شماره گیری برای دلار چیست؟

Dialing for Dollars یک برنامه رادیویی و تلویزیونی آمریکایی در اواسط قرن بیستم بود. یک میزبان محلی روی آنتن، کلمه رمز روز را به بینندگان توصیه می کند و سپس یک شماره تلفن انتخابی تصادفی را شماره گیری می کند. اگر فردی که به تلفن پاسخ می دهد کلمه رمز را می دانست، جایزه نقدی دریافت می کرد. در غیر این صورت، مقدار جایزه افزایش می یابد تا برنده پیدا شود. این نمایش تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ عامه آمریکا داشت و مسابقات مشابهی در دوران مدرن برگزار می‌شود.

شماره گیری برای دلار به عنوان نمایش رادیویی در اواخر دهه 1930 مانند بسیاری از برنامه‌های رادیویی محبوب، با در دسترس قرار گرفتن تلویزیون‌ها در دهه 1940، نسخه تلویزیونی آن را راه‌اندازی کرد. در آن زمان، شبکه‌های ملی تنها درصد کمی از برنامه‌های موجود را تولید می‌کردند. وابستگان محلی بقیه روز پخش را با برنامه های اصلی یا فرانچایز پر کردند. شماره گیری برای دلار نمونه ای از دومی بود. نسخه های محلی تا اواخر دهه 1970 در ایستگاه های بالتیمور تا سانفرانسیسکو ظاهر می شدند.

گاهی اوقات نمایش زمان یک ساعته خود را پر می کرد. نسخه های دیگر در خلال وقفه های تبلیغاتی برای پخش فیلم در آن روز ظاهر شدند. میزبان عبارت کد روز و مبلغ جایزه را که معمولاً بین 100 تا 500 دلار آمریکا (دلار آمریکا) است را فاش کرد. سپس میزبان یا یک دستیار یک شماره تلفن محلی را به طور تصادفی انتخاب می کند، گاهی اوقات با بریده شدن صفحات از دفترچه تلفن. فردی که تماس گرفته بود باید با عبارت رمز به تلفن پاسخ می داد و زمانی که از شما خواسته شد آن مبلغ را دریافت کند، مبلغ جایزه را می داد. اگر کسی پاسخ نداد یا پاسخ دهنده عبارت رمز را نمی دانست، مبلغ جایزه افزایش می یافت و شماره دیگری شماره گیری می شد.

شماره گیری برای دلار به روشی ارزان و محبوب برای ایستگاه های محلی برای افزایش رتبه بندی و سهم بازار تبدیل شد، به خصوص در هنگام ظهر که بیننده کم بود. برخی از مجریان از ترکیب عبارات برنده به عنوان شمارش و مقدار یاد می کردند که به یک عبارت محبوب در آن مناطق از کشور تبدیل شد. در اواخر دهه 1970، برنامه های تلویزیونی شاهد افزایش برنامه های سندیکایی ملی، به ویژه نمایش های گفتگوی بود. در همان زمان، افزایش خانواده‌های دو درآمدی به این معناست که خانه‌های کمتری در طول روز یک بزرگسال در خانه داشته باشند تا به تلفن پاسخ دهند. در دهه 1980، شماره گیری برای دلار تبدیل به یک خاطره شد.

این نمایش تأثیر ماندگاری بر چشم انداز فرهنگ پاپ آمریکا گذاشت. شاید بیشتر به خاطر ذکر آن در آهنگ “Mercedes Benz” توسط خواننده راک جنیس جاپلین به یاد بیاوریم. این آخرین اثر ضبط شده جاپلین بود. چهره محبوب رسانه ای اپرا وینفری در سال 1978 در حالی که برای یک ایستگاه تلویزیونی بالتیمور کار می کرد، یک مجری Dialing for Dollar بود. در قرن بیست و یکم، ایستگاه های رادیویی محلی از مسابقات مشابه برای پاداش دادن به شنوندگان با پول نقد یا جوایز استفاده می کنند. خود عبارت “شماره گیری برای دلار” به عنوان راهی برای توصیف کلاهبرداری های بازاریابی تلفنی به استفاده عمومی بازگشته است.