کرتین کال چیست؟

اگرچه قاعده کلی کمان نشان می‌دهد که کوتاه‌تر بهتر است، تئاتر آماتور یا سودمند اغلب در شب آخر اجرا دارای پرده‌های طولانی است. این تعظیم طولانی تر ممکن است شامل سخنرانی و تشکر فردی باشد. کارگردان یا تهیه کنندگان این رویداد اغلب روی صحنه دعوت می شوند تا در آخرین فراخوان شرکت کنند و گاهی هدایایی از بازیگران به آنها اهدا می شود.

اجراهای موسیقی عموماً دارای آرشه توسط نوازندگان و رهبران ارکستر است. اگر مخاطبی به ویژه پاسخگو باشد، نوازندگان ممکن است یک شماره یا مجموعه انکور اجرا کنند. قطعات انکور عموماً یا اثر مورد علاقه اجراکننده هستند، یا کاور اثر هنرمند دیگری یا یک اثر تجربی و گاهی ناتمام. انکور هدیه هنرمند به تماشاگران است تا از تشویق و حمایت آنها تشکر کند.

در ورزش‌ها، ممکن است پس از یک بازی بسیار چشمگیر، فراخوانی انجام شود. رقص های منطقه انتهایی بازیکنان فوتبال پس از تاچ داون نوعی پرده تلقی می شود. پس از یک بازی خانگی در بیسبال، یک بازیکن ممکن است با بازگشت به زمین و تکان دادن یا بالا بردن کلاه خود، جمعیت را شناسایی کند. اگر یک بازی خوب تمام شود، ممکن است کل تیم برای تعظیم بیرون بیایند.

برخی از فیلم‌ها با درج عکس‌های کوتاهی از بازیگران در طول تیتراژ پایانی، پرده‌ای دارند. مل بروکس و کوین اسمیت، فیلمسازان، هر دو به خاطر استفاده از این تکنیک مورد توجه هستند. در پایان فیلم ارباب حلقه ها: بازگشت پادشاه پیتر جکسون، پرتره های هر بازیگر توسط آلن لی طراح ساخته شد و در تیتراژ نمایش داده شد.

پرده خوان در اجرای زنده بیانگر قدردانی متقابل بین هنرمند و مخاطب است. برخی از نوازندگان ادعا می‌کنند که «بالاهای پرده‌ای» را تجربه می‌کنند، جایی که هیجان اجرای خوب به آن‌ها انرژی می‌دهد. اگرچه برخی از هنرمندان ادعا می کنند که برای تشویق زندگی می کنند، تعظیم واقعاً فرصتی برای مجری است تا از تماشاگران برای شرکت و حمایت از آنها تشکر کند. در مقابل، مخاطب این فرصت را دارد که لذت خود را از کاری که اجراکنندگان انجام داده اند ابراز کند.