انواع مختلف تلویزیون واقعیت چیست؟

برخی از انواع مختلف تلویزیون های واقعیت عبارتند از برنامه های گفتگو، تغییرات خانه و خودسازی، و برنامه های دوستیابی. برنامه های گفتگو بسیار رایج هستند و اغلب به نام شخصی که صحبت می کند نامگذاری می شوند. تغییرات خانه و خودسازی نسبتاً خود توضیحی است و بر تزئینات، ظاهر فیزیکی و گاهی اوقات سلامت روان تمرکز دارد. برنامه های دوستیابی گاهی شبیه نمایش های بازی هستند و معمولاً دو یا چند نفر را دنبال می کنند که سعی می کنند یک همراه زندگی پیدا کنند. علاوه بر این، نمایش های دوربین مخفی وجود دارد که در آن یک یا چند نفر متوجه نمی شوند که در حال فیلمبرداری هستند.

تاک شوها برنامه‌های تلویزیونی واقعی هستند که معمولاً یک شخص اصلی در مورد رویدادهای جاری، داستان‌های زندگی افراد یا سایر موارد مورد علاقه صحبت می‌کند. این نمایش‌ها ممکن است بر مسائل خانوادگی، رویدادهای سیاسی، یا موارد دیگر تمرکز کنند. برخی از برنامه های گفتگوی تلویزیونی واقعیت برای کمدی، درام یا اخبار انجام می شوند. برنامه‌های گفتگوی موفق می‌توانند برای دهه‌ها پخش شوند، گاهی اوقات هر روز هفته پخش می‌شوند.

نمایش‌های تلویزیونی واقعیت‌سازی خانه یا خودبه‌سازی به ترتیب بر بهبود خانه یا شخص تمرکز دارند. تغییرات یک خانه ممکن است شامل کل خانه، یک اتاق یا حیاط جلویی یا پشتی باشد. آنها اغلب به افراد کم درآمد یا افرادی که خانه های بد تزئینی دارند داده می شود، اگر به طور تصادفی داده نمی شوند. نمایش‌های خودسازی معمولاً بر روی بهبود ظاهر افراد تمرکز می‌کنند، اما گاهی اوقات ستاره‌های سریال سعی می‌کنند به افرادی که تمایل به احتکار یا سایر مشکلات روحی یا جسمی دارند کمک کنند.

بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی واقعیت، یک فرد را در قرارهایی دنبال می‌کنند تا شاهد درام، ناهنجاری یا موفقیت آن رویداد باشند. برخی از برنامه‌های دوستیابی اساساً بازی‌هایی هستند که در آن شرکت کنندگان سعی می‌کنند قلب ستاره فعلی را به دست آورند. شخصی که برنده می شود می تواند به دوستی با ستاره ادامه دهد، سپس نمایش به ستاره بعدی می رود. بازنده‌ها معمولاً چیزی جز چند دقیقه در تلویزیون دریافت نمی‌کنند، اما گاهی اوقات مبلغ کمی به آنها پرداخت می‌شود.

نمایش‌های دوربین مخفی نوعی تلویزیون واقعیت است که اکثر مردم نمی‌دانند در حال فیلم‌برداری هستند. این نمایش‌ها اغلب بر تلاش برای ترساندن مردم، اشاره به سوگیری‌ها یا تمسخر دانش ضعیف مردم از یک موضوع تمرکز می‌کنند. به عنوان مثال، یک نمایش دوربین مخفی ممکن است از واکنش مردم نسبت به سرقت احتمالی ماشین فیلمبرداری کند. این نمایش به چندین بازیگر از نژادهای مختلف اجازه می‌دهد تا ماشین را با تماشاگران زیادی «دزدیدن» کنند. اگر تماشاگران واکنش متفاوتی نسبت به مسابقات خاصی که احتمالاً یک اتومبیل را می‌دزدند، نشان دهند، نمایش دوربین مخفی ممکن است حضور آنها را آشکار کند و در مورد واکنش سؤال کند.