یک «اسلحه» شمشیربازی از کار افتاد/ «سابر» دیگر «پُز» دادن ندارد!

به گزارش خبرنگار مهر، سال جاری و حداقل ماه های اخیر برای شمشیربازی اسلحه سابر به واسطه حضور در رویدادهای بین المللی مختلف سال شلوغ و پر رفت و آمدی بود. نتایج این اعزام های پرهزینه اما حالِ واقعی ورزشکاران این اسلحه را عیان کرد و اینکه آنها نسبت گذشته و روزهای آقایی در جهان، افت زیادی را پذیرفته اند.

استارت این روزهایِ زار شمشیربازی اسلحه سابر از المپیک توکیو زده شد؛ رویدادی که حضور در آن برای نخستین بار با کسب سهمیه تیمی میسر شد اما خروج از آن با دست خالی و با ثبت تراژدی تلخ همراه شد. «این تیم بوی مدال می دهد» توصیفی بود که اهالی شمشیربازی از شرایط تیم سابر داشتند به خصوص که این تیم با بردهای تاریخی و زمین زدن بزرگان، راه المپیک را و کسب سهمیه تیمی آن را برای خود هموار کرد اما در این رویداد شکست دور از انتظاری را برابر ایتالیا متحمل شد که باعث خروج کامل از مسیر مدال آوری شد.

این خروج اما بعد از المپیک هم تبعات خود را داشت چرا که ملی پوشان اسلحه سابر با حضور تقریبا بی رونق و بی نتیجه در رویدادهای بین المللی به میزبانی مجارستان، گرجستان، کره جنوبی، مصر و اسپانیا نشان دادند که با روزهای قبل از توکیو فاصله زیادی گرفته اند.

در این میان اعزام به جام جهانی الجزایر و نتیجه به دست آمده در آن امیدها را نسبت به برندگی دوباره شمشیر ایران زنده کرد اما نتایجی که بعد از این جام در دیگر میادین به دست آمد نگاه را به سمت نتایج شانسی در الجزایر تغییر داد تا مدال آوری بر اساس توانمندی و شایستگی.

در جام جهانی الجزایر تیم شمشیربازی اسلحه سابر ایران با شکست کانادا، مجارستان و آلمان موفق شد بعد از چهار سال راهی فینال شود. ایران در این مرحله مقابل کره جنوبیِ مدعی شکست خورد و به نایب قهرمانی بسنده کرد اما این نتیجه و مدال نقره به دست آمده از ارزشمندی کار شمشیربازان ایران کم نکرد اگرچه آنها در ادامه پشت این مدال پنهان ماندند!

بعد از الجزایر، تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر ایران در رویدادهای دیگری شرکت داشت اما در هیچ یک نتوانست پاسخگوی حداقل انتظارات باشد طوریکه در جام حهانی لهستان و ایتالیا عنوانی بهتر از دوازدهم و یازدهم به دست نیاورد. در بخش انفرادی این جام ها و همچنین رقابت های فرانسه و تونس هم نتایج به دست آمده اصلا راضی کننده نبود.

در جریان رقابت های فرانسه، فرزاد باهر ارسباران و نیما زاهدی نتوانستند از جدول مقدماتی صعود کنند، محمد رهبری و محمد فتوحی صعود داشتند اما با شکست در اولین دیدار جدول اصلی خیلی زود حذف شدند، علی پاکدامن هم از جدول اصلی دیدارهای خود را آغاز کرد با شکست در نخستین دیدار خیلی زود به کار خود پایان داد.

پاکدامن در مسابقات تونس هم نتیجه اولین دیدار خود در جدول اصلی – بعد از استراحت در مرحله گروهی- را واگذار کرد و از دور مسابقات کنار رفت. محمد رهبری و محمد فتوحی هم اصلا موفق به صعود به جدول اصلی نشدند.

در جام جهانی لهستان فرزاد باهر ارسباران با کسب جایگاه هشتم انفرادی عملکرد خوبی از خود ارائه کرد اما محمد رهبری و محمد فتوحی بعد از صعود از مرحله گروهی نتوانستند پیشروی قابل توجهی در جدول اصلی داشته باشند.علی پاکدامن هم از این مرحله وارد مسابقات شد هم همچنین!

نتایج انفرادی شمشیربازان ایران در جام جهانی ایتالیا هم دلچسبی زیادی نداشت طوریکه محمد رهبری، محمد فتوحی، نیما زاهدی و فرزاد باهر هم در همان روز نخست حذف شدند. علی پاکدامن هم که مستقیم در جدول اصلی به رقابت پرداخت، در اولین بازی خود برابر بازیکن کره جنوبی نتیجه را واگذار کرد، بازیکنی که رنکینگ ۱۴۳ را در اختیار داشت.

در بخش تیمی جام جهانی ایتالیا هم شکست برابر ژاپن نقطه سیاه پررنگی در کارنامه تیم ایران بود. در این جام ملی پوشان ایران بعد از پیروزی برابر بلغارستان، با شکست برابر ژاپن از صعود به مرحله یک چهارم بازماند و اینگونه در مرحله رده بندی، با پیروزی برابر ترکیه و اوکراین و واگذاری نتیجه به آمریکا صاحب جایگاه یازدهم شد.

شکست برابر ژاپن در حالی رقم خورد که تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر ایران در جام جهانی لهستان هم با شکست برابر همین تیم، حضور در مرحله یک چهارم را از دست داد همانطور که امسال در مسابقات قهرمانی آسیا و در مرحله نیمه نهایی هم برابر ژاپن شکست خورد و حضور در فینال قهرمانی آسیا را از دست داد.

به گزارش خبرنگار مهر، نگاه اجمالی به مجموع این نتایج تایید می کند که وضعیت شمشیربازان اسلحه سابر به تدریج در حال تبدیل شدن به یک معضل است در حالیکه تا همین یکی دو سال پیش فدراسیون شمشیربازی عملکرد ضعیف و غیرقابل توجه در دو اسلحه اپه و فلوره را زیر بزرگی کردن شمشیربازان اسلحه سابر پنهان کرده بود اما حالا در این اسلحه هم پسرفت مشهود و محسوسی را شاهد است.

شمشیربازی اسلحه سابر ایران با «شکست طلسم» ورود به المپیک بعد از ۳۷ سال (بازی‌های ۲۰۱۲ لندن)، «افزایش سهمیه های» حضور در المپیک (بازی‌های ۲۰۱۶ ریو) و در ادامه دستیابی به «اولین سهمیه تیمی» (بازی‌های ۲۰۲۰ توکیو) از مرحله رویا برای رویارویی با بزرگان جهان به مرحله سینه سپر کردن برابر آنها رسید اما حالا مقابل این تیم ها به یک از پیش باخته تبدیل شده است.

شاید تغییرات ایجاد شده در کادر فنی و ترکیب تیم بی تاثیر در این روند نزولی نباشد اما به هر حال شرایط امروز برای تیمی که انتظار می رود حضور پررنگی در المپیک آتی داشته باشد، یک فاجعه است.