5 نکته که قبل از عمل ابلیشن باید بدانید

اگر ابلیشن برای فیبریلاسیون دهلیزی در تقویم شما وجود دارد، اکنون زمان آن نیست که زندگی خود را تغییر دهید. متخصصان پزشکی به شما توصیه می کنند چند هفته قبل از عمل تغییرات اساسی در رژیم غذایی یا سبک زندگی خود ایجاد نکنید. با این حال، برای یادگیری بیشتر در مورد کارهایی که باید از قبل انجام دهید – و آنچه می توانید بعد از آن انتظار داشته باشید، زمان بگذارید.

شما می توانید با انجام این پنج مرحله مطمئن شوید که همه چیز به خوبی پیش می رود.

1. به عوامل خطر خود توجه کنید

هنگامی که شروع به بحث در مورد امکان انجام ابلیشن برای فیبریلاسیون دهلیزی (افیب) کردید ، زمان آن است که عوامل خطر خاصی را که می توانید کنترل کنید، در نظر بگیرید.

اگرچه افرادی که دارای وزن طبیعی یا کم وزن هستند نیز می توانند ضربان قلب نامنظم داشته باشند ، اما اضافه وزن ممکن است خطر ابتلا به فیب را افزایش دهد. نوشیدن الکل نیز می تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد. آپنه انسدادی خواب یکی دیگر از عوامل خطر قابل توجه برای آفیب است.

مدت ها قبل از انجام عمل ابلیشن، ایده خوبی است که وزن اضافی خود را کاهش دهید و مصرف الکل خود را محدود کنید. اگر آپنه خواب برای شما تشخیص داده شده است ، درمان خود را ادامه دهید. اگر توسط ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی توصیه می شود، از دستگاه فشار مثبت مداوم راه هوایی ( CPAP ) برای کمک به عادی سازی تنفس خود در طول خواب استفاده کنید.

میشل مید-سالی، هماهنگ کننده پرستار کلینیک فیبریلاسیون دهلیزی در بیمارستان ویلیام بومونت در رویال اوک، میشیگان، می گوید: “وقتی این روش ها را انجام می دهیم، بهترین نتیجه ممکن را می خواهیم. ” ما می خواهیم مطمئن شویم که بیماران آنچه را که می توانند تغییر می دهند.” اگرچه ممکن است CPAP برای برخی افراد ناخوشایند باشد و تحمل آن سخت باشد، مید-سالی خاطرنشان می کند که مهم است که ببینیم بیماران تلاش می کنند.

2. از انواع خاصی از داروها خودداری کنید

قبل از عمل فرسایش، ممکن است پزشک به شما بگوید که از مصرف هر دارویی که خطر خونریزی شما را افزایش می دهد، مانند آسپرین ، اجتناب کنید . اگر از داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین استفاده می کنید، ممکن است پزشک به شما توصیه کند که چند روز قبل از عمل، مصرف آن را قطع کنید. همانطور که مید-سالی اشاره می کند، این به پزشک و موسسه شما بستگی دارد. ترجیحات هر پزشک متفاوت است. مطمئن شوید که تمام داروهای خود، از جمله ویتامین ها و مکمل ها را در لیست دارویی خود دارید.

اگر از داروی کومادین (وارفارین) استفاده می کنید، پزشک شما همچنین مدت زمان لخته شدن خون شما را بررسی خواهد کرد  . آزمایشی که این را اندازه گیری می کند، آزمایش زمان پروترومبین (PT) نامیده می شود. نتیجه، که در ثانیه ذکر می شود، معمولاً به عنوان یک نسبت نرمال شده بین المللی (INR) گزارش می شود.

اگر رقیق کننده خون مصرف نمی کنید، یک نتیجه طبیعی PT یک INR بین 0.8 و 1.1 است. اگر رقیق کننده خون مصرف می کنید، محدوده INR هدف شما احتمالا بین 2.0 تا 3.0 است.

بر اساس مطالعه ای که در سال 2013 در مجله Circulation: Arrhythmia and Electrophysiology منتشر شد، عوارض مصرف کومادین برای افراد در حین فرسایش زمانی که INR بین 2.0 و 3.0 بود کمتر رایج بود . به همین دلیل، محققان خاطرنشان کردند که سطح INR برای آماده سازی برای فرسایش فیبریلاسیون دهلیزی باید به دقت بررسی شود.

مید سالی می گوید: «بیماران باید سطح INR خود را ثابت نگه دارند. سطوح بیش از حد INR می تواند منجر به لغو عمل قلب شود و سطوحی که خیلی پایین می آیند خطر سکته را افزایش می دهند.

3. تغییرات عمده رژیم غذایی و شیوه زندگی را کنار بگذارید

شروع یک رژیم ورزشی جدید، ننوشیدن الکل، و خوردن بیشتر سبزیجات با برگ های تیره، همگی انتخاب های سالمی هستند. اما مید سالی هشدار می‌دهد که آنچه انجام می‌دهید و می‌خورید می‌تواند بر سطح INR شما تأثیر بگذارد که منجر به یک روش فرسایش شود.

ویتامین K موجود در سبزیجات دارای برگ سبز می تواند تاثیر وارفارین را در پیشگیری از لخته شدن خون کاهش دهد. جذب وارفارین نیز می تواند تحت تأثیر تغییرات در الگوهای ورزشی قرار گیرد.

به جای ایجاد تغییرات شدید قبل از عمل، مصرف الکل را به آرامی کاهش دهید. و پس از ابلیشن، شش هفته قبل از شروع یک رژیم غذایی یا برنامه تمرینی جدید صبر کنید.

همچنین به خاطر داشته باشید که داروهای دیگری که مصرف می کنید می توانند بر داروهای رقیق کننده خون تأثیر بگذارند. کنت النبوگن، دکتر کنت النبوگن، رئیس بخش قلب و عروق در مرکز قلب پالی در مرکز پزشکی دانشگاه مشترک المنافع ویرجینیا در ریچموند، می‌گوید: چیزهای زیادی وجود دارد که با کومادین ارتباط برقرار می‌کند. داروهایی که ممکن است با وارفارین تداخل داشته باشند عبارتند از آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای تشنج، و غیره. او می گوید این در مورد داروهای ضد انعقاد خوراکی جدیدتر مانند پراداکسا (دابیگاتران) ، زارلتو (ریواروکسابان) و الیکویس (اپیکسابان) کمتر صادق است ، زیرا این داروهای جدید به نظارت مکرر، تنظیم دوز یا محدودیت های غذایی مانند وارفارین نیاز ندارند.

4. خطر خونریزی خود را کاهش دهید

دکتر النبوگن می‌گوید: پس از ابلیشن، افراد معمولاً برای حداقل دو ماه رقیق‌کننده خون مصرف می‌کنند. به همین دلیل، استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند آسپرین و ادویل یا موترین (ایبوپروفن)، ممکن است به منظور کاهش خطر خونریزی محدود شود.

اگرچه طول دوره بهبودی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، النبوگن اضافه می کند که بسیاری از افراد در حدود یک هفته احساس می کنند که خودشان هستند. با این حال، برای کاهش خطر خونریزی، او پیشنهاد می‌کند که افرادی که برای فیبریلاسیون دهلیزی ابلیشن انجام داده‌اند، بلافاصله پس از آن از تمرین‌های شدید مخصوصاً پرهیز کنند.

5. به تدریج حرکت کنید

النبوگن می گوید، محدود کردن فعالیت های شدید به این معنا نیست که شما باید بی تحرک باشید. برای کاهش خطر لخته شدن خون، به برنامه روزانه خود ادامه دهید و مرتب پیاده روی کوتاه کنید.

افراد معمولاً می توانند یک هفته پس از انجام ابلیشن به تمرینات ورزشی عادی خود بازگردند. مید-سالی می‌گوید، اما قبل از شروع یک برنامه غذایی سالم جدید یا یک برنامه تمرینی جدید، تا شش هفته پس از عمل قلبی، و پس از اینکه در یک ویزیت بعدی به پزشک مراجعه کردید، صبر کنید.

توجه این مطلب نمی تواند جایگزین نشخه پزشکی شود و رسانه هیچ گونه مسئولیتی در قبال آن ندارد