلو بی نظیر بازی می کند. در این بازی هم روی ۳ گل تاثیر مستقیم داشت. ایگور به خط هافبک اضافه شده به جای صفا هادی که خیلی فوتبالش از صفا هادی کامل تر است. در بازپس گیری توپ به تیمش کمک می کند و بسیار ساده بازی می کند. حضور بیرانوند همچنین تاثیرگذار بوده است. مهدی ترابی هم که در این سه بازی بی نظیر بازی کرده، از کانال کنار به تو می زند و عمق دفاع حریف را می شکند. می تواند یکی دو خط را پا به توپ حرکت کند و موقعیت ایجاد کند. تراکتور بالاترین کیفیت را در لیگ داشته است.

همچنین ببینید: مشکل رامین رضاییان نبود، اصرار به استفاده از کانال‌های کناری بود/ استقلال پلن B نداشت/ کلی دست و پا زدند بلانکو وارد لیست شود، او را روی نیمکت گذاشتند! +فیلم