زامبی ها چیست؟

در فرهنگ عامه، زامبی‌ها افرادی هستند که مرده‌اند و به‌عنوان هیولاهای بی‌ذهن و تقریباً آسیب‌ناپذیر زنده شده‌اند که به هم می‌پیوندند و به زنده‌ها حمله می‌کنند. آنها همچنین به عنوان “مردگان زنده”، “مردگان متحرک” یا “مردگان مرده” شناخته می شوند.

اگرچه بسیاری از مردم با زامبی‌ها از فیلم‌های ترسناک، نمایش‌های تلویزیونی و بازی‌های ویدیویی آشنا هستند، تاریخچه آن‌ها به صدها سال قبل از داستان‌های هائیتی برمی‌گردد وودو فولکلور. در فرهنگ هائیتی، صدها داستان از مردن و بازگرداندن مردم توسط یک پزشک جادوگر وجود دارد. فرد احیا شده از اینکه قبلاً چه کسی بوده است آگاهی ندارد، اگرچه برای دیگران خطرناک نیست.

با این حال، زامبی ها در فرهنگ عامه آمریکا حضور پررنگی پیدا نکردند تا اینکه در سال 1968 فیلم ترسناک کلاسیک جورج آ. رومرو، شب مردگان زنده اکران شد. این فیلم زامبی‌هایی با حرکت آهسته، خشن و آدم‌خوار را به نمایش می‌گذارد و بسیاری از منتقدان بر این باورند که دوران جدیدی را در ساخت فیلم‌های ترسناک آغاز کرد. رومرو دنباله‌های زیادی را برای این فیلم کارگردانی کرده است که همگی از زامبی‌ها برای نمایش نقد جامعه استفاده می‌کنند.

یک فیلم بریتانیایی اخیر، Shaun of the Dead که در سال 2004 منتشر شد، یک بود. پارودی فیلم‌های رومرو درباره زامبی‌ها، که خود را به عنوان یک «zom-com» یا «کمدی زامبی» معرفی می‌کند. از دیگر فیلم‌های معروف زامبی‌ها می‌توان به کارگردان ارباب حلقه‌ها به کارگردانی پیتر جکسون Braindead، که برای اکران در با عنوان Dead Alive نامگذاری شد، و بازسازی سال 2004 اشاره کرد. طلوع مردگان رومرو.

از زامبی‌ها همچنین اغلب در برنامه‌های تلویزیونی مانند Buffy the Vampire Slayer استفاده شده‌اند و اغلب در بسیاری از بازی‌های ویدیویی ظاهر می‌شوند. در موزیک ویدیوی معروف “Thriller” مایکل جکسون، او و گروه بزرگی از اجساد تبدیل به زامبی می شوند و یک برنامه رقص را اجرا می کنند – این کلیپ 14 دقیقه ای یکی از معروف ترین موسیقی ویدیو در تاریخ. زامبی‌ها همچنین در موسیقی حضور پررنگی دارند، با گروه‌هایی مانند گروه متال White Zombie و گروه پاپ دهه 1960 زامبی‌ها که نام خود را به نام هیولاهای افسانه‌ای می‌گذارند. Cranberries همچنین یک تک آهنگ محبوب به نام “Zombie” داشتند.