گوندولا چیست؟

اصطلاح گوندولا می‌تواند به تعدادی چیزهای مختلف اشاره داشته باشد، که هر یک فقط با معنای کلی کشتی مورد استفاده برای حمل و نقل افراد به هم مرتبط هستند. رایج ترین استفاده از کلمه گوندولا برای اشاره به یک قایق نازک است که معمولاً با کانال های ونیزی مرتبط است. تله کابین همچنین ممکن است به بالابر هوایی اشاره داشته باشد، کابین کوچکی که از طریق هوا روی کابل فولادی حمل می شود، برای مشاهده یک منطقه از بالا یا برای حمل و نقل در زمین های دشوار مانند برف عمیق در استراحتگاه های اسکی. در نهایت، گوندولا سبد زیر یک بالن هوای گرم است که مسافران و محموله در آن حمل می شوند.

در حالی که گوندولاها تنها نوع قایق مورد استفاده در کانال های ونیز نیستند، اما به خوبی شناخته شده هستند. گوندولاها تقریباً 36 فوت (11 متر) طول و تنها 5 فوت (1.5 متر) عرض دارند. گوندولاها به جای متقارن بودن مانند بیشتر صنایع دستی، کمی به سمت راست منحنی می شوند تا این واقعیت را جبران کنند که فقط با یک پارو پارویی دارند. این تعادل به تله کابین اجازه می دهد تا در یک مسیر مستقیم حرکت کند، حتی اگر آنها منحصراً در سمت راست قرار می گیرند. استفاده از تنها یک پارو یک طرح ضروری در شهر ونیز است، جایی که کانال‌ها کاملاً نازک هستند و ترافیک در آبراه‌ها می‌تواند بسیار متراکم باشد. انتهای یک گوندولا نیز کاملاً راهی برای خروج از آب است و به قایق اجازه می دهد تا با حداقل مصرف انرژی به سرعت و دقیق مانور داده شود.

یک تله کابین معمولی حداکثر شش نفر را حمل می کند، در حالی که برخی از تله کابین های فری بزرگتر، معروف به فریتراژتوی گوندولا، ممکن است پانزده یا بیست نفر را در خود جای دهد. شخصی که در یک گوندولا پارو می زند، که به عنوان تله کابین شناخته می شود، در حالی که کشتی را با آرامش از طریق کانال های شهر هدایت می کند، می ایستد. بسیاری از گوندولاها مجهز به سایبان‌های کوچکی هستند که مسافران می‌توانند زیر آن بنشینند تا از آفتاب تپنده ایتالیا پنهان شوند. در گذشته، قوانین ونیزی مستلزم این بود که گوندولاها سیاه رنگ شوند، و در نتیجه اکثر گوندولاهای مسافربری در ونیز هنوز رنگ مشکی سنتی دارند.

تله کابین که به عنوان تله کابین یا بالابر هوایی نیز شناخته می شود، از یک کابل فولادی بلند تشکیل شده است که به دو نقطه عطف قلاب شده و تعدادی کابین مسافر توسط کابل حمل می شود. برای کشش های طولانی تر، تعدادی تکیه گاه بین دو نقطه اصلی قرار می گیرد تا کابل را بالا نگه دارد و پایداری بیشتری را ایجاد کند. یک چرخ گاو برقی کابل را می کشد و گوندولاها را به همراه می آورد. این سیستم اجازه می دهد تا سرعت حرکت گوندولاها تغییر کند، بنابراین ممکن است برای پیاده شدن یا عکس گرفتن مسافران کاهش یابد. تله کابین در پیست‌های اسکی رایج‌تر است، اگرچه در بسیاری از مناطق دیدنی نیز یافت می‌شود، جایی که اغلب به آنها سواری آسمان می‌گویند.